ΧΟΛΑΓΓΕΙΟΚΑΡΚΙΝΩΜΑ

Σύντομη περιγραφή – ορισμός

Κακοήθης όγκος που προέρχεται από τους χοληφόρους πόρους (ενδο- και εξωηπατικούς).

Παθογένεια

Εντοπίζεται συχνότερα κοντά στην κεφαλή του παγκρέατος και λιγότερο συχνά στο φύμα του Vater, στο χοληδόχο πόρο ή στο ήπαρ. Η αιτία είναι άγνωστη.

Παράγοντες που θεωρούνται προδιαθεσικοί για την ανάπτυξη χολαγγειοκαρκινώματος είναι:
– Η πρωτοπαθής σκληρυντική χολαγγειίτιδα.
– Χρόνια μορφή χολαγγειίτιδας που οφείλεται σε ορισμένα παράσιτα και παρατηρείται στη νοτιοανατολική Ασία.

Πρόληψη

Αντιμετώπιση της πρωτοπαθούς σκληρυντικής χολαγγειίτιδας όταν υπάρχει.

Κλινική εικόνα

– Κνησμός (φαγούρα).
– Προοδευτικός ίκτερος.
– Πόνος στο δεξιό υποχόνδριο με αντανάκλαση στη ράχη.
– Ανορεξία, καταβολή, αδυναμία, απώλεια βάρους.
– Αιματέμεση ή μέλαινα κένωση σπάνια.
– Διόγκωση της χοληδόχου κύστης η οποία ψηλαφάται και η οποία σε συνδυασμό με τον αποφρακτικό ίκτερο, είναι χαρακτηριστική (σημείο Courvoisier).
– Επεισόδια χολαγγειίτιδας.

Διάγνωση

Γίνεται με:
– Διαδερμική διηπατική χολαγγειογραφία ή ενδοσκοπική παλίνδρομη χολαγγειοπαγκρεατογραφία (ERCP), με ταυτόχρονη λήψη βιοψίας.
– Υπερηχογράφημα και αξονική τομογραφία κοιλίας.
– Διαπίστωση αυξημένης χολερυθρίνης, αλκαλικής φωσφατάσης αίματος.
– Διαπίστωση αύξησης των τιμών των καρκινικών δεικτών στο αίμα (CA 19-9, CEA).

Αντιμετώπιση

– Προσπάθεια χειρουργικής αφαίρεσης του όγκου, ιδιαίτερα αν αυτός είναι εντοπισμένος.
– Σε περίπτωση μη χειρουργλησιμου όγκου γίνεται ανακουφιστικά τοποθέτηση stent (ενδοπρόθεση) στο χοληδόχο πόρο με ERCP, ώστε να παροχετεύεται η χολή.

Διαβάστε επίσης