Γενικά

Η αμνιοπαρακέντηση είναι η κύρια μέθοδος για προγεννητικό έλεγχο και γίνεται με την παρακεντηση της αμνιακής κοιλότητας και την αναρρόφηση αμνιακού υγρού, στο οποίο σε εξειδικευμένα εργαστήρια, γίνονται διάφορες κυττρογενετικές και βιοχημικες αναλύσεις. Η προσέγγιση της αμνιακής κοιλότητας γίνεται από το κοιλιακό τοίχωμα, κάτω από συνεχή υπερηχογραφικό έλεγχο, ώστε να αποφευχθεί ο τραυματισμός του εμβρύου και του πλακούντα και να γίνει η εντόπιση των περιοχών άθροισης του αμνιακού υγρού. Η αμνιοπαρακέντηση γίνεται συνηθέστερα μεταξύ 16ης-18ης εβδομάδας της κύησης, λόγω της μείωσης του αριθμού των καλλιεργήσιμων κυττάρων με τη πρόοδο της ηλικίας της κύησης.

Ενδείξεις για αμνιοπαρακέντηση

– Οταν η ηλικία της μητέρας είανι πάνω από 35 χρόνια.
– Οταν οι γονείς είναι φορείς χρωμοσωμικών ανωμαλιών.
– Οταν υπάρχει προηγούμενο παιδί με κληρονομική χρωμοσωμική ανωμαλία.
– Οταν υπάρχει συγγενής διαταραχή του μεταβολισμού.
– Οταν υπάρχει προηγούμενο παιδί με φυλοσύνδετη νόσο.
– Οταν υπάρχει ιστορικό με ανοικτές βλάβες του ΚΝΣ.
– Οταν υπάρχει ανωμαλία στη διάπλαση του εμβρύου στον υπερηχογραφικό έλεγχο.
– Οταν υπάρχει παθολογική τριπλή δοκιμασία.
– Οταν υπάρχει αυξημένη αυχενική διαφάνεια.
– Οταν υπάρχει αυξημένος κίνδυνος ύπαρξης νόσων του αίματος (μεσογειακή, δρεπανοκυτταρική αναιμία, αιμορροφιλία)
– Οταν υπάρχουν λοιμώδη νοσήματα που προσβάλλουν το έμβρυο.

Προϋποθέσεις για αμνιοπαρακέντηση

– Οταν ο γενετικός κίνδυνος είναι πάνω από 1:250, εχοντας υπόψη τους κινδύνους της αμνιοπαρακέντησης.
– Οταν ο προγεννητικός έλεγχος να μπορεί να δώσει σαφή απαντηση για το προβλημα του εμβρύου για το οποίο γίνεται ο έλεγχος.
– Η εκτέλεση της αμνιοπαρακέντησης πρέπει να γίνεται πάντα κάτω από υπερηχογραφικό έλεγχο.