Σύντομη περιγραφή – ορισμός

Με τον όρο διάβρωση εννοούμε την προοδευτική επιφανειακή απώλεια των σκληρών ουσιών (αδαμαντίνη, οδοντίνη) από τις οποίες είναι κατασκευασμένο το δόντι λόγω της χρόνιας επίδρασης κάποιου χημικού παράγοντα (συνήθως οξύ) που δεν έχει σχέση με την τερηδόνα.

Παθογένεια

Τα πιο γνωστά αίτια που μπορεί να προκαλέσουν διάβρωση είναι: α) η μεγάλη κατανάλωση ανθρακούχων ποτών, χυμών λεμονιού ή φρούτων που περιέχουν κιτρικό οξύ, β) η χρόνια λήψη φαρμάκων που περιέχουν υδροχλωρικό οξύ, γ) οι χρόνιες γαστρεντερικές διαταραχές που συνοδεύονται από συχνούς εμετούς, δ) η επίδραση ατμών διαφόρων οξέων στον επαγγελματικό χώρο.

Κλινική εικόνα

Η διάβρωση προσβάλλει κυρίως τις μέσες και μεγάλες ηλικίες, εντοπίζεται στα πρόσθια κυρίως δόντια τους κυνόδοντες και τους προγόμφιους και παρατηρείται στις μπροστινές (προστομιακές) επιφάνειες των δοντιών. Εχει συνήθως το σχήμα σφήνας, οι διαβρωμένες επιφάνειες είναι τελείως λείες και πολλές φορές το δόντι παρουσιάζει ευαισθησία στο κρύο. Δεν είναι σπάνιο να αναπτυχθεί και τερηδόνα στην διαβρωμένη επιφάνεια.

Διάγνωση

Η διάγνωση γίνεται με βάση την κλινική εικόνα.

Αντιμετώπιση

Η άρση του αιτίου που προκαλεί την διάβρωση εφόσον αυτό είναι δυνατόν και η έμφραξη της διαβρωμένης επιφάνειας είναι η θεραπεία επιλογής.

Διαβάστε επίσης

• Δοντιών κατάγματα