Η θεραπεία μπορεί να κρατήσει μεγάλο χρονικό διάστημα, αλλά τα αποτελέσματα είναι εντυπωσιακά.

Σύντομη περιγραφή – ορισμός

Με τον όρο προγναθισμό αναφερόμαστε σε μια πλειάδα καταστάσεων που κύριο χαρακτηριστικό έχουν την προεξοχή προς τα μπρος της πάνω ή της κάτω γνάθου σε βαθμό μεγαλύτερο από το φυσιολογικό.

Παθογένεια

Ο προγναθισμός είναι ένας πολύ γενικός όρος που περιλαμβάνει μια μεγάλη κατηγορία ανωμαλιών, άλλοτε σοβαρότερων και άλλοτε ελαφρύτερων, με κύριο εμφανές χαρακτηριστικό την προεξοχή προς τα μπρος της πάνω ή της κάτω γνάθου σε βαθμό μεγαλύτερο από το φυσιολογικό.

Ο βαθμός αυτής της προεξοχής εξαρτάται από την περίπτωση και από το τι την προκαλεί. Στις ελαφρότερες περιπτώσεις η σχέση των δύο γνάθων είναι φυσιολογική αλλά τα δόντια της πάνω ή της κάτω γνάθου εξέχουν προς τα εμπρός πιο πολύ από το φυσιολογικό.

Στις σοβαρότερες περιπτώσεις κάποια από τις δύο γνάθους είναι πιο μεγάλη ή πιο μικρή από το κανονικό οπότε έχουμε πάλι την ίδια εικόνα. Τα αίτια της δημιουργίας αυτών των προβλημάτων είναι είτε κληρονομικά (π.χ. ίδιο πρόβλημα σε κάποιον από τους γονείς), είτε επίκτητα (π.χ. πιπίλισμα δακτύλου).

Ο χρόνος ανάπτυξης αυτών των ανωμαλιών είναι από τη γέννηση έως και την ολοκλήρωση της εμφάνισης των μονίμων δοντιών στο στόμα και της ανάπτυξης των γνάθων.

Πρόληψη

Η πρόληψη αφορά κυρίως τα επίκτητα αίτια. Πρώτα απ’ όλα οι διάφορες συνήθειες που μπορεί να έχει το παιδί, όπως το πιπίλισμα του δακτύλου ή το δάγκωμα του μολυβιού.

Τα αίτια των συνηθειών αυτών είναι πολλά και απαιτείται ιδιαίτερη προσοχή στην προσπάθεια που θα κάνουμε ώστε το παιδί να τις σταματήσει. Μερικές φορές η συμβουλή του οδοντίατρου ή κάποιου ειδικού ψυχολόγου είναι απαραίτητη.

Η προληπτική επίσκεψη στον οδοντίατρο προκειμένου να διαγνώσει την ύπαρξη κάποιας ανωμαλίας στην διαμόρφωση του στόματος είναι ο καλύτερος τρόπος πρόληψης και ελέγχου του προβλήματος.

Κλινική εικόνα

Ανάλογα με το ποια γνάθος προεξέχει, έχουμε και το ανάλογο «προσωπείο». Πέρα όμως από το αισθητικό πρόβλημα μπορεί να συνυπάρχουν προβλήματα στην ομιλία, μάσηση και αναπνοή και επιβάρυνση της υγείας των δοντιών και των ιστών που τα περιβάλουν (περιοδοντικοί ιστοί).

Διάγνωση

Η κλινική εικόνα, το ιστορικό και οι ακτινογραφίες της περιοχής του προσώπου (πανοραμικές, κεφαλομετρικές) καθορίζουν το πρόβλημα και τα αίτια του.

Αντιμετώπιση

Η θεραπεία εξαρτάται από το πιο είναι ακριβώς το πρόβλημα. Είναι έργο ενός ειδικά εξειδικευμένου οδοντιάτρου, του ορθοδοντικού, ο οποίος και θα διαγνώσει το ακριβές πρόβλημα που υπάρχει και θα ξεκινήσει την ανάλογη θεραπεία (ορθοδοντική θεραπεία, τα γνωστά σιδεράκια).

Η θεραπεία μπορεί να κρατήσει μεγάλο χρονικό διάστημα (δύο χρόνια) αλλά τα αποτελέσματα είναι εντυπωσιακά τόσο αισθητικά όσο και λειτουργικά, όσο σοβαρό και αν είναι το πρόβλημα.

Η καταλληλότερη ηλικία για την έναρξη της θεραπείας είναι η ηλικία των 6 ετών, μπορεί όμως και να ξεκινήσει είτε νωρίτερα είτε και αργότερα.

Διαβάστε επίσης

• Φροντίστε το στόμα του σκύλου σας
• Παιδιά με γερά δόντια!
• Πονόδοντος και ούζο… καμία σχέση!
• Τερηδόνα και ουλίτιδα της κύησης
• Όψεις ρητίνης – Bonding, μια λύση για το χαμόγελο που όλοι ονειρευόμαστε