Η συστηματική και διαδεδομένη φύση των βασανιστηρίων στην Τουρκία καθιστούν σχεδόν τους πάντες υποψήφια θύματα βασανισμού, αναφέρεται σε έκθεση της Διεθνούς Αμνηστίας, με τίτλο: Τουρκία, τα βασανιστήρια και η ατιμωρησία έπρεπε να είχαν ήδη τερματιστεί!

Οπως αναφέρεται στην ανακοίνωση παρ’ όλες τις διακηρύξεις προθέσεων, στις οποίες έχει προβεί η τουρκική κυβέρνηση, δεν υπάρχουν στοιχεία που να δείχνουν ότι λαμβάνονται σοβαρά και αποτελεσματικά μέτρα για να καταπολεμηθούν τα βασανιστήρια και η ατιμωρησία που τα συνοδεύει.

Είναι ζήτημα ρουτίνας, στην Τουρκία, να δένονται τα μάτια των κρατουμένων κατά τη διάρκεια των ανακρίσεων, μερικές φορές μάλιστα και καθ’ όλη τη διάρκεια της αστυνομικής κράτησης, ώστε να μην μπορούν να αναγνωρίσουν τους βασανιστές τους.

Οι σοβαροί ξυλοδαρμοί, η γύμνωση, η σεξουαλική κακοποίηση, οι απειλές θανάτου και βιασμού, άλλα ψυχολογικά βασανιστήρια, τα ηλεκτροσόκ, το κρέμασμα από τα χέρια, και η στέρηση του ύπνου, της τροφής, του νερού και της χρήσης τουαλέτας, αποτελούν συνηθισμένες μεθόδους βασανισμού και κακομεταχείρισης στην Τουρκία.

Στα θύματα βασανιστηρίων συγκαταλέγονται γυναίκες και παιδιά, ενώ δεν περιορίζονται μόνο σε όσους είναι ύποπτοι για εγκλήματα βάσει της αντιτρομοκρατικής νομοθεσίας, αλλά συμπεριλαμβάνονται και πολλοί άνθρωποι που είναι ύποπτοι για αδικήματα του κοινού ποινικού δικαίου.

Σε ορισμένες περιπτώσεις, τα βασανιστήρια συνδέονται με διακρίσεις με βάση το φύλο, τον σεξουαλικό προσανατολισμό ή την εθνότητα.

Η κράτηση σε απομόνωση από τον έξω κόσμο είναι καίριος παράγοντας, που συμβάλλει στα βασανιστήρια και την κακομεταχείριση στην Τουρκία: οι κρατούμενοι στερούνται την πρόσβαση σε δικηγόρο, συγγενείς, φίλους και γιατρό.

Η Διεθνής Αμνηστία παροτρύνει την τουρκική κυβέρνηση να θέσει αμέσως σε εφαρμογή μια σειρά μέτρων -μερικά από τα οποία είναι απλούστατα- για την πρόληψη των βασανιστηρίων. Τα μέτρα αυτά προβλέπουν τον τερματισμό της κράτησης σε απομόνωση από τον έξω κόσμο και της παρατεταμένης απομόνωσης στις φυλακές.

Ζητείται να τεθεί εκτός νόμου το δέσιμο των ματιών κατά την αστυνομική κράτηση ,να ερευνώνται αμέσως και αποτελεσματικά όλες οι καταγγελίες και αναφορές για βασανιστήρια, κακομεταχείριση, εξαφανίσεις και εξωδικαστικές εκτελέσεις ,να προσάγονται στη δικαιοσύνη όσοι ευθύνονται για παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, περιλαμβανομένων εκείνων που τις διατάζουν και τέλος οι δηλώσεις που αποσπώνται με βασανιστήρια δεν θα πρέπει να γίνονται αποδεκτές ως αποδεικτικά στοιχεία.

Διαβάστε επίσης

• Είναι εφικτή η θεραπεία των αλλεργιών;
• Δεν είναι όλα τα δημητριακά πρωινού ίδια
• Εφηβεία και μυϊκή δύναμη: είναι θέμα φύλου
• Τα φάρμακα δεν είναι ακίνδυνες καραμέλες
• Οι ψυχικές νόσοι δεν είναι στίγμα