Σύντομη περιγραφή – ορισμός

Φλεγμονώδης αντίδραση του ήπατος διάρκειας μεγαλύτερης των 6 μηνών, η οποία οφείλεται σε λοίμωξη από τον ιό της ηπατίτιδας Β (HBV).

Παθογένεια

Ουσιαστικά πρόκειται για ένα ετερογενές ιστολογικό φάσμα αλλοιώσεων, που τοποθετούνται μεταξύ της οξείας ηπατίτιδας και της κίρρωσης. Κοινό χαρακτηριστικό είναι η προηγηθείσα λοίμωξη με τον ιό της ηπατίτιδας Β και η παραμονή του αυστραλιανού αντογόνου (HbsAg) στον ορό για χρονικό διάστημα πέρα των 6 μηνών.

Η παραμονή και η δράση του ιού στο ήπαρ επιφέρει χρόνιες φλεγμονώδεις αλλοιώσεις, οι οποίες κατατάσσονται σε ιστολογικού τύπυς: χρόνια ενεργός ηπατίτιδα, χρόνια επιμένουσα ηπατίτιδα, κ.α.

– 5-10% των περιπτώσεων της ηπατίτιδας Β αναπτύσσουν χρόνια λοίμωξη. Σε οροσμένες περιοχές αναφέρονται ακόμη υψηλότερα ποσοστά.

– Πρσβάλλονται συχνότερα οι άντρες.

– Οι ασθενείς αυτοί έχουν αυξημένο κίνδυνο ανάπτυξης κίρρωσης ήπατος και ηπατοκυτταρικού καρκινώματος.

Πρόληψη

– Δεν υπάρχουν παράγοντες που μπορούν να προδικάσουν ποιοί από τους ασθενείς που ανέπτυξαν οξεία λοίμωξη με ηπατίτιδα Β θα μεταπέσουν σε κατάσταση χρόνιας ηπατίτιδας.

– Τα προληπτικά μέτρα που λαμβάνονται για την αποφυγή μόλυνσης από ηπατίτιδα Β προφυλάσσουν φυσικά και από την ανάπτυξη της χρόνιας μορφής της.

Κλινική εικόνα

Η χρόνια ηπατίτιδα Β είναι δυνατόν να εμφανιστεί σα συνέχεια της κλινικής εικόνας της οξείας ηπατίτιδας Β (το 1/3 των περιπτώσεων). Υπάρχουν όμως περιπτώσεις που από το ιστορικό δεν προκύπτει οξεία νόσηση από ηπατίτιδα Β και η διάγνωση γίνεται τυχαία από διαπίστωση αυξημένων τρανσαμινασών (ALT, ALT).

– Πολλοί ασθενείς είναι ασυμπτωματικοί για μεγάλο χρονικό διάστημα, ορισμένες φορές για δεκαετίες.

– ΄Αλλοι ασθενείς παρουσιάζουν ανορεξία, καταβολή, κόπωση και χαμηλό πυρετό, καθώς και αίσθημα βάρους και δυσφορίας στην κοιλιά.

– Είναι δυνατόν να εμφανιστούν συμπτώματα και σημεία χρόνιας ηπατικής ανεπάρκειας η κίρρωσης (ασκίτης, οιδήματα κάτω άκρων, ευρήματα πυλαίας υπέρτασης, όπως κιρσοί οισοφάγου).

Διάγνωση

Τα εργαστηριακά ευρήματα υποδεικνύουν ενεργό ηπατοκυτταρική φλεγμονή:

– Αύξηση των τρανσαμινασών (ALT, ALT).
– Σχετική αύξηση της χολερυθρίνης και της αλκαλικής φωσφατάσης.
– Παρουσία αυστραλιανού αντιγόνου στον ορό, καθώς και ανίχνευση του DNA του ιού στον ορό, (HBV DNA), με τη μέθοδο PCR.
– Η παρουσία του αντιγόνου e (HbeAg) δείχνει ότι υπάρχει έντονος πολλαπλασιασμός του ιού.
– Είναι δυνατόν να υπάρχουν και άλλα αντισώματα έναντι του ιού της ηπατίτιδας Β, συνήθως IgG core η HbsAb.

– Η διάγνωση τίθεται με τη βιοψία ήπατος που έχει χαρακτηριστικά ερήματα στη χρόνια ηπατίιτδα. Επίσης με ειδικές χρωσεις των ηπατοκυττάρων είναι δυνατόν να ανιχνευθούν στοιχεία του ιού στο υλικό της βιοψίας.

Αντιμετώπιση

Στόχος είναι να σταματήσει ο ενεργός πολλαπλασιασμός του ιού και να αναστραφεί η φλεγμονώδης αντίδραση των ηπατοκυττάρων. Για το λόγο αυτό έχουν χρησιμοποιηθεί:
– Η ιντερφερόνη a-2b, σε υποδόριες ενέσεις τρείς φορές την εβδομάδα για 6 μήνες, καθώς και τα αντιϊκά φάρμακα:
– Ριμπαβιρίνη (συχνά σε συνδυασμό με ιντερφερόνη)
– lamivudine
– famciclovir

Η θεραπεία με ιντερφερόνη είνια δυνατόν να πετύχει τους στόχους της σε ποσοστό 35-40%. Αυτό διαπιστώνεται με:
– εξαφάνιση του αντιγόνου e (HbeAg)
– μείωση η εξαφάνιση του HBV DNA
– μείωση των τρανσαμινασών
– βελτίωση της φλεγμονώδους αντίδρασης στη βιοψία

Υπάρχουν βέβαια περιπτώσεις ασθενών στούς οπίους παρατηρείται υποτροπή μετά το τέλος της θεραπείας.
Η μεταμόσχευση ήπατος εξετάζεται στις προχωρημένες περιπτώσεις χρόνιας ηπατίτιδας Β με τελικού σταδίου ηπατική ανεπάρκεια.

Διαβάστε επίσης

• Ηπατίτιδα Α, πολύ διαφορετική από την Β
• Αυξημένες τρανσαμινάσες. Τι μπορεί να σημαίνουν;
• Τι είναι η ιντερφερόνη;
• 50 χρόνια DNA: μύθος ή πραγματικότητα;
• Ο κύκλος ομιλιών «Κοινωνία και Υγεία» συνεχίζεται και αυτή τη χρονιά από το Εθνικό Ιδρυμα Ερευνών