Σε γενικές γραμμές το ζευγάρι δεν πρέπει να απογοητεύεται, αφού συνήθως μετά από 3 προσπάθειες (αν όχι πιο πριν) έρχονται τα αναμενόμενα αποτελέσματα

Πολλά ζευγάρια «μαστίζονται» από υπογονιμότητα και αντιμετωπίζουν πρόβλημα στο να συλλάβουν παιδί. Μετά από ένα σεβαστό διάστημα λοιπόν (περίπου ένα χρόνο προσπάθειας), τα ζευγάρια απευθύνονται στον γυναικολόγο ζητώντας πληροφορίες για την διαδικασία της εξωσωματικής γονιμοποίησης.

Η πρώτη φάση της διαδικασίας είναι η ωοθηκική καταστολή. Εδώ θεωρείται απαραίτητη η λήψη φαρμάκων, τα οποία σταματούν τελείως την έκκριση της LH. Στη διάρκεια λήψης τους συνήθως παρουσιάζεται η ένδειξη αίματος που θυμίζει έμμηνο ρύση.

Στην δεύτερη φάση έχουμε την διέργερση ωοθηκών, μέσα από μία ένεση η οποία επιφέρει ωορρρηξία. Η μόνη παρενέργεια εδώ είναι κάποιες μικρές ενοχλήσεις στο κάτω μέρος της κοιλιακής χώρας.

Η τρίτη φάση είναι η μεταμεσονύχτια ένεση, στην οποία εμφανίζονται τα ώριμα ωοθυλάκια. Σε περίπτωση που δεν υπάρχουν αυτά, η διαδικασία καθυστερεί.

Η τέταρτη φάση είναι και η σημαντικότερη. Η ωοληψία! Στην περίπτωση αυτή η γυναίκα έρχεται από νωρίς το πρωί στο κέντρο εξωσωματικής, απολύτως νηστική, όπου με μέθη λαμβάνονται τα ωάρια.

Στην τελική φάση πραγματοποιείται η εμβρυομεταφορά, μέσα από έναν καθετήρα με διάρκεια λιγότερη από 15 λεπτά. Μόλις αφαιρεθεί μεταφέρεται στο εργαστήριο για να διαπιστωθεί η εμφάνιση κάποιου εμβρύου. Μετά από 15 ημέρες γίνεται το τεστ για να διαπιστωθεί ή μη η αναμενόμενη εγκυμοσύνη.

Αν το τεστ βγει θετικό, σε λίγες μέρες η γυναίκα είναι έτοιμη για το διακολπικό υπερηχογράφημα.

Σε γενικές γραμμές το ζευγάρι δεν πρέπει να απογοητεύεται, αφού συνήθως μετά από 3 προσπάθειες έρχονται τα αναμενόμενα αποτελέσματα.

Διαβάστε επίσης

• Τι είναι η κιρσοκήλη