Διαβητική κετοξέωση

Άλλες ονομασίες

Διαβητικό κώμα

Σύντομη περιγραφή – ορισμός

Είναι επιπλοκή του διαβήτη τύπου 1. Ο ασθενής μετά από κάποιο γεγονός που απορρυθμίζει το σάκχαρό του (λοίμωξη, τραυματισμός, στρες), δεν προσαρμόζει τη δόση ινσουλίνης ανάλογα, με αποτέλεσμα την απότομη απορρύθμιση του σακχάρου και την εμφάνιση κέτωσης, δηλαδή την συσσώρευση στον οργανισμό κετονικών σωμάτων, ως αποτέλεσμα του κακού μεταβολισμού.

ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΟΛΟΓΙΑ

Πριν από την εμφάνισή της κέτωσης προηγούνται , για μια ή για περισσότερες ώρες, πολυουρία, πολυδιψία, κόπωση, ναυτία και έμετοι και τελικά εμφανίζεται λήθαργος, που εξελλίσσεται σε κώμα. Ο ασθενής μπορεί να παρουσιαστεί σε κώμα ή με διαταραγμένο το νοητικό επίπεδο, αναπνέει γρήγορα και αποπνέει οξόνη (η εκπνοή του έχει μια χαρακτηριστική οσμή). Η υπόταση και η ταχυκαρδία είναι σημεία βαρειάς αφυδάτωσης και απώλειας ηλεκτρολυτών.

ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑΚΑ ΕΥΡΗΜΑΤΑ

Το σάκχαρο αίματος και ούρων είναι αυξημένο και στα ούρα βρίσκεται αυξημένη ποσότητα οξόνης (που είναι δείκτης της ύπαρξης κετονικών σωμάτων στο αίμα). Η εξέταση αερίων αίματος δείχνει ποικίλου βαθμού μεταβολική οξέωση (δηλαδή χαμηλό pH, λίγα διττανθρακικά). Το κάλιο αίματος μπορεί να είναι αρχικά αυξημένο, με την έναρξη της θεραπείας όμως τα επίπεδά του μπορούν να μειωθούν ταχύτατα και να έχουμε επιπλοκές από την υποκαλιαιμία.

ΘΕΡΑΠΕΙΑ

Η θεραπεία στηρίζεται στους εξής άξονες : Αντικατάσταση των υγρών, υποκατάσταση της ινσουλίνης, αντικατάσταση του καλίου και των φωσφορικών και θεραπεία της πιθανής υποκείμενης λοίμωξης. Είναι σημαντικό να γίνει κατανοητό ότι ο ασθενής με υποψία διαβητικής κέτωσης πρέπει να μεταφέρεται επειγόντως στο νοσοκομείο, αλλιώς κινδυνεύει η ζωή του. Επίσης ότι κύριο πρόβλημα από τη κέτωση είναι ουσιαστικά η αφυδάτωση. Έτσι το πρώτο βήμα της θεραπείας είναι η εντατική χορήγηση ενδοφλεβίων υγρών. Δεν χρειάζονται υψηλές δόσεις ινσουλίνης για τη ρύθμιση του σακχάρου αίματος. Μόλις τα επίπεδα της γλυκόζης επανέλθουν, θα πρέπει να ληφθεί μέριμνα για την αντιμετώπιση της εμφανιζόμενης υποκαλιαιμίας.

ΠΡΟΛΗΨΗ

Η πρόληψη έγκειται στην ενημέρωση και στην αναγνώριση των αρχικών συμπτωμάτων από τον ασθενή και στην έγκαιρη ειδοποίηση του ιατρού.

Διαβάστε επίσης