ΣΥΣΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΕΜΒΟΛΙΑΣΜΟ ΤΑΞΙΔΙΩΤΩΝ ΗΛΙΚΙΑΣ 2 ΕΤΩΝ ΚΑΙ ΠΑΝΩ

Οι αναθεωρημένες συστάσεις για την πολιομυελίτιδα από τη Συμβουλευτική Επιστημονική Επιτροπή Εμβολιασμών (Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής) δημοσιεύθηκαν στις 24 Ιανουαρίου στο MMWR και θα ενσωματωθούν στις οδηγίες προς ταξιδιώτες στο εγγύς μέλλον.

Τα παρακάτω εμβόλια πρέπει να ελεγχθούν από ιατρό τουλάχιστον 10 εβδομάδες πριν την αναχώρηση, για να εξασφαλιστεί ο σωστός σχεδιασμός των εμβολιασμών που χρειάζεται να γίνουν και η χρονική σειρά των δόσεων.

Πρωταρχικές σειρές εμβολιασμών

Για ταξιδιώτες πάνω από 2 ετών οι κάτωθι εμβολιασμοί, που φυσιολογικά γίνονται κατά την παιδική ηλικία πρέπει να έχουν γίνει σχετικά πρόσφατα.

Για Ιλαρά, Παρωτίτιδα και Ερυθρά: Εμβόλιο MMR

Για Διφθερίτιδα, Τέτανο και Κοκκύτη: Εμβόλιο DTP DTaP έως 7 ετών και από 7 και πάνω Εμβόλιο Τd

Για Πολιομυελίτιδα OPV

Για Αιμόφιλος της γρίππης τύπου Β: Εμβόλιο Hib-titer, Act-Hib

Για Ηπατίτιδα Β: Εμβόλιο Engerix-Recobivax

Παιδιά άνω των 2 ετών πρέπει να έχουν κάνει όλα τα εμβόλια που περιλαμβάνονται στο πρόγραμμα εμβολιασμών ανάλογα με την ηλικία τους, ενώ οι ενήλικες πρέπει να έχουν ολοκληρώσει όλες τις δόσεις των εμβολίων που περιλαμβάνονται στο πρόγραμμα εμβολιασμών. Εάν δεν είστε σίγουρος για το ιστορικό των εμβολιασμών σας, μιλήστε με τον ιατρό σας.

Επιπρόσθετα, οι ενήλικες ταξιδιώτες πρέπει να έχουν υπ?όψιν τους:

Εμβόλιο της γρίππης: συνιστάται για ενήλικες 65 ετών και άνω ή άλλα άτομα υψηλού κινδύνου

Εμβόλιο για τον πνευμονιόκοκκο: συνιστάται για ενήλικες 65 ετών και άνω ή άλλα άτομα υψηλού κινδύνου

Αναμνηστικές ή επιπρόσθετες δόσεις: Τέτανος και Διφθερίτιδα: η αναμνηστική δόση για ενήλικες για Τέτανο-Διφθερίτιδα (Τd) συνιστάται κάθε 10 χρόνια. Πολιομυελίτιδα: μια πρόσθετη απλή δόση εμβολίου πρέπει να γίνει για τους ενήλικες ταξιδιώτες που πηγαίνουν στις αναπτυσσόμενες χώρες της Αφρικής, Ασίας, Μέσης Ανατολής, της Ινδικής Χερσονήσου και στην πλειοψηφία των Νέων Ανεξάρτητων Κρατών της πρώην Σοβιετικής Ένωσης.

Η πρόσθετη αυτή δόση του εμβολίου της πολιομυελίτιδας πρέπει να γίνει μόνο μία φορά κατά τη διάρκεια ζωής του ενήλικα. Ενισχυμένο εμβόλιο πολιομυελίτιδας από αδρανοποιημένους ιούς (eIPV) συνιστάται για τη δόση αυτή. Ιλαρά: ‘Aτομα γεννημένα κατά ή μετά το 1957 πρέπει να κάνουν μία δεύτερη δόση εμβολίου ιλαράς πριν ταξιδέψουν στο εξωτερικό.

Πρόσθετα εμβόλια:

Το εμβόλιο για τον κίτρινο πυρετό συνιστάται εάν το ταξίδι είναι σε ορισμένες περιοχές της Αφρικής και της Νότιας Αμερικής.

Το εμβόλιο της Ηπατίτιδας Β πρέπει να γίνει σε αυτούς που θα ζήσουν 6 μήνες ή περισσότερο σε περιοχές με υψηλούς δείκτες ηπατίτιδας Β (Νοτιοανατολική Ασία, Αφρική, Μέση Ανατολή, νησιά του Νοτίου και Δυτικού Ειρηνικού, η περιοχή του Αμαζονίου στη Νότια Αμερική), και θα έχει περιστασιακές στενές σχέσεις με τον τοπικό πληθυσμό. Επιπλέον, τα παιδιά που δεν έχουν εμβολιαστεί για ηπατίτιδα Β στην ηλικία των 11-12 ετών, πρέπει να κάνουν το εμβόλιο. Γενικά, το εμβόλιο της Ηπατίτιδας Α και/ή ανοσοσφαιρίνη (IG) συνιστάται σε ταξιδιώτες προς όλες τις περιοχές ΕΚΤΟΣ Ιαπωνία, Αυστραλία, Νέα Ζηλανδία, Δυτική Ευρώπη και Βόρια Αμερική (περιλαμβανομένου και του Μεξικού).

Το εμβόλιο του Τυφοειδή Πυρετού συνιστάται σε ταξιδιώτες που θα μείνουν 6 μήνες ή περισσότερο σε περιοχές όπου απαιτούνται μέτρα προφύλαξης όσον αφορά το νερό και το φαγητό: πολλά μέρη του κόσμου, ειδικά αναπτυσσόμενες χώρες.

Το εμβόλιο του μηνιγγιτιδόκοκκου συνιστάται σε ταξιδιώτες που κατευθύνονται νότια της ερήμου Σαχάρας, ειδικά όταν προβλέπεται στενή επαφή με τους ντόπιους κατοίκους, ή όταν το ταξίδι τυγχάνει σε νεκρή περίοδο από τον Δεκέμβριο έως τον Ιούνιο.

Τα εμβόλια της Ιαπωνικής Εγκεφαλίτιδας και Εγκεφαλίτιδας από τσιμπούρια (Tick-borne) πρέπει να γίνονται σε άτομα που ταξιδεύουν για μεγάλο χρονικό διάστημα σε γεωγραφικές περιοχές υψηλού κινδύνου. Ο κίνδυνος για χολέρα στους ταξιδιώτες είναι τόσο χαμηλός ώστε είναι αμφισβητήσιμο εάν το εμβόλιο για τη χολέρα θα έχει κάποια ωφέλεια.

Πολλά εμβόλια μπορούν να γίνουν ταυτόχρονα χωρίς μείωση της αποτελεσματικότητάς τους.

Η ανοσοσφαιρίνη (IG) μπορεί να γίνει ταυτόχρονα, σε διαφορετικά σημεία του σώματος, με εμβόλια που περιέχουν εξασθενημένους μικροοργανισμούς όπως DTP, eIPV, hepatitis A κ.λ.π. Η ανοσοσφαιρίνη είναι σίγουρο ότι μειώνει την αποτελεσματικότητα ορισμένων εμβολίων που περιέχουν ζωντανούς ιούς, όπως το MMR, εάν χορηγηθούν ταυτόχρονα. Η ανοσοσφαιρίνη δεν έχει αντένδειξη συγχορήγησης με το OPV ή με το εμβόλιο του κίτρινου πυρετού.

Διαβάστε επίσης