Αφθες μικρές

Σύντομη περιγραφή – ορισμός

Οι μικρές άφθες είναι η πιο συνηθισμένη μορφή των αφθών, δηλαδή μικρών πληγών στο στόμα που συνήθως γίνονται καλά μέσα σε δέκα μέρες περίπου χωρίς να χρειάζεται ειδική θεραπεία.

Παθογένεια

Αν και οι άφθες έχουν αποτελέσει συχνό αντικείμενο έρευνας ακόμη δεν έχει διευκρινισθεί σε τί οφείλονται. Οι κυριότεροι παράγοντες που μπορεί να προκαλέσουν άφθες είναι: γενικότερη πάθηση όπως ορισμένες διαταραχές του αίματος (π.χ. η έλλειψη σιδήρου), έλλειψη βιταμινών, κάποιες ασθένειες του πεπτικού συστήματος (π.χ.ελκωτική κολίτιδα), η περίοδος των γυναικών (πολλές φορές οι άφθες εμφανίζονται πριν την αρχή της περίοδου και εξαφανίζονται με το τέλος αυτής), η κληρονομική προδιάθεση, το stress και το άγχος, κάποια μικρόβια της στοματικής κοιλότητας (στρεπτόκοκκος Sanguis), οι μικροτραυματισμοί του εσωτερικού του στόματος, ανοσολογικές διαταραχές ή αλλεργίες σε τροφές και φάρμακα.Ενώ τίποτα από τα παραπάνω δεν έχει αποδειχθεί, φαίνεται τελικά ότι οι άφθες είναι αποτέλεσμα μιας πολύπλοκης ανοσολογικής αντίδρασης, όπου κάποια αμυντικά κύτταρα του ίδιου του οργανισμού ενεργοποιούνται για να πολεμήσουν εναντίον ενός ανύπαρκτου ή τουλάχιστον άγνωστου σε εμάς “εχθρού” που βρίσκεται στο στόμα. Αποτέλεσμα της αντίδρασης αυτής, είναι μία τοπική φλεγμονή που καταλήγει στη δημιουργία των αφθών.

Συχνότητα υποτροπών:

Οι μικρές άφθες δεν υποτροπιάζουν τόσο συχνά και οι υποτροπές τους κυμαίνονται από ένα έως τέσσερεις μήνες.

Κλινική εικόνα

Οι άφθες αναπτύσσονται στο εσωτερικό του στόματος, κυρίως μέσα από τα χείλη, στη γλώσσα, κάτω από τη γλώσσα ή μέσα από τα μάγουλα. Χαρακτηριστικό είναι ότι σχεδόν ποτέ δεν βρίσκονται στα ούλα που γειτονεύουν άμεσα με τα δόντια. Οι μικρές άφθες είναι κυκλικές επώδυνες αλλοιώσεις, μεγέθους γύρω στα 3 χιλιοστά που συνήθως είναι πάνω από δύο σε αριθμό. Στην αρχή ο ασθενής αισθάνεται ένα αίσθημα καψίματος ή κεντρίσματος στο σημείο που θα εμφανισθεί η άφθα. Μετά η συγκεκριμμένη περιοχή γίνεται κόκκινη και καλύπτεται από κρούστα ενώ ο ασθενής πονάει, άλλοτε περισσότερο και άλλοτε λιγότερο. Κατόπιν η κρούστα πέφτει και μπορεί να αφήσει στη θέση της πληγή ενώ ο πόνος γίνεται ηπιότερος και μπορεί να είναι μια απλή ενόχληση.

Διάγνωση

Η διάγνωση γίνεται από την κλινική εικόνα και το ιστορικό του ασθενή.

Αντιμετώπιση

Σε ασθενείς με όχι συχνές υποτροπές και ελαφριά συμπτώματα αρκεί καλή στοματική υγιεινή και χρήση αντισηπτικών διαλυμάτων, διαφορετικά ο γιατρός θα αποφασίσει για τη χορήγηση ή όχι συγκεκριμμένων σκευασμάτων.

Διαβάστε επίσης