Για να διατηρούμαστε fit και να μπορούμε να φοράμε μικροσκοπικά τοπ, καυτά σορτς και αποκαλυπτικά μαγιό που τονίζουν τις καμπύλες του κορμιού μας πρέπει να συνεχίσουμε να ασκούμαστε και τους θερινούς μήνες είτε μέσα στο γυμναστήριο, είτε στην ύπαιθρο. Τι γίνεται όμως όταν η θερμοκρασία αγγίζει τους 40 βαθμούς Κελσίου; Τι κινδύνους καραδοκεί η άσκηση; Η κατανόηση της λειτουργίας του θερμορυθμιστικού μηχανισμού είναι απαραίτητη τόσο για την μεγιστοποίηση της σωματικής απόδοσης, όσο και για την ακίνδυνη άθληση κάτω από δυσμενείς περιβαλλοντικές συνθήκες. Το Care σας δίνει μερικές συμβουλές για να αποφύγετε μια πιθανή αφυδάτωση, τις κράμπες ή άλλες καταστάσεις που μπορούν να προκύψουν κατά την άσκηση σε θερμό περιβάλλον (ακόμα και όταν παίζεται ρακέτες).

Η θερμοκρασία του σώματος ενός ασκούμενου αυξάνεται κατά τη διάρκεια μιας αθλητικής δραστηριότητας, ανάλογα βέβαια με την ένταση της άσκησης. Οταν η μυϊκή προσπάθεια αντιστοιχεί στο 50% της μέγιστης πρόσληψης οξυγόνου (VO2max), τότε αυξάνεται μόνο ένα βαθμό (από 37 σε 38 βαθμούς Κελσίου), ενώ στην περίπτωση που ο ασκούμενος δουλεύει στο μέγιστο των δυνατοτήτων του, η θερμοκρασία αυξάνεται κατά δύο βαθμούς.

Η θερμοπαραγωγή κατά τη μυϊκή προσπάθεια είναι πάντοτε μεγαλύτερη από την θερμοαποβολή και γι’ αυτό παρατηρείται άνοδος της θερμοκρασίας του σώματος. Για να βρίσκεται όμως ο οργανισμός σε ισορροπία, αποβάλλει την θερμότητα με τους εξής φυσικούς τρόπους: ρεύμα του αέρα, αγωγή, ακτινοβολία και εξάτμιση.

Θερμικές διαταραχές

Σε κάθε αθλητική δραστηριότητα η εξάτμιση του ιδρώτα αποτελεί το σπουδαιότερο αμυντικό μηχανισμό ενάντια στη θερμική επιβάρυνση του οργανισμού. Ο υπερβολικός όμως ιδρώτας μπορεί να προκαλέσει αφυδάτωση, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε κράμπες, εξάντληση ή θερμοπληξία (σε ακραίες περιπτώσεις).

Οι κράμπες οφείλονται στην μεγάλη απώλεια “αλατιού” που περιέχεται στον ιδρώτα και συνοδεύεται από οδυνηρές και σπασμωδικές συσπάσεις των μυών, χωρίς όμως η θερμοκρασία του σώματος να παρεκκλίνει από τα φυσιολογικά επίπεδα.

Η εξάντληση οφείλεται σε καρδιαγγειακή ανεπάρκεια και αφυδάτωση και ο ασκούμενος παρουσιάζει συμπτώματα όπως: ζάλη, λιποθυμία, χλωμή εμφάνιση και ταχυπαλμία με αδύνατους σφυγμούς. Σ’ αυτήν την περίπτωση παρατηρείται μικρή άνοδος της θερμοκρασίας του σώματος.

Τέλος, η θερμοπληξία έχει σαν βασική αιτία την υπερβολική αύξηση της θερμοκρασίας, κατά την οποία αναστέλλεται η λειτουργία των θερμορυθμιστικών κέντρων και των ιδρωτοποιών αδένων.

Τρόποι αποφυγής της αφυδάτωσης

Για την αποφυγή των παραπάνω δυσάρεστων καταστάσεων, που σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να αποβούν μοιραίες για την υγεία του ασκούμενου, πρέπει να αναπληρώνονται τα υγρά που χάνονται κατά την μυϊκή προσπάθεια. Το American College of Sports Medicine αναφέρει τα εξής:

– Δέκα με δεκαπέντε λεπτά πριν την προπόνηση ο ασκούμενος πρέπει να καταναλώνει 400 έως 600 κυβ. εκ νερό ή κάποιο άλλο υποτονικό διάλυμα, το οποίο περιέχει μικρή ποσότητα ζάχαρης και ίχνη ηλεκτρολυτών.

– Μετά την άσκηση το φαγητό πρέπει να είναι πλούσιο σε θρεπτικά συστατικά και η κατανάλωση νερού άφθονη.

– Πρέπει να γίνεται συστηματικός έλεγχος του σωματικού βάρους, για την αποφυγή μιας χρόνιας αφυδάτωσης.

Επιπλέον είναι απαραίτητο να φοράτε ελαφριά ρούχα και ανοιχτά χρώματα, καθώς επίσης καπέλο, γυαλιά ηλίου και αντηλιακή προστασία. Στην περίπτωση όμως που αισθανθείτε ναυτία, ατονία ή ζαλάδα σταματήστε αμέσως την προπόνηση και ειδοποιήστε έναν γιατρό.

Μπορεί λοιπόν το καλοκαίρι να μας δίνει τη δυνατότητα επιλογής ενός αθλήματος ανάμεσα σε πάρα πολλά άλλα, όμως η άσκηση πρέπει να γίνεται πάντα κάτω από συνθήκες ασφάλειας.

Διαβάστε επίσης

• Νερό: Πηγή ζωής
• Η συχνότερη νόσος του ταξιδιώτη
• Η φυσιολογία της γιορτινής μέθης
• Προστατέψτε το παιδί σας από τα εγκαύματα
• Αφυδάτωση