Σύντομη περιγραφή – ορισμός

Φλεγμονή του οστού, που οφείλεται σε λοίμωξή του κυρίως από βακτήρια και σπανιότερα από άλλα μικρόβια.

Παθογένεια

Η μόλυνση των οστών από μικρόβια γίνεται:
– Μέσω του αίματος (αιματογενής διασπορά), από μολυσμένους ιστούς σε άλλα σημεία του οργανισμού, π.χ. λοίμωξη προσθετικών αρθρώσεων, επιμολυσμένα κατάγματα, ορθοπεδικά χειρουργεία, σε χρήστες ενδοφλεβίων ουσιών και σε άλλες καταστάσεις μικροβιαιμίας, ιδιαίτερα σε εξασθενημένους οργανισμούς.
– Από επέκταση στο οστό, λοίμωξης παρακείμενου δέρματος ή άλλου ιστού.
Οι πιο συχνοί μικροργανισμοί που προκαλούν οστεομυελίτιδα είναι ο χρυσίζων σταφυλόκοκκος, στρεπτόκοκκοι, εντεροβακτηρίδια, ψευδομονάδες, ανερόβια βακτήρια. Συχνή είναι η πρόκληση οστεομυελίτιδας από Salmonella, σε ασθενείς με αιμοσφαιρινοπάθειες. Χρόνιες λοιμώξεις των οστών μπορούν να προκληθούν επίσης από μύκητες ή μυκοβακτηρίδια, σε ασθενείς με συνυπάρχουσες παθολογικές καταστάσεις, όπως σακχαρώδη διαβήτη, ακτινοθεραπεία, καρκίνο, νεφρική ανεπάρκεια.
Η λοίμωξη του οστού, έχει σαν αποτέλεσμα την απόφραξη των αιμοφόρων αγγείων του και τελικά τη νέκρωσή του. Συνηθέστερα προσβάλλονται τα μακρά οστά και οι σπόνδυλοι.

Πρόληψη

– Επιμελής χειρουργικός καθαρισμός και σωστή αντιμικροβιακή κάλυψη των ανοικτών τραυμάτων.
– Έγκαιρη εντόπιση και αποτελεσματική αντιμετώπιση μικροβιαιμίας, ιδιαίτερα σε επιβαρυμένους ασθενείς και σε χρήστες ενδοφλεβίων ουσιών.

Κλινική εικόνα

– Πυρετός, ο οποίος μπορεί να είναι υψηλός και συχνά εισβάλλει με ρίγος.
– Εντοπισμένος πόνος, ευαισθησία, οίδημα, ερυθρότητα αντίστοιχα προς το πάσχον οστό.
– Η οστεομυελίτιδα των σπονδύλων, (συνηθέστερα των οσφυικών), προκαλεί οσφυαλγία με σπασμό των παρασπονδυλικών μυών. Μπορεί να μην υπάρχει πυρετός.
– Σε υποτροπές ή σε χρόνιες καταστάσεις, μπορεί να μην υπάρχει υψηλός πυρετός αλλά αίσθημα κακουχίας, εύκολης κόπωσης, καταβολής, απώλειας βάρους, με διαλείποντα πόνο στο προσβεβλημένο οστό.

Διάγνωση

Η κλινική εικόνα θέτει την υποψία.
Εργαστηριακά ευρήματα:
– Αύξηση των λευκών αιμοσφαιρίων, η οποία μπορεί και να λείπει.
– Αύξηση της ταχύτητας καθίζησης των ερυθρών και της CRP.
– Οι ακτινογραφίες των προσβεβλημένων οστών, δείχνουν παθολογικά ευρήματα, μετά από 2-3 εβδομάδες, ενώ μπορούν να είναι φυσιολογικές στην αρχή της νόσου.
– Αξονική και μαγνητική τομογραφία απεικονίζουν τη βλάβη με περισσότερες λεπτομέρειες.
– Το σπινθηρογράφημα οστών, τριών φάσεων ή με Ga-67, εμφανίζει παθολογικά ευρήματα πιο νωρίς.
– Οι καλλιέργειες αίματος συχνά αποκαλύπτουν το υπεύθυνο μικρόβιο.
– Σε δύσκολες περιπτώσεις, είναι δυνατό να χρειαστεί βιοψία οστού και καλλιέργειά του.

Αντιμετώπιση

– Χορήγηση των κατάλληλων αντιβιοτικών για μεγάλο χρονικό διάστημα (4-8 εβδομάδων). Τις πρώτες εβδομάδες η αγωγή πρέπει να είναι ενδοφλέβια.
– Χειρουργική αντιμετώπιση μπορεί να χρειαστεί συμπληρωματικά σε ορισμένες περιπτώσεις.

Διαβάστε επίσης

• Οστεομυελίτιδα
• Οστεομυελίτιδα ακτινική
• Οστεομυελίτιδα χρόνια
• Οστεομυελίτιδα χρόνια διάχυτη σκληρυντική