Σύντομη περιγραφή – ορισμός

Μόλυνση απο τον ιό της ηπατιτίδας Β.

Παθογένεια

Ο ιός της ηπατίτιδας Β μεταδίδεται σεξουαλικά, και γενικά με την ανταλλαγή βιολογικών υγρών απο άνθρωπο σε άνθρωπο (πχ αίμα). Μεταδίδεται ακόμη και απο την μητέρα στο παιδί. Ο ιός εισβάλλει σε όλο το σώμα αλλά προσβάλλει κυρίως το ήπαρ.

ΕΠΙΔΗΜΙΟΛΟΓΙΑ

Ο ιός εμφανίζει μεγάλη επικράτηση στους ομοφυλοφίλους και στους χρήστες ενδοφλεβίων ναρκωτικών. Οι χρόνιοι φορείς είναι σημαντικη δεξαμενή της λοίμωξης.

Πρόληψη

Ο έλεγχος των μεταγγίσεων (εκτός των εξετάσεων πρέπει να αποκλείωνται απο την αιμοδοσία κάθε αιμοδότης που είχε πρόσφατα ύποπτη σεξουαλική σχέση), η χρήση βελονών μίας χρήσεως, η χρήση προφυλακτικου στις σεξουαλικές σχέσεις και το εμβόλιο. Επιπρόσθετα η χορήγηση υπεράνοσης γ σφαιρίνης μπορεί να είναι προστατευτική αν χορηγηθεί σε μεγάλες δόσεις μετά απο μόλυνση με τον ιό.

Κλινική εικόνα

Στην αρχή παρουσιάζεται κακουχία, ανορεξία, μυαλγία, εύκολη κόπωση, ναυτία, έμετοι και πυρετός. Βαθμιαία παρουσιάζεται πόνος στο άνω δεξιά τμήμα της κοιλιάς, ανορεξία, ίκτερος, ηπατομεγαλία και σπληνομεγαλία (οξεία ηπατίτιδα). Μετά 2 εβδομάδες περίπου, εμφανίζονται σημεία ανάρρωσης και βαθμιαία επανέρχεται η όρεξη, υποχωρεί ο ίκτερος και ο πυρετός. Σε 10% των ασθενών η ηπατιτιδα μεταπίπτει σε χρόνια (χρονία ηπατίτιδα) και οι ίδιοι γίνονται χρόνιοι φορείς.
Σπάνια η νόσος μπορεί απο την πρώτη στιγμή της λοίμωξης να ακολουθήσει πολυ επιθετική μορφή ( κεραυνοβόλος μορφή) με νέκρωση του ήπατος και να προχωρήσει σε κώμα και ενδεχομένως θάνατο.

Διάγνωση

Το αυστραλιανό αντιγόνο και οι δείκτες ηπατίτιδος στο αίμα, θέτουν τη διάγνωση και δείχνουν το στάδιο της νόσου που είναι ο άρρωστος.

Αντιμετώπιση

Δεν υπάρχει ικανοποιητική θεραπεία μέχρις στιγμής, όμως στις περισσότερες περιπτώσεις η νόσος έχει καλή εξέλιξη. Στα μέτρα που λαμβάνονται είναι κλινοστατισμός και ανάπαυση, αποφυγή λίπους και αλατιού στην τροφή, και χορήγηση της ουσίας νεβιραπίνης και πιθανώς κορτιζόνης στην κεραυνοβόλο μορφή. Στην κεραυνοβόλο μορφή που απειλεί την ζωή γίνεται μεταμόσχευση ήπατος. Οι χρόνιοι φορείς πρέπει να παρακολουθούνται τακτικά με εξετάσεις που περιλαμβάνουν και τις τρανσαμινάσες.

Μερικοί εκ των χρονίων φορέων μπορεί εκδηλώσουν μετά απο πολλά χρόνια κίρρωση η νεόπλασμα του ήπατος, γιαυτό το λόγο η συχνή παρακολούθηση τους είναι αναγκαία.

Διαβάστε επίσης

• Ηπατίτιδα Α, πολύ διαφορετική από την Β
• Αυξημένες τρανσαμινάσες. Τι μπορεί να σημαίνουν;
• Έρπητας και safe sex
• Αν μάθετε οτι ο σύντροφός σας έχει ηπατίτιδα Β
• Μπορούμε να προστατευθούμε από τον Ιό των Ανθρωπίνων Θηλωμάτων (HPV);