Οι επιπλοκές από τα μεγάλα αγγεία της καρδιάς και του εγκεφάλου (έμφραγμα του μυοκαρδίου, καρδιακή ανεπάρκεια και αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο) αλλά και τα μικρά αγγεία νεφρού και οφθαλμού, αποτελούν την κύρια αιτία νοσηρότητας και θνητότητας στον σακχαρώδη διαβήτη.
Ο σακχαρώδης διαβήτης συνοδεύεται από διπλάσια ως τριπλάσια συχνότερη υπέρταση απ’ ότι αυτή απαντάται στο γενικό πληθυσμό. Η ταυτόχρονη και ανεξέλεγκτη παρουσία της υπέρτασης στον διαβήτη επαυξάνει και επιδεινώνει εντυπωσιακά τις επιπλοκές που προαναφέρθηκαν. Είναι τόσο στενή η σχέση μεταξύ υπέρτασης και διαβήτη που όχι μόνο είναι συχνότερη η υπέρταση στον διαβήτη αλλά και άτομα με υπέρταση θα εμφανίσουν συχνότερα διαβήτη σε σχέση με τον μη υπερτασικό. Χρειάζεται ως εκ τούτου επαγρύπνηση για την έγκαιρη διάγνωση της μιας παραμέτρου όταν υπάρχει η άλλη.

Η σχέση σακαχαρώδη διαβήτη – υπέρτασης αποτελέι το θέμα της ομιλίας του αναπληρωτή διευθηντή της Α΄Παθολογικής Κλινικής του ΝΕΕΣ, κ. Αντώνη Αλαβέρα κατά τη διάρκεια των εργασιών του 28ου Πανελλήνιου Ιατρικού Συνεδρίου, που πραγματοποιείται από τις 21 έως και τις 25 Μαΐου, στην Αθήνα.

Σήμερα είναι γνωστό ότι η ρύθμιση της γλυκόζης του αίματος και η μείωση της αρτηριακής πίεσης προστατεύουν σημαντικά από την εμφάνιση και επιδείνωση των επιπλοκών του σακχαρώδη διαβήτη. Υπολογίζεται ότι έως και 75% των καρδιαγγειακών επιπλοκών που συνοδεύουν το διαβήτη οφείλονται στην υπέρταση.

Για τον λόγο αυτό τα τελευταία χρόνια τα όρια της διάγνωσης της υπέρτασης έχουν μειωθεί. Σήμερα ένα άτομο θεωρείται ότι έχει υπέρταση όταν οι τιμές της αρτηριακής πίεσης υπερβούν τα 140/90 mm Hg.

Στο άτομο με διαβήτη, όταν διαγνωσθεί η υπέρταση, ταυτόχρονα με οδηγίες για μια πιο υγιεινή ζωή, δηλαδή απώλεια βάρους, ελαφρά άσκηση και περιορισμό στο αλάτι, χορηγείται ταυτόχρονα και αντιυπερτασική αγωγή με στόχο την μείωση της αρτηριακής πίεσης σε επίπεδα < 130/85 mm Hg, γεγονός που συνήθως θα απαιτήσει πολλαπλή αγωγή.

Τα τελευταία χρόνια έχει παρατηρηθεί ότι ορισμένες κατηγορίες φαρμάκων ίσως έχουν ιδιαίτερα ευνοϊκή επίδραση όταν συνυπάρχει και νεφρική βλάβη. Οι ουσίες αυτές έχουν δράση και πέραν της αντιυπερτασικής τους ενέργειας. Ετσι επί παρουσίας λευκώματος στα ούρα, ένδειξη νεφρικής βλάβης, χορηγούνται ουσίες που αναστέλλουν την δράση της αγγειοτασίνης, γνωστή για τις πολλαπλές βλαβερές ιδιότητες της.

Συνήθως τα φάρμακα χορηγούνται σαν πρώτη επιλογή αλλά γρήγορα χρειάζεται η προσθήκη και άλλων αντιυπερτασικών για την αποτελεσματικότερη ρύθμιση της υπέρτασης. Τα αγγεία των ατόμων με σακχαρώδη διαβήτη είναι ιδιαίτερα ευαίσθητα στην πίεση που ασκεί πάνω τους η ροή αίματος.

Απαιτείται στενή παρακολούθηση της αρτηριακής υπέρτασης για την έγκαιρη διάγνωση αλλά και την καλή αντιμετώπιση της υπέρτασης. Η αντιυπερτασική αγωγή έχει ιδιαίτερα ευνοϊκή επίδραση στο άτομο με σακχαρώδη διαβήτη σε σχέση με το άτομο χωρίς σακχαρώδη διαβήτη. Με την μείωση των επιπέδων της υπέρτασης, του αγγειακού εγκεφαλικού επεισοδίου ίσως και του εμφράγματος του μυοκαρδίου αλλά και των επιπλοκών από τα κάτω άκρα.

Γενικά, αλλά ιδιαίτερα στον διαβήτη, είναι επιβεβλημένη η έγκαιρη διάγνωση της υπέρτασης και η στενή παρακολούθηση της θεραπευτικής προσπάθειας.

Διαβάστε επίσης

• Σκόρδο: υγιεινό και… δύσκολο
• Holter πιέσεως (24-ωρη καταγραφή της αρτηριακής πιέσεως). Πότε και γιατί.
• Σκόρδο: ένας παλιός, καλός φίλος
• Φαρμακογενής βήχας
• Τι είναι το σύνδρομο της άσπρης μπλούζας;