Παθήσεις του μέσου ωτός (γενικά)

1)Συγγενείς
Σημαντικότερες παθήσεις της κατηγορίας είναι:

α)Συγγενής έλλειψη ή σύμφυση των ακουστικών οσταρίων
β)Συγγενής απλασία ή υποπλασία της κοιλότητας του μέσου ωτός κα της μαστοειδούς
γ)Συγγενές χολοστεάτωμα (όγκος του μέσου αυτιού)

Εκδηλώνονται με βαρηκοΐα αγωγής, η διάγνωση βασίζεται στον ακοολογικό και ακτινολογικό έλεγχο και η θεραπεία είναι χειρουργική.

2)Μέση ωτίτιδα
Με τον όρο αυτό χαρακτηρίζονται γενικά οι φλεγμονώδεις παθήσεις του μέσου αυτιού. Σημαντικό ρόλο στη δημιουργία τους κατέχει η φυσιολογική ή μη λειτουργία της ευσταχιανής σάλπιγγας. Η σάλπιγγα φυσιολογικά είναι κλειστή, ανοίγει δε κατά την κατάποση, την διάνοιξη του στόματος και το χάσμημα. Ρόλος της είναι η ανανέωση του αέρα στο μέσο αυτί και η εξίσωση της πίεσης που ασκείται στις δύο επιφάνειες της τυμπανικής μεμβράνης. Επίσης προφυλάσσει το αυτί από τις απότομες μεταβολές της πίεσης, διευκολύνει την απομάκρυνση εκκρίσεων και συμμετέχει στην άμυνα του αυτιού. Απόφραξη της π.χ από φλεγμονή στο ρινοφάρυγγα δημιουργεί περιβάλλον ευνοϊκό για ωτίτιδα. Στα παιδιά επειδή η σάλπιγγα είναι μικρή οι φλεγμονές του μέσου αυτιού είναι συχνότερες ειδικά όταν θηλάζουν σε οριζόντια θέση. Γενικά δυσλειτουργία της ευσταχιανής σάλπιγγας προκαλεί παθολογία στο μέσο αυτί.

Μορφές μέσης ωτίτιδας

– Οξεία μέση ωτίτιδα
– Χρόνια μέση ωτίτιδα
– Εκκριτική ωτίτιδα
– Χρόνια συμφυτική ωτίτιδα
– Τυμπανοσκλήρυνση
– Αερωτίτιδα (Βαρότραυμα)
– Ειδικές φλεγμονές μέσης ωτίτιδας

3)Όγκοι μέσου ωτός

Διαβάστε επίσης