Γενικά

Η ανεμευλογιά είναι λοιμώδης εξανθηματική νόσος και οφείλεται στον ιό της ανεμευλογιάς, ο οποίος προκαλεί και τον έρπητα ζωστήρα. Οι τρόποι μετάδοσης είναι η άμεση επαφή, με σταγονίδια και με τον αέρα. Η νόσος μεταδίδεται 2 ημέρες πριν και 6 ημέρες μετά από την εμφάνιση του εξανθήματος.

Κλινική εικόνα

Η κλινική εκδήλωση της ανεμευλογιάς γίνεται με την εμφάνιση του χαρακτηριστικού της εξανθήματος. Ο χρόνος επώασης της ανεμευλογιάς είναι 10-21 ημέρες. Η κλινική πορεία της ανεμευλογιάς είναι πιο βαριά στους ενήλικες από ότι στα παιδιά. Επίσης, η εμφάνιση της πνευμονίας, ως επιπλοκή, είναι συχνότερη στους
ενήλικες. Στην εγκυμοσύνη εμφάνιση της ανεμευλογιάς είναι πολύ σπάνια, περίπου 1:7.500 κυήσεις, αλλά προκαλεί σοβαρά προβλήματα, που χαρακτηρίζονται από υψηλή μητρική και περιγεννητική νοσηρότητα και θνησιμότητα.

Συγγενής ανεμευλογιά

Ο ιός της ανεμευλογιάς διαπερνά τον πλακουντιακό φραγμό κατά το στάδιο τις ιαιμίας και προσβάλλει το έμβρυο. Η νόσηση της μητέρας, από την ανεμευλογιά στο πρώτο τρίμηνο, έχει σχέση με την αυξημένη συχνότητα εμφάνισης ανωμαλιών της διάπλασης, οι οποίες χαρακτηρίζονται απο σκελετικές ανωμαλίες, δερματικές ουλές, ψυχοκινητικές διαταραχές και υπολειπόμενη ανάπτυξη του εμβρύου.

Τα νεογέννητα, τα οποία έχουν προσβληθεί κατά την ενδομήτρια ζωή τους από ανεμευλογιά χωρίς να παρουσιάσουν συμπτώματα συγγενούς μόλυνσης, μπορεί να νοσούν σε κάποια φάση της κύησης από έρπητα ζωστήρα. Επομένως, μετά την γέννησή τους, μπορεί να επανεργοποιηθεί ο ιός και να εκδηλωθούν τα χαρακτηριστικά σημεία του έρπητα ζωστήρα.

Η νόσηση της μητέρας κατά το τέλος της κύησης έχει μεγάλη σημασία. Συνεπώς, αν η νόσηση συμβεί αρκετές μέρες πριν απο τον τοκετό, το έμβρυο – νεογέννητο αντιμετωπίζει πολύ μικρότερο κίνδυνο και αυτό λόγω της διαφοροποίησης της προσβολής από την ανεμευλογιά, επειδή προστατεύεται από τα αντισώματα IgG της μητέρας. Το ίδιο θα συμβεί, αν ο τοκετός γίνει μετά την 5η ημέρα από την εκδήλωση της νόσου στη μητέρα, και αυτό λόγω της αρχής της παραγωγής των αντισωμάτων IgG και IgM από την έγκυο από την ημέρα αυτή. Επομένως, το χρονικό διάστημα μια ημέρα πρίν και τέσσερις ημέρες μετά από την εκδήλωση της νόσου στη μητέρα είναι η πιο επικίνδυνη περίοδος, για να προσβληθεί σοβαρά το έμβρυο – νεογέννητο. Στην περίοδο αυτή, όταν η εκδήλωση της νόσου γίνει μεταξύ της 5ης και 10ης ημέρας της ζωής του νεογέννητου, λόγω της βαρύτητας της νόσου, η νεογνική θνησιμότητα φθάνει σε ποσοστό 20%.

Θεραπεία

Για τη θεραπευτική αντιμετώπιση των νεογέννητων που βρίσκονται σε κίνδυνο, είναι απαραίτητη η χορήγηση της ειδικής ανοσοσφαιρίνης. Επίσης, είναι απαραίτητ η απομόνωση των νεογέννητων αυτών, για την περίοδο που μεταδίδουν την νόσο, η οποία είναι οι πρώτες τέσσερις ημέρες από την εμφάνιση των δερματικών βλαβών.

Διαβάστε επίσης

• Πώς ξεχωρίζουμε τις παιδικές ασθένειες από τη μορφή του εξανθήματος;
• Ασπιρίνη και παιδικές ιώσεις
• Τερηδόνα και ουλίτιδα της κύησης
• Τι σχέση έχουν η ανεμοευλογιά και ο έρπης ζωστήρας;
• Σακχαρώδης διαβήτης κύησης: η σωστή παρακολούθηση πρέπει να ξεκινά από νωρίς