Σύνδρομο Reiter

Άλλες ονομασίες

Αντιδραστική αρθρίτιδα

Σύντομη περιγραφή – ορισμός

Φλεγμονώδης αρθρίτιδα που ανήκει στην ομάδα των οροαρνητικών σπονδυλαρθροπαθειών, εμφανίζεται μετά από λοίμωξη του ουρογεννητικού ή γαστρεντερικού συστήματος και συνδυάζεται με ουρηθρίτιδα ή τραχηλίτιδα, επιπεφυκίτιδα και βλάβες των βλεννογόνων και του δέρματος.

Παθογένεια

Λοιμώδεις παράγοντες φαίνεται να συμμεέχουν στην παθογένεια της νόσου. Η αιτιολογία είναι άγνωστη. Η λοίμωξη φαίνεται οτι κινητοποιεί το ανοσολογικό σύστημα και απάντησή του είναι η αντιδραστική δημιουργία υμενίτιδας. Στις προσβεβλημένες αρθρώσεις δεν ανιχνεύονται μικροοργανισμοί.

Αναγνωρίζοντιαι δύο μορφές της νόσου, ανάλογα με το αν έχει προηγηθεί: 1) λοίμωξη του ουρογεννητικού συστήματος (ουρηθρίτιδα, κολπίτιδα, τραχηλίτιδα), με κύριο υπεύθυνο το μικροοργανισμό Chlamydia Trachomatis, 2) δυσεντερία-διαρροϊκό σύνδρομο, με κύριους υπεύθυνους μικρόβια, όπως Shigella, Salmonella, Yersinia, Campylobacter.

– Προσβάλλονται πιιο συχνά νέοι άντρες, ηλικίας 20-40 ετών (Η αναλογία σε σχέση με τις γυναίκες είναι 9:1 για ουρογεννητικές λοιμώξεις, ενώ είναι 1:1 για τις δυσεντερικές μορφές).
– Το 75% εμφανίζει HLA-B27 αντιγόνο θετικό.
– ’τομα που έχουν θετικό αντιγόνο HLA-B27 έχουν αυξημένο κίνδυνο να αναπτύξουν σύνδρομο Reiter μετά από σεξουαλική επαφή και έκθεση σε συγκεκριμένα εντερικά μικρόβια.

Πρόληψη

Δεν είναι δυνατή. Όμως, η έγκαιρη διάγνωση και αντιμετώπιση των ουρογεννητικών λοιμώξεων έχει αποδειχθεί ότι μπορεί να βραχύνει το χρονικό διάστημα νόσησης και να βοηθάει στην αποφυγή εμφάνισης του συνδρόμου Reiter. Για τις εντερικές λοιμώξεις δεν ισχύει το ίδιο.

Κλινική εικόνα

1. Ουρηθρίτιδα: που εκδηλώνεται με συχνουρία, δυσκολία στην ούρηση και πολλές φορές έκκκριμα από την ουρήθρα. Στους άντρες μπορεί να συνυπάρχει με προστατίτιδα και στις γυναίκες με τραχηλίτιδα. Εμφανίζεται μία έως δύο εβδομάδες μετά από την ουρογεννητική λοίμωξη ή τη δυσεντερία.
2. Επιπεφυκίτιδα και
3. Αρθρίτιδα: εμφανίζονται τις επόμενες εβδομάδες, ενώ οι υπόλοιπες εκδηλώσεις μπορεί να έχουν υποχωρήσει. Η αρθρίτιδα μπορεί να είναι ήπια ή σοβαρή. Γενικά, είναι ασύμμετρη και αφορά κυρίως τις μεγάλες αρθρώσεις των κάτω άκρων και των δακτύλων.
– Σπονδυλίτιδα και επιγονατίτιδα με οσφυαλγία αναπτύσσεται σε σοβαρότερη μορφή.
– Τενοντίτιδες είναι κοινή εκδήλωση και στο Reiter, όπως και στις άλλες οροαρνητικές σπονδυλαρθροπάθειες.
4. Βλάβες των βλεννογόνων και του δέρματος: ανώδυνα, επιφανειακά έλκη (πληγές) στο βλεννογόνο του στόματος, στη γλώσσα και στη βάλανο του πέους (γυροειδής βαλανίτιδα). Υπερκερατωσικές βλάβες του δέρματος επίσης.
5. Από την καρδιά: ανεπάρκεια αορτής, αορτίτιδα, διαταραχές αγωγής.

Το σύνδρομο Reiter συνήθως υποχωρεί σε 2-3 μήνες, αλλά το 50% των ασθενών εμφανίζει υποτροπές.

Διάγνωση

Η διάγνωση τίθεται όταν υπάρχουν:
1. Η τυπική περιφερική αρθρίτιδα
2. Η ουρηθρίτιδα (μη γονοκοκκική), ή τραχηλίτιδα
3. Επιπεφυκίτιδα ή άλλη εξωαρθρική εκδήλωση.

Επειδή αυτά δεν εμφανίζονται ταυτόχρονα, η διάγνωση πολλές φορές απαιτεί μήνες.
– Τα ακτινολογικά ευρήματα δείχνουν ιερολαγονίτιδα ή άλλη αρθρίτιδα περιφερικής άρθρωσης.
– Το HLA-B27 αντιγόνο είναι θετικό στο 75% των περιπώσεων.
– Η καλλιέργεια του ουρηθρικού εκκρίματος ή των κοπράνων μπορούν να απομονώσουν τους υπεύθυνους μικροοργανισμούς.

Αντιμετώπιση

1. Μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα.
2. Αντιβιοτικά για την αντιμετώπιση της μη γονοκοκκικής ουρηθρίτιδας και προφυλάσσουν από τον κίνδυνο ανάπτυξης συνδρόμου Reiter. Όταν το σύνδρομο οφείλεται σε ουρογεννητικές λοιμώξεις με Chlamydia Trachomatis δίνονται τετρακυκλίνες για 3 μήνες. Οι ασθενείς με εντερικές λοιμώξεις δεν ανταποκρίνονται στα αντιβιοτικά.
3. Σε αποτυχία των παραπάνω χορηγείται σουλφασαλαζίνη.

Διαβάστε επίσης