Σύντομη περιγραφή – ορισμός

Η ερπητική ουλοστοματίτιδα είναι μια λοίμωξη που οφείλεται στον ιό του απλού έρπητα και εκδηλώνεται με υψηλό πυρετό και φυσαλίδες στο στόμα.

Παθογένεια

Υπαίτιος για την ερπητική ουλοστοματίτιδα είναι ο ιός του απλού έρπητα (Herpes Hominis virus), ο οποίος ανήκει στην ομάδα των ερπητοϊών, είναι κυλινδρικός και έχει ως βάση το D.N.A. Είναι ευρέως διαδεδομένος στον άνθρωπο και διακρίνεται σε δύο τύπους: τον τύπο Ι που είναι υπεύθυνος για τις εκδηλώσεις στο στόμα, στα χείλια και στο δέρμα ιδίως του προσώπου και στον τύπο ΙΙ που είναι υπεύθυνος για τις εκδηλώσεις στα γεννητικά όργανα. Ο ιός του απλού έρπητα μετά την πρώτη λοίμωξη (πρωτοπαθής), προκαλεί και υποτροπιάζουσες (δευτεροπαθείς) λοιμώξεις.

Κλινική εικόνα

Η ερπητική ουλοστοματίτιδα είναι η συνηθέστερη εκδήλωση της πρωτολοίμωξης από τον ιό του απλού έρπητα. 2-7 ημέρες μετά από την είσοδο του ιού στον οργανισμό, η νόσος εκδηλώνεται ξαφνικά με υψηλό πυρετό 38 – 40ο C, ανορεξία, φαρυγγίτιδα και συμπτώματα από το στόμα.

Τα ούλα γίνονται έντονα κόκκινα, πρησμένα, επώδυνα και αιμορραγούν εύκολα. Το εσωτερικό του στόματος είναι επίσης έντονα κόκκινο και καλύπτεται με μικρές φυσαλίδες με λεπτό τοίχωμα που σπάει εύκολα με αποτέλεσμα να σχηματίζονται μικρές επώδυνες στρογγυλές πληγές (εξελκώσεις) που είναι γύρω-γύρω κόκκινες.

Οι εξελκώσεις αυτές καλύπτονται από λευκοπές «πέτσες» (ψευδομεμβράνες) και ο αριθμός τους μπορεί να ανέρχεται σε 20-50 ή και παραπάνω. Εντοπίζονται κυρίως στο μπροστινό μέρος του στόματος.

Η ερπητική ουλοστοματίτιδα μπορεί να επεκταθεί στο δέρμα γύρω από το στόμα, και με άμεση επαφή στα νύχια (ερπητική παρονυχία) και στα γεννητικά όργανα (ερπητική αιδοιοκολπίτιδα). Εμφανίζεται σε παιδιά ηλικίας 2-10 ετών και σπάνια σε έφηβους και ενήλικες. Η νόσος υποχωρεί μετά από 1-2 εβδομάδες.

Διάγνωση

Η διάγνωση γίνεται με βάση την κλινική εικόνα και το ιστορικό του ασθενή και είναι δυνατόν να επιβεβαιωθεί με εργαστηριακές εξετάσεις.

Αντιμετώπιση

Η νόσος υποχωρεί μόνη της μετά από 15 μέρες. Προς ανακούφιση του ασθενή δίδονται αναλγητικά και τοπικά αντισηπτικά. Επίσης βιταμίνη C και Β καθώς και υγρά καθώς ο ασθενής λόγω του πόνου τρέφεται δύσκολα.

Ειδική θεραπεία δεν υπάρχει. Υπό προϋποθέσεις ενδέχεται να χορηγηθούν αντιϊικά φάρμακα, όπως ακυκλοβίρη, βαλακυκλοβίρη, φαμκικλοβίρη με σκοπό την μείωση της διάρκειας των ενοχλητικών συμπτωμάτων και των υποτροπών.

Διαβάστε επίσης

• Τι σχέση έχουν η ανεμοευλογιά και ο έρπης ζωστήρας;
• Γρίπη, ο… πονηρός ιός!
• Σε έξαρση η γρίπη. Οδηγίες προφύλαξης
• Ινστιτούτο Παστέρ: υψηλή κυκλοφορία του ιού της γρίπης στην Ελλάδα
• Έρπητας και safe sex