Σύντομη περιγραφή – ορισμός

Οι κύστεις του ήπατος μπορεί να έχουν διάφορες μορφές. Απλές, μονήρεις, μονόχωρες (με μία κοιλότητα) συνήθως είναι οι περισσότερες και είναι ασυμπτωματικές. Εάν το επιθήλιο (το εσωτερικό τοίχωμα) της κύστης είναι κυβοειδές, ονομάζονται κυσταδενώματα και πρέπει να αφαιρούνται, γιατί είναι δυνατό να μετατραπούν σε κακοήθεις. Οι κύστεις με διαφραγμάτια (πολύχωρες) πρέπει επίσης να αφαιρούνται γιατί είναι νεοπλασματικές.

Αντιμετώπιση

Η προσπάθεια αναρρόφησης απλών ηπατικών κύστεων, συνήθως είναι μη αποτελεσματική, αφού αυτές ξαναγεμίζουν γρήγορα. Ωστόσο μπορεί μία μικρή κύστη να αναρροφηθεί και στη συνέχεια να εγχυθεί σε αυτή καθαρή αλκοόλη και με αυτό τον τρόπο η κύστη να εξαφανιστεί.

Μεγάλες κύστεις συνήθως προκαλούν συμπτώματα και δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν με αναρρόφηση, όπως προαναφέρθηκε για τις μικρές. Στις περιπτώσεις αυτές αφαιρείται λαπαροσκοπικά το πιο επιφανειακό κομμάτι (20-40%) του τοιχώματος της κύστης και στο ‘άνοιγμα’ που προκύπτει καθηλώνεται μέρος από το επίπλουν έτσι ώστε, να παρεμβάλλεται ανάμεσα στα τοιχώματα και να τα εμποδίζει να έρθουν σε επαφή.

Πολλαπλές κύστεις, τις μισές φορές συνοδεύονται από πολυκυστικούς νεφρούς. Συνήθως δεν χρειάζονται κάποια θεραπεία, εκτός εάν είναι πολύ μεγάλες και προκαλούν συμπτώματα. Η ενδεδειγμένη θεραπεία είναι χειρουργική. Αφαιρείται το τοίχωμα της πιο επιφανειακής κύστης και στη συνέχεια ενοποιούνται μεταξύ τους, έτσι ώστε να αδειάζουν προς την περιτοναϊκή κοιλότητα. Με τον τρόπο αυτό, το ήπαρ μετά το ‘άδειασμά’ του μπορεί να φθάσει το μισό του αρχικού του μεγέθους.

Διαβάστε επίσης

• Αύξηση των κιρρώσεων του ήπατος λόγω κατάχρησης αλκοόλ στους νέους
• Γενετική προσέγγιση της κίρρωσης του ήπατος
• Εχινόκοκκος ήπατος
• Μεταστατικοί όγκοι ήπατος
• Πρωτοπαθείς κακοήθεις όγκοι ήπατος