Κύηση σε μικρή ή μεγάλη ηλικία

Γενικά

Η πιο καλή αναπαραγωγική περίοδος είναι η περίοδος από 19 έως 25 ετών. Οσο μεγαλύτερη απόκλιση υπάρχει από την οριοθέτηση αυτή των ηλικιών τόσο μεγαλώνει και η συχνότητα εμφάνισης επιπλοκών.

Κύηση στην παιδική ηλικία

Η κύηση στην παιδική ηλικία είναι πολύ σπάνια και αφορά μόνο σε άτομα με πρώιμη εφηβεία. Ο αριθμός των κυήσεων στην περίοδο της εφηβείας, δηλαδή στις ηλικίες από 13-19 ετών, έχει αυξηθεί αισθητά, εξαιτίας της αντίστοιχης αύξησης στις ομάδες αυτών των ηλικιών της σεξουαλικής τους δραστηριότητας. Ετσι από τις έφηβες που έχουν σεξουαλική δραστηριότητα ένα ποσοστό 25% θα μείνουν έγκυες. Από αυτό το ποσοστό το 60% θα φθάσει στον τοκετό, το 13% θα έχει αυτόματη αποβολή, ενώ το 27% θα καταλήξει σε τεχνητή αποβολή.

Σε αυτές τις ηλικίες στατιστικά προκύπτει ότι υπάρχει τριπλάσια περιγεννητική θνησιμότητα, ενώ αυξάνει κατά ποσοστό 60% η μητρική θνησιμότητα. Η αύξηση αυτή αποδίδεται στις συχνότερες μαιευτικές επεμβάσεις, που οφείλονται στην ανεπαρκή ιατρική παρακολούθηση και στην έλλειψη του αισθήματος ευθύνης των νεαρών εγκύων, γεγονός που προέρχεται από την γενικότερη σωματική και ψυχική ανωριμότητά τους.

Με δεδομένο και το γεγονός ότι το 70% αυτών των κυήσεων είναι εξώγαμες επαυξάνεται ιδιαίτερα η ψυχολογική φόρτιση της εγκύου από το οικογενειακό και κοινωνικό της περιβάλλον. Οι κατευθυντήριες παράμετροι που πρέπει να λαμβάνονται υπόψη σε αυτές τις περιπτώσεις είναι η παρεμβολή κοινωνικών λειτουργών και κλινικών ψυχολόγων, προκειμένου να εξομαλυνθεί η επικοινωνία της εγκύου με τους γονείς της και να δημιουργηθεί το αίσθημα της συμπάθειας και το κλίμα της αμοιβαιότητας, με άμεσο επακόλουθο την απαραίτητη υποστήριξή της, η προσπάθεια του μαιευτήρα να εξηγήσει στη νεαρή έγκυο την αναγκαιότητα και σκοπιμότητα ορισμένων ιατρικών χειρισμών, προκειμένου να επιτύχει τη συνεργασία της, ο χαρακτηρισμός της κύησης αυτής ως κύησης υψηλού κινδύνου.

Κύηση σε μεγάλη ηλικία

Η κύηση σε μεγάλη ηλικία, δηλαδή σε ηλικιωμένες γυναίκες παρουσιάζεται σε ένα ποσοστό 1-4%. Οι συνηθέστερες επιπλοκές που παρουσιάζονται σε αυτές τις κυήσεις αποδίδονται σε συνυπάρχουσες παθήσεις που πρωτοεκδηλώνονται στις γυναίκες των ομάδων αυτών των ηλικιών. Τέτοιες παθήσεις είναι ο σακχαρώδης διαβήτης, η υπέρταση, το ινομύωμα της μήτρας, οι καρδιακές παθήσεις, οι νεφροπάθειες κλπ. Η συνηθέστερη μαιευτική επιπλοκή είναι η προεκλαμψία. Οι επιπλοκές αυτές οδηγούν συνήθως σε ανώμαλους τοκετούς, που απαιτούν μαιευτικές επεμβάσεις και αυξάνεται το ποσοστό της περιγεννητικής νοσηρότητας και θνησιμότητας.

Δεδομένου όμως ότι οι κυήσεις αυτές εκτός από κυήσεις υψηλού κινδύνου, χαρακτηρίζονται και πολύτιμες κυήσεις, εξαιτίας της ελαττωμένης πιθανότητας μίας νέας κύησης στις γυναίκες αυτές, λαμβάνονται όλα τα μέτρα για την μεγαλύτερη δυνατή διασφάλιση της αποφυγής των επιπλοκών αυτών.

Διαβάστε επίσης