Σύντομη περιγραφή – ορισμός
Ομάδα καταστάσεων και παθήσεων, που χαρακτηρίζονται από φλεγμονή του τοιχώματος των αιμοφόρων αγγείων (αρτηρίες, φλέβες, τριχοειδή). Η φλεγμονή αυτή, μπορεί να οδηγήσει σε νέκρωση του αγγείου και παρεμπόδιση της κυκλοφορίας του αίματος, συχνά δε, αποτελεί βασικό παθογενετικό μηχανισμό ποικίλλων ρευματικών παθήσεων και συνδρόμων.
Παθογένεια
Οι αγγειΐτιδες αποτελούν ετερογενή ομάδα καταστάσεων, με κοινό
χαρακτηριστικό τη φλεγμονή του
τοιχώματος των αγγείων. Στις περισσότερες περιπτώσεις, ο μηχανισμός
της φλεγμονής έχει σχέση με ανοσολογικούς παράγοντες όπως:
συγκέντρωση φλεγμονωδών κυττάρων στο τοίχωμα του αγγείου και
εναπόθεση ανοσοσυμπλεγμάτων σε αυτό. Τα αίτια που κινητοποιούν τους
ανοσολογικούς μηχανισμούς της φλεγμονής δεν είναι πάντα γνωστά.
Διάφοροι παράγοντες, όπως φάρμακα και λοιμώξεις, ορισμένες φορές
ευθύνονται για την ανάπτυξη αγγειίτιδας.
Αποτέλεσμα της φλεγμονής των αγγείων είναι η καταστροφή του
τοιχώματός τους και η θρόμβωση τους ή σε άλλες περιπτώσεις η
αιμορραγία. Τελικά παρεμποδίζεται η κυκλοφορία του αίματος στα
όργανα που
αιματώνονται από τα προσβεβλημένα αγγεία και αναπτύσσεται ισχαιμία
των οργάνων και των ιστών αυτών, με ποικίλλες κλινικές
εκδηλώσεις.
Για λόγους ταξινόμησης και ανάλογα με το μέγεθος των αγγείων που
συνήθως προσβάλλουν, οι αγγειΐτιδες διακρίνονται σε: αγγειΐτιδες
μεγάλων, μέσου μεγέθους και μικρών αγγείων.
Πρόληψη
Δεν είναι δυνατή
Κλινική εικόνα
Οι αγγειΐτιδες μπορούν να εκδηλωθούν με μία τεράστια ποικιλία συμπτωμάτων και σημείων, όπως εξάνθημα, κεφαλαλγία, διαταραχές της όρασης, υπέρταση, πυρετός άγνωστης αιτιολογίας, αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο, πνευμονική αιμορραγία, πολλαπλή μονονευρίτιδα, αιματουρία κ.α. Σχεδόν κάθε όργανο είναι δυνατόν να προσβληθεί από τα διάφορα είδη αγγειΐτιδας. Οι εκδηλώσεις αφορούν γενικά συμπτώματα (πυρετός, αδυναμία, απώλεια βάρους), αλλά και εκδηλώσεις ισχαιμίας των προσβεβλημένων οργάνων. Περισσότερες λεπτομέρειες δίνονται στα επί μέρους κλεφάλαια.
Διάγνωση
Η υποψία της αγγειΐτιδας, πρέπει να τίθεται σε κάθε περίπτωση
κατάστασης, που προσβάλλει πολλά συστήματα, πυρετού αγνώστου
αιτιολογίας, συμπτωμάτων ισχαιμίας οργάνων, (ιδιαίτερα σε νέα
άτομα), πολλαπλής μονονευρίτιδας ή ύποπτων δερματικών βλαβών.
Ακολούθως πρέπει να αποκλείονται άλλες καταστάσεις που είναι
δυνατόν να μιμηθούν αγγειΐτιδα και
τέλος να επιβεβαιώνεται εργαστηριακά η διάγνωση. Ο διαγνωστικός
έλεγχος που απαιτείται κάθε φορά, ποικίλλει κι εξαρτάται από την
περίπτωση.
Η εξέταση που θέτει αδιαμφισβήτητα τη διάγνωση είναι η βιοψία του
προσβεβλημένου ιστού και οργάνου, συνηθέστερα δέρματος, περιφερικού
νεύρου, κροταφικής αρτηρίας, μυός, νεφρού, πνεύμονα.
Σε ορισμένες δύσκολες περιπτώσεις, η αγγειογραφία μπορεί να
προσφέρει σημαντική βοήθεια.
Αντιμετώπιση
Σε γενικές γραμμές περιλαμβάνει:
– Εντόπιση και απομάκρυνση ή αντιμετώπιση παραγόντων που μπορεί να
ευθύνονται για την εμφάνιση της αγγειίτιδας όπως φαρμάκων και
λοιμώξεων.
– Χορήγηση αντιφλεγμονωδών, κορτικοειδών και σε ορισμένες
περιπτώσεις ανοσοκατασταλτικών φαρμάκων.
Διαβάστε επίσης
- Οδηγίες για καλό ύπνο – 3ο μέρος
- Οδηγίες για καλό ύπνο – 2ο μέρος
- Οδηγίες για καλό ύπνο – 1ο μέρος
- Κρυσταλλογενείς αρθροπάθειες – Γενικό μέρος
- Αγγειΐτιδες μικρών αγγείων
Σπούδασε στην Ιατρική Σχολή στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας, απ’ όπου αποφοίτησε το 1990. Ειδικεύτηκε στην Παθολογία, στη Θεραπευτική Κλινική του Πανεπιστημίου Αθηνών στο Νοσοκομείου “Αλεξάνδρα”. Ασκεί την Παθολογία στον Πειραιά, όπου διατηρεί Παθολογικό ιατρείο.