Πρόκειται για μια πάθηση κατά την οποία η κεφαλή του μηριαίου οστού έχει τάση να παρεκτοπίζεται έξω από την κοτύλη από την ημέρα της γέννησης. Η αιτιολογία της πάθησης είναι μέχρι σήμερα ακόμη αμφιλεγόμενη.

Οι έρευνες που έγιναν τα τελευταία χρόνια συγκλίνουν στην ενοχοποίηση των παρακάτω παραγόντων:
1. Γενετικοί παράγοντες
2. Μηχανικοί παράγοντες κατά τους τελευταίους μήνες της κύησης
3. Ορμονικοί παράγοντες (πχ. η ρηλαξίνη) που προκαλεί χαλάρωση των αρθρώσεων
4. Η ισχιακή προβολή του εμβρύου
5. Εξωτερικοί παράγοντες όπως παραδοσιακές συνθήκες περίδεσης του παιδιού (φάσκιωμα).

Διάγνωση

Η διάγνωση θα βασιστεί στον κλινικό έλεγχο από Ορθοπαιδικό καθώς και στον ακτινολογικό έλεγχο ο οποίος γίνεται μετά την 6η -8η εβδομάδα ζωής.

Θεραπεία

Σκοπός της θεραπείας είναι η έγκαιρη επικέντρωση της κεφαλής μέσα στην κοτύλη στην φυσιολογική της θέση, ώστε να υπάρχει το ερέθισμα της κεφαλής που χρειάζεται η άρθρωση για να διαπλασθεί φυσιολογικά.
Η θεραπεία περιλαμβάνει εφαρμογή διπλών πανών ή τοποθέτηση ειδικών ναρθήκων απαγωγής των ισχίων. Αν η κατάσταση όμως διαγνωστεί καθυστερημένα τότε η θεραπεία είναι πιο περίπλοκη με εφαρμογή έλξης και προσπάθεια ανάταξης υπό νάρκωση ή μπορεί να χρειασθεί και χειρουργική επέμβαση. Στους ενήλικες με συγγενές εξάρθρημα ισχίου, η θεραπεία είναι χειρουργική (ολική αρθροπλαστική ισχίου).

Διαβάστε επίσης

• Συγγενές εξάρθρημα ισχίου: Κλειδί η έγκαιρη διάγνωση
• ΟΣΤΕΟΑΡΘΡΙΤΙΔΑ ΙΣΧΙΟΥ
• ΤΡΑΥΜΑΤΙΚΟ ΕΞΑΡΘΡΗΜΑ ΙΣΧΙΟΥ
• ΕΞΑΡΘΡΗΜΑ ΑΓΚΩΝΟΣ
• ΕΞΑΡΘΡΗΜΑ ΩΜΟΥ