Σύντομη περιγραφή – ορισμός

Φλεγμονώδης νόσος της βαθύτερης στοιβάδας της επιδερμίδας και του υποδόριου λίπους, που χαρακτηρίζεται από ερυθρούς, επώδυνους όζους, συνήθως στις προκνημιαίες περιοχές και λιγότερο συχνά στους βραχίονες ή σε άλλες περιοχές του δέρματος.

Παθογένεια

Θεωρείται αντίδραση ανοσολογικού χαρακτήρα σε διάφορες καταστάσεις, ενώ είναι δυνατόν να μην ανευρεθεί αίτιο σε ορισμένες περιπτώσεις. Μερικές από τις πιο συχνές αιτίες είναι:
– Στρεπτοκοκκικές λοιμώξεις.
– Φάρμακα (σουλφοναμίδες).
– Σαρκοείδωση.
– Φυματίωση.
– Μυκητιάσεις.
– Λοιμώξεις από Yersinia.
– Φλεγμονώδης νόσος του εντέρου.
Οι γυναίκες προσβάλλονται συχνότερα.

Κλινική εικόνα

Το οζώδες ερύθημα εμφανίζεται με τη μορφή περιγεγραμμένων, ερυθρών, επώδυνων βλαβών, συνήθως στις κνήμες. Οι βλάβες αυτές εμφανιζουν προοδευτικά οίδημα και λαμβάνουν τη μορφή ψηλαφητών όζων. Συνοδεύονται δε, από πυρετό, κακουχία, αρθραλγίες, που μπορούν και να προηγούνται της εμφάνισής τους. Εκτός από τις κνήμες, το οζώδες ερύθημα, σπάνια μπορεί να εμφανιστεί και σε άλλες θέσεις. Οι βλάβες έχουν διάμετρο 1-10 εκ., αρχικά έχουν ερυθρό χρώμα, αργότερα ερυθροιώδες και τελικά καφέ καθώς οι βλάβες υποχωρούν. Η διάρκεια της νόσου είναι έως 6 εβδομάδες, υποχωρεί από μόνη της, αλλά μπορεί να υποτροπιάσει.

Πρόληψη

Δεν είναι δυνατή. Η αντιμετώπιση των καταστάσεων που μπορεί να ευθύνονται για την εμφάνιση του οζώδους ερυθήματος, μειώνει την πιθανότητα εκδήλωσής του.

Διάγνωση

Γίνεται κλινικά. Μπορεί να υπάρχει αύξηση της ταχύτητας καθίζησης ή εργαστηριακά ευρήματα της υποκείμενης νόσου. Συνήθως δεν απαιτείται βιοψία για να τεθεί η διάγνωση.

Αντιμετώπιση

– Ανίχνευση κι αντιμετώπιση της υποκείμενης νόσου.
– Χορήγηση πενικιλλίνης σε περίπτωση στρεπτοκοκκικής λοίμωξης.
– Ανάπαυση.
– Ασπιρίνη και μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα.
– Διάλυμμα ιωδιούχου καλίου ή κορτικοειδή έχουν χρησιμοποιηθεί για την αντιμετώπιση των βλαβών.