Eνας στους εκατό Έλληνες κινδυνεύει ανά πάσα στιγμή από κρίση επιληψίας και ζει συνεχώς με το άγχος που προκαλεί αυτή η εγκεφαλική διαταραχή. Αν και η επιληψία είναι από τις παλαιότερες εγκεφαλικές διαταραχές, με θύματά της μεγάλες μορφές της Ιστορίας και οι πρόοδοι στην αντιμετώπισή της είναι εντυπωσιακές, εξακολουθεί να προκαλεί φόβο λόγω της κακής πληροφόρησης.

Το 1 % των Ελλήνων που γνωρίζει ότι έχει αυτή την εγκεφαλική διαταραχή ζει συνήθως μια κρυφή ζωή. Οι πάσχοντες δεν μιλούν για την κατάστασή τους, ούτε στο στενό τους περίγυρο. Αυτό όμως προκαλεί μεγαλύτερα προβλήματα γιατί η ενημέρωση των οικείων κυρίως για την αντιμετώπιση μιας επιληπτικής κρίσης, είναι συνήθως σωτήρια για τους πάσχοντες.

Ο κρυφός πόνος περισσότερων από 50 εκατομμύρια ανθρώπων ανά τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένων και των 100.000 Ελλήνων που έχουν επιληψία και πρέπει να ζουν με το άγχος της κρίσης εξαιτίας της παρανόησης, του φόβου και της συμπεριφοράς των κακώς πληροφορημένων ανθρώπων, φωτίζεται συνεχώς με τα διάφορα συνέδρια επιληψίας και τις ενημερώσεις μέσω των συλλόγων επιληψίας όπως της Ελληνικής Εθνικής Ένωσης κατά της επιληψίας και της Πανελλήνιας Εταιρείας Επιληψίας .

Τα στοιχεία αυτά δόθηκαν στη δημοσιότητα κατά τη διάρκεια συνέντευξης τύπου με αφορμή το 7ο Μεσογειακό Συνέδριο Επιληψίας το οποίο θα πραγματοποιηθεί από τις 22 έως τις 25 Νοεμβρίου 2001 και διοργανώνεται από την Ελληνική Εθνική Ένωση κατά της Επιληψίας, την Πανελλήνια Εταιρεία Επιληψίας και είναι υπό την αιγίδα της Παγκόσμιας Εταιρείας Επιληψίας, του Παγκόσμιου Γραφείου Επιληψίας και της Ελληνικής Νευρολογικής Εταιρείας.

Όπως είπε σε Συνέντευξη Τύπου, ο Πρόεδρος της Ένωσης και Διευθυντής του Νευρολογικού Τμήματος του Νοσοκομείου Παίδων «Αγ. Σοφία» κ. Αθανάσιος Κοβάνης, η επιληψία είναι μία από τις παλαιότερες εγκεφαλικές διαταραχές που είναι γνωστές στο ανθρώπινο είδος.

Παρατηρείται σ ’όλες τις ηλικίες, φυλές, κοινωνικές τάξεις και δεν έχει γεωγραφικά όρια. Το σύνολο των ανθρώπων που παρουσιάζουν επιληψία, ανέρχεται παγκοσμίως στα 100 εκατομμύρια, ενώ εκτιμάται ότι το 5% του πληθυσμού της γης μπορεί να εμφανίσει μια μόνον επιληπτική κρίση σε κάποια στιγμή της ζωής του.

Η επιληψία εκδηλώνεται κλινικά με μία ποικιλία επιληπτικών φαινομένων που είναι αποτέλεσμα βιοηλεκτρικών, μη ελεγχόμενων εκφορτίσεων του εγκεφάλου. Η ποικιλία των κρίσεων σε συνδυασμό με τις ποικίλες ηλεκτροεγκεφαλογραφικές ανωμαλίες εκφράζουν τις διάφορες επιληψίες και τα διάφορα επιληπτικά σύνδρομα.

’λλα σύνδρομα (ή επιληψίες) είναι ιδιοπαθή (υπάρχει κληρονομική προδιάθεση, δεν ανευρίσκεται αιτία), άλλα σύνδρομα είναι ιδιοπαθή και καλοήθη (φεύγουν πριν ή κατά τη διάρκεια της εφηβείας)και άλλα είναι συμπτωματικά (ανευρίσκεται αιτία).Οι επιληπτικές κρίσεις αρχίζουν κατά κανόνα στην προεφηβική ηλικία.

Παρήγορο είναι το γεγονός ότι ποσοστό 70 – 90%(ανάλογα με το είδος της επιληψίας) ανταποκρίνεται πλήρως στο κατάλληλο αντιεπιληπτικό φάρμακο και στο 80% των παιδιών με επιληψία η εγκεφαλική διαταραχή «αυτορυθμίζεται» και τα παιδιά απαλλάσσονται από τις κρίσεις και τα φάρμακα μέσα σε λίγα χρόνια από την έναρξη των κρίσεων.

Είναι απαραίτητο, πρόσθεσε ο κ. Κοβάνης, πριν την έναρξη οποιασδήποτε θεραπευτικής αγωγής το άτομο να αξιολογηθεί σωστά σε ειδικά κέντρα επιληψίας.

Ένα απλό ηλεκτροεγκεφαλογράφημα πολλές φορές οδηγεί σε λάθος διάγνωση σε ποσοστό 25% των ατόμων εκείνων που λαμβάνουν αντιεπιληπτικά φάρμακα και αξιολογούνται για πρώτη φορά σε κέντρο επιληψίας.

Σε αρκετές περιπτώσεις η σωστή διάγνωση είναι αποτέλεσμα πολύωρης βιντεοπολυγραφικής εγγραφής όπου τα κλινικά φαινόμενα μπορεί να συσχετιστούν με τα ηλεκτροεγκεφαλογραφικά. Επιπλέον ειδικές τεχνικές μπορεί να ανακαλύψουν διάφορες αντανακλαστικές επιληψίες όπως φωτοευαίσθητες.

Σήμερα υπάρχουν πολλά και αποτελεσματικά αντιεπιληπτικά φάρμακα. Τα φάρμακα είναι ειδικά ή μη ειδικά σε ορισμένες μορφές κρίσεων, κατάλληλα ή ακατάλληλα για ορισμένα άτομα.

Τα τελευταία χρόνια η πρόοδος στην μοριακή γενετική των επιληψιών αλλά και στη γενετική καταλληλότητα ή μη των αντιεπιληπτικών φαρμάκων είναι αλματώδης. Τουλάχιστον το 60% των επιληπτικών συνδρόμων έχουν κληρονομική βάση.

Η σύνθετη όμως κληρονομικότητα και η γενετική ετερογένεια που φαίνεται να χαρακτηρίζει τις επιληψίες έχει δυσκολέψει πολύ το έργο των γενετιστών. Γι ’αυτό μεγάλη σημασία έχει η αρχική σωστή αξιολόγηση, διάγνωση και ταξινόμηση των κρίσεων, επιληψιών και συνδρόμων.

Σε αρκετές μορφές οικογενών επιληψιών έχει εντοπιστεί η γονιδιακή θέση που θα οδηγήσει στην χαρτογράφηση του ελλείμματος με απώτερο σκοπό την θεραπεία και πρόληψη.

Ένα ποσοστό 5-10% των επιληπτικών κρίσεων παρουσιάζουν μεγάλη ανθεκτικότητα στα αντιεπιληπτικά φάρμακα. Διέξοδο μπορεί να δώσει μετά από λεπτομερή αξιολόγηση η χειρουργική της επιληψίας.

Τα προβλήματα των επιληπτικών ποικίλουν μεταξύ των ανεπτυγμένων και αναπτυσσόμενων κρατών. Οι μεσογειακές χώρες έχουν τις δικές τους ιδιαιτερότητες.

Τα μεσογειακά συνέδρια που διοργανώνονται με πρωτοβουλία των μεσογειακών εταιρειών επιληψίας αποτελούν την μοναδική ευκαιρία ανταλλαγής απόψεων σε επιστημονικό και κοινωνικό επίπεδο.

Στο 7ο Συνέδριο Επιληψίας των μεσογειακών χωρών θα συζητηθούν επίκαιρα θέματα που έχουν σχέση με τα διάφορα επιληπτικά σύνδρομα, την γενετική των επιληψιών, τα νέα αντιεπιληπτικά φάρμακα και τη χειρουργική της επιληψίας.

Διαβάστε επίσης

• Σκεύασμα αδυνατίσματος προκαλεί ηπατικές βλάβες
• Ανασφάλεια στους εργαζόμενους προκαλεί η έλλειψη γιατρών εργασίας
• Κύμα διαμαρτυριών προκαλεί κατοχύρωση γονιδίου
• Αγνοια κινδύνου των εφήβων για το στοματικό σεξ
• Mεταλλαγμένη σόγια προκαλεί την επέμβαση Νομάρχη