Συχνό πρόβλημα. Ο έλεγχος απαραίτητος πάντα.

Σύντομη περιγραφή – ορισμός

Οποιαδήποτε διόγκωση του θυρεοειδούς αδένα καλείται βρογχοκήλη. Η βρογχοκήλη, ανάλογα με τη σύσταση του αδένα, χωρίζεται σε απλή και σε οζώδη. Στην απλή, ο θυρεοειδής αδένας είναι ομαλός, ενώ στην οζώδη, υπάρχουν όζοι (θυρεοειδικοί όγκοι) που μπορεί να είναι μονοί ή πολλαπλοί.

ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑ

– Η μη επαρκής πρόσληψη ιωδίου σε περιοχές μακριά από τη θάλασσα. Χρόνιες καταστάσεις μπορεί να δημιουργήσουν και όζους.
– Η περίσσεια ιωδίου μπορεί επίσης να προκαλέσει βρογχοκήλη.
– Καταστάσεις που αυξάνουν τις απαιτήσεις σε θυρεοειδικές ορμόνες, όπως είναι η εφηβεία και η εγκυμοσύνη μπορούν να συντελέσουν στην εμφάνιση βρογχοκήλης.
– Ύπαρξη βρογχοκηλογόνων (ουσίες και φάρμακα που μπορούν να προκαλέσουν βρογχοκήλη) σε ελλατωματικά δίκτυα υδρεύσεως.

ΚΛΙΝΙΚΑ ΕΥΡΗΜΑΤΑ

Ο αδένας παρουσιάζεται διογκωμένος και ψηλαφητός. Σπάνια, σε παραμελημένες καταστάσεις και σε μεγάλες διογκώσεις του αδένα, μπορεί να εμφανιστούν εκδηλώσεις από την πίεση των γειτονικών οργάνων (τραχεία, αγγεία του τραχήλου κλπ) από τον διογκωμένο αδένα.

ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑΚΑ ΕΥΡΗΜΑΤΑ

Η θυροξίνη και η χοληστερόλη ορού είναι συνήθως φυσιολογικές. Η πρόσληψη ραδιενεργού ιωδίου από τον αδένα μπορεί να είναι φυσιολογική ή αυξημένη. Η στάθμη της θυρεοειδοτρόπου μπορεί να είναι αυξημένη. Οι τίτλοι των αντισωμάτων είναι φυσιολογικοί.

ΥΠΕΡΗΧΟΓΡΑΦΗΜΑ

Γρήγορη, απλή και ειδική μέθοδος στην εκτίμηση του μεγέθους του αδένα, της σύστασής του και στην διάκριση ανάμεσα σε κυστικές και συμπαγείς βλάβες. Είναι δυνατή μέσω του υπερηχογραφήματος και η παρακολούθηση του ασθενούς με κύστη ή με όζο.

ΔΙΑΦΟΡΙΚΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ

Θα πρέπει να γίνει διάκριση ανάμεσα στην απλή και στην οζώδη βρογχοκήλη και την βρογχοκήλη και τις αυτοάνοσες θυρεοειδίτιδες. Σε περιπτώσεις όπου υπάρχει υπόνοια οζώδους βρογχοκήλης, θα πρέπει να αποκλείεται η πιθανότητα εμφάνισης καρκίνου.

ΠΡΟΛΗΨΗ

Αύξηση της ημερήσιας πρόσληψης ιωδίου σε ενδημικές περιοχές ή σε περιπτώσεις αυξημένων απαιτήσεων σε θυροξίνη.

ΘΕΡΑΠΕΙΑ

Εάν οφείλεται σε ανεπάρκεια ιωδίου, χορηγείται υποκατάσταση με ιώδιο. Η πιο συνηθισμένη θεραπεία είναι η χορήγηση μικρών δόσεων θυροξίνης, με παρακολούθηση των επιπέδων της ορμόνης και της θυρεοειδοτρόπου στον ορό.
Η χειρουργική θεραπεία ενδείκνυται σε παρουσία έντονων πιεστικών φαινομένων από τον διογκωμένο αδένα και σε καταστάσεις όπου η συνύπαρξη μονήρους ψυχρού όζου με νεαρή ηλικία ή πολυοζώδους βρογχοκήλης, δημιουργεί αυξημένες πιθανότητες κακοήθειας.

ΠΡΟΓΝΩΣΗ

Η απλή βρογχοκήλη μπορεί να εξαφανισθεί αυτόματα ή να συνεχίσει να αυξάνεται σε μέγεθος. Οι μακροχρόνιες πολυοζώδεις βρογχοκήλες μπορούν να μετατραπούν σε τοξικές (δηλαδή να παράγουν θυρεοειδικές ορμόνες) ειδικά σε ηλικιωμένα άτομα.

Διαβάστε επίσης

• Ταχυκαρδία. Τι μπορεί να σημαίνει;
• Θυρεοειδής και παχυσαρκία
• Οζώδης βρογχοκήλη θυρεοειδούς αδένα
• Θυρεοειδής και καρκίνος του θυρεοειδούς
• Τι είναι ο θυρεοειδής αδένας και ποιές είναι οι πιο συχνές παθήσεις