Μια 47χρονη Βρετανίδα που υποφέρει από ανίατη εκφυλιστική νόσο του νευρικού συστήματος από το 1999 και η κατάστασή της έκτοτε έχει επιδεινωθεί με πολύ γρήγορους ρυθμούς, αρχίζει μία δικαστική μάχη προκειμένου να της επιτρέψουν να δώσει τέλος στη ζωή της. Η Dianne Pretty από την πόλη Λούτον υποστηρίζει ότι η ποιότητα της ζωής της είναι πλέον τόσο χαμηλή και έχει το δικαίωμα σε ένα αξιοπρεπή θάνατο. Η ασθενής αναφέρει ότι η απόφαση του διευθυντή των δημόσιων προσαγωγών, την περασμένη εβδομάδα, να διώξει το σύζυγό της, εάν αυτός τη βοηθήσει να δώσει τέλος στη ζωή της, την αναγκάζει να καταλήξει σε απάνθρωπες και ταπεινωτικές μεθόδους θεραπείας, που αντίκεινται στα ανθρώπινα δικαιώματα.

Η υπόθεσή της υποστηρίζεται από την Εταιρία Εθελοντικής Ευθανασίας και την ομάδα για τα δικαιώματα του πολίτη Liberty, η οποία τον προηγούμενο μήνα ζήτησε από το διεθυντή των δημόσιων προσαγωγών να εγγυηθεί ότι ο σύζυγός της ασθενούς δε θα διωχθεί νομικά εάν βοηθήσει τη γυναίκα του να δώσει τέλος στη ζωή της, σύμφωνα με τον παράγραφο 2 του νόμου για την ευθανασία του 1961.

Σε απάντησή του ο διευθυντής των δημόσιων προσαγωγών δήλωσε ότι ενώ κατανοεί το πόσο υποφέρει ολόκληρη η οικογένεια, δεν μπορεί να δώσει τέτοιες εγγυήσεις

Ο σύζυγός της ασθενούς δήλωσε στο BBC ότι θα πολεμήσουν προκειμένου να αλλάξει η νομοθεσία και να έχει η σύζυγός του ένα αξιοπρεπές τέλος, ενώ τόνισε ότι δεν προτίθενται να παραβούν τον υπάρχουσα νομοθεσία.

Τα παιδιά της Dianne Pretty την υποστηρίζουν πλήρως, δηλώνοντας ότι η μητέρα τους είναι ξεκάθαρη όσον αφορά την απόφασή να δώσει τέλος στη ζωή της, αλλά δεν έχει τη δυνατότητα να το πράξει χωρίς βοήθεια.

Νωρίτερα φέτος είχε στείλει γράμμα στον πρωθυπουργό της χώρας, ζητώντας να αλλάξει η νομοθεσία για την εθελοντική ευθανασία στη Μ. Βρετανία.

Αν και η συζήτηση για την ευθανασία στην Ευρώπη είναι στο προσκήνιο πάρα πολλά χρόνια η πρώτη χώρα που την νομιμοποίησε μόλις πέρσι, ήταν η Ολλανδία καθώς το κοινοβούλιο της ενέκρινε νόμο που επιτρέπει κάτω από ορισμένες προϋποθέσεις την εφαρμογή της. Σύμφωνα με το νόμο της Ολλανδίας, η διακοπή της ζωής ενός ασθενή νομιμοποιείται και επιτρέπεται, κάτω από πολύ αυστηρά κριτήρια:

Ο ασθενής πρέπει να υποφέρει από αφόρητους και συνεχείς πόνους.

Θα πρέπει να έχει επανηλειμμένα ζητήσει βοήθεια για να τερματίσει τη ζωή του και στο σημείο αυτό πρέπει να αναζητείται και δεύτερη ιατρική γνώμη.

Η διακοπή της ζωής πρέπει να γίνεται με έναν ιατρικά κατάλληλο τρόπο.

Διαβάστε επίσης

• AIDS: Υπάρχουν Φάρμακα που παρατείνουν τη Ζωή, δεν είναι Δώρο, είναι Δικαίωμα!
• Αποζημίωση 50 εκατομμυρίων για το θάνατο βρέφους
• Αλτσχάιμερ: Δικαίωμα στη χαρά της ζωής
• Το δικαίωμα στο σεβασμό της ψυχής και του σώματος
• Το δικαίωμα του ασθενή στην ανακούφιση από τον πόνο