Σύντομη περιγραφή – ορισμός

Υπερσύγκλειση ονομάζεται εκείνος ο τρόπος επαφής των δοντιών κατά τον οποίο τα επάνω μπροστινά δόντια (τομείς) καλύπτουν τα κάτω μπροστινά δόντια σε βαθμό μεγαλύτερο από τον φυσιολογικό, όταν το στόμα είναι κλειστό.

Παθογένεια

Το κυριότερο αίτιο εμφάνισης της υπερσύγκλεισης είναι η μη κανονική ανάπτυξη των γνάθων για διάφορους λόγους ή η επίδραση κάποιων μυών στα δόντια (π.χ. ο μυς που είναι κάτω από το κάτω χείλος πάνω στο σαγόνι).

Κλινική εικόνα

Η υπερσύγκλειση μπορεί να εμφανιστεί με δύο μορφές: α) την αφιστάμενη κατά την οποία τα επάνω μπροστινά δόντια «πετάνε» προς τα εμπρός και εξέχουν από τα κάτω μπροστινά δόντια περισσότερο από 2-3 χιλιοστά που είναι το φυσιολογικό (η πρόταξη αυτή μπορεί να φτάσει μέχρι και 15 χιλιοστά) και β) η εφαπτόμενη οπότε τα πάνω μπροστινά δόντια ακουμπάνε στις μπροστινές (χειλικές) επιφάνειες των κάτω μπροστινών δοντιών. Η υπερσύγκλειση είναι μια αρκετά σοβαρή ανωμαλία που μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα στην μάσηση, τραυματισμούς των μαλακών ιστών αλλά και προβλήματα στα ίδια τα δόντια (αποτριβές).

Διάγνωση

Η διάγνωση γίνεται με βάση την κλινική εικόνα και ακτινογραφίες της περιοχής του προσώπου που θα καθορίσουν και το μέγεθος του προβλήματος.

Αντιμετώπιση

Η θεραπεία εξαρτάται από το αίτιο που προκαλεί την υπερσύγκλειση, καθορίζεται δε και εφαρμόζεται από έναν ειδικά εξειδικευμένο οδοντίατρο, τον ορθοδοντικό.