Ομοφωνία, σε ό,τι αφορά την εφαρμογή της διεθνούς σύμβασης απαγόρευσης παραγωγής αποθήκευσης και χρήσης χημικών όπλων, αλλά ενστάσεις από τα κόμματα της Αριστεράς για τη χρήση χημικών προϊόντων σε διαδηλώσεις, σημειώθηκαν στην Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων της Βουλής.

Το σχέδιο νόμου, αφορά την υλοποίηση της συνθήκης απαγόρευσης των χημικών όπλων, την οποία έχει κυρώσει η χώρα μας από το 1994 χωρίς ωστόσο να έχουν υπάρξει περαιτέρω δράσεις προς την κατεύθυνση αυτή.

Έτσι, στη χώρα μας συγκροτείται πλέον, Εθνική Αρχή Χημικών Όπλων, με συμμετοχή έξι υπουργείων, της ΕΥΠ και του Γενικού Χημείου του Κράτους, που θα εποπτεύει και θα συντονίζει την εφαρμογή της Σύμβασης.

Ιδιαίτερη έκταση έλαβε ωστόσο, η ένσταση των εισηγητών της Αριστεράς, σε ό,τι αφορά διατύπωση, σύμφωνα με την οποία, η Σύμβαση επιτρέπει τη χρήση χημικών για σκοπούς διατήρησης της δημόσιας τάξης, στην οποία συμπεριλαμβάνεται και η καταστολή στάσης στο εσωτερικό του κράτους.

Κατά τον βουλευτή του ΚΚΕ κ. Παναγιώτη Κοσσιώνη και τον κ. Παναγιώτη Λαφαζάνη από τον Συνασπισμό, είναι παράλογη η άδεια για χρήση χημικών ενάντια σε διαδηλωτές, ενώ ισχύει η απαγόρευσή τους στον πόλεμο – κάτι στο οποίο συμφώνησε και ο κ. Θεόδωρος Κασσίμης από τη ΝΔ στη δική του τοποθέτηση.

Κατά τον εκπρόσωπο του ΚΚΕ, η υπερψήφιση του συγκεκριμένου άρθρου, είναι δυνατή να θεωρηθεί ως συναίνεση του κόμματος του σε μελλοντικές αυταρχικές επιλογές του υπουργείου Δημόσιας Τάξης, ενώ ο εισηγητής του ΣΥΝ, κατηγόρησε την κυβέρνηση ότι επιχειρεί να περάσει διατάξεις της αντιτρομοκρατικής εκστρατείας μέσα από την κύρωση της Σύμβασης.

Απαντώντας, ο υφυπουργός Οικονομικών, Απόστολος Φωτιάδης υποστήριξε ότι η διατύπωση αποτελεί πιστή αντιγραφή της Διεθνούς Σύμβασης και σχολίασε λέγοντας ότι κάποιοι συνάδελφοι πίστεψαν ότι θα λύσουμε εδώ, όλα τα προβλήματα της εσωτερικής έννομης τάξης, ενώ ο εισηγητής του ΠΑΣΟΚ κ. Χρήστος Μαγκούφης, στο ίδιο πνεύμα, χαρακτήρισε αδικαιολόγητες τις ενστάσεις των βουλευτών της Αριστεράς, καλώντας μάλιστα τον κ. Λαφαζάνη να διευκρινίσει εάν εκπροσωπεί όσους τάσσονται κατά της δημόσιας τάξης.

Κατόπιν εκτεταμένης συζήτησης, υπήρξε αντίστοιχη αλλαγή της διατύπωσης, χωρίς πάντως η τελευταία να υπερψηφισθεί από το ΚΚΕ και τον ΣΥΝ. Η συζήτηση του νομοσχεδίου, συνεχίζεται.