Η Ολλανδία είναι η πρώτη χώρα στον κόσμο που έθεσε σε εφαρμογή από την 01/01/2002 το νόμο που επιτρέπει την ευθανασία, κάτω από ορισμένες προϋποθέσεις, γεγονός που έχει προκαλέσει το ενδιαφέρον πολλών Ευρωπαίων πολιτών, αν και ο νόμος θεωρεί ως προϋπόθεση την παραμονή στην Ολλανδία για μεγάλο χρονικό διάστημα και την παρακολούθηση από Ολλανδό οικογενειακό γιατρό.

Σύμφωνα με τον Ολλανδικό νόμο, η διακοπή της ζωής ενός ασθενή νομιμοποιείται και επιτρέπεται, κάτω από πολύ αυστηρά κριτήρια:

Ο ασθενής πρέπει να υποφέρει από αφόρητους και συνεχείς πόνους.

Θα πρέπει να έχει επανειλημμένα ζητήσει βοήθεια για να τερματίσει τη ζωή του και στο σημείο αυτό πρέπει να αναζητείται και δεύτερη ιατρική γνώμη.

Η διακοπή της ζωής πρέπει να γίνεται με έναν ιατρικά κατάλληλο τρόπο.

Το πιο αμφιλεγόμενο σημείο του νόμου αυτού είναι ότι επιτρέπει την ευθανασία όχι μόνο στο τελευταίο στάδιο της ζωής ασθενών με ανίατες ασθένειες, αλλά και σε όσους υποφέρουν από αφόρητους και συνεχείς πόνους. Ο νόμος επιτρέπει λοιπόν την ευθανασία όχι μόνο σε ασθενείς με καρκίνο αλλά και σε άτομα με ψυχικές ασθένειες που κρίνουν ότι ο πόνος τους είναι ανυπόφορος.

Εκπρόσωπος της Ολλανδικής οργάνωσης για τη ευθανασία NVVE, δήλωσε ότι, από τότε που το Βρετανικό ανώτατο δικαστήριο απέρριψε το αίτημα για ευθανασία της Diane Ρretty, της βρετανίδας που υπέφερε από ανίατη εκφυλιστική νόσο του νευρικού συστήματος από το 1999, έχει δεχθεί σειρά αιτήσεων από τη Βρετανία.

Κυρίως δέχονται αιτήσεις από τη Γερμανία και τη Βρετανία, όμως η Ολλανδική οργάνωση το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να παραπέμπει τα αιτήματα αυτά στις αντίστοιχες οργανώσεις των χωρών από όπου προέρχονται οι ασθενείς.

Διαβάστε επίσης

• Κατατέθηκε νόμος ενάντια στην εμπορία ανθρώπων
• Αυστηρός νόμος κατά της κλωνοποίησης στην Ιταλία
• Ευθανασία, μπροστά σε συγγενείς και φίλους
• Ευθανασία: Το τέλος του Γολγοθά όταν δεν υπάρχει Ανάσταση
• Οχι στην ευθανασία για την Νταϊάν Πρίτι από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων