Σύντομη περιγραφή – ορισμός

Η ονομασία ‘πολύποδας’ είναι μορφολογικός όρος. Πρόκειται για μόρφωμα που αναπτύσσεται από τον εντερικό βλεννογόνο και προβάλλει στον αυλό του εντέρου.

Παθογένεια

Η ονομασία ‘πολύποδας’ είναι μορφολογικός όρος. Αναλόγως της ιστολογικής εικόνας οι πολύποδες ταξινομούνται ως εξής:
– Νεοπλαστικοί
– Αδενώματα (σωληνώδη, λαχνωτά, σωληνολαχνωτά)
– Καρκινώματα
– Αμαρτώματα
– Νεανικοί πολύποδες
– Πολύποδες σ. Peutz-Jeghers
– Φλεγμονώδεις
– Υπερπλαστικοί
– Λιπώματα, λειομυώματα, καρκινοειδή.

Η συχνότητα ανεύρεσης τους στο γενικό πληθυσμό είναι10-60% και αυξάνεται με την ηλικία. Το 50% των πολυπόδων βρίσκονται στο σιγμοειδές ή στο ορθό. Οι φλεγμονώδεις και οι υπερπλαστικοί δεν μεταπίπτουν σε κακοήθεια. Επίσης οι αμαρτωματώδεις πολύποδες σπάνια μετατρέπονται σε κακοήθη νεοπλάσματα.

Αντίθετα, οι αδενωματώδεις πολύποδες θεωρούνται προκαρκινική κατάσταση.
Ο κίνδυνος κακοήθους εξαλλαγής ενός αδενωματώδους πολύποδα εξαρτάται από :
1. Το μέγεθος. Καρκίνος ανευρίσκεται στο 1% των αδενωμάτων μικρότερων του 1 εκατοστού, στο 10% των αδενωμάτων 1-2 εκατοστών και στο 40% των αδενωμάτων μεγαλυτέρων των 2 εκατοστών.
2. Τον ιστολογικό τύπο. Το 5% των σωληνωδών, το 22% των σωληνολαχνωτών και το 40% των λαχνωτών αδενωμάτων γίνονται κακοήθη.
3. Την ύπαρξη ή όχι μίσχου. Οι επίπεδοι πολύποδες είναι πιθανότερο να γίνουν κακαοήθεις από τους μισχωτούς (που συνδέονται με μίσχο με το έντερο).

Κλινική εικόνα

– Πολλοί πολύποδες είναι ασυμπτωματικοί. Οσο μεγαλύτερος είναι ο πολύποδας, τόσο πιο πιθανό να δημιουργήσει συμπτώματα.
– Αιμορραγία από το ορθό είναι το συχνότερο σύμπτωμα.
– Τεινεσμός (επιτακτικό αίσθημα προς αφόδευση), δυσκοιλιότητα ή αυξημένος αριθμός κενώσεων.
– Εγκολεασμός (πρόπτωση ενός τμήματος του εντέρου μέσα στο άλλο).
– Αποβολή βλέννης από το ορθό (μεγάλου μεγέθους λαχνωτοί πολύποδες).

Διάγνωση

Οι πολύποδες ανακαλύπτονται με:
– βαριούχο υποκλυσμό (όχι όμως οι μικρότεροι του 0,5 εκατοστού)
– κολοσκόπηση. Είναι η πιο αξιόπιστη μέθοδος και μπορεί την ίδια στιγμή με τη διάγνωση να γίνει η θεραπεία (πολυπεκτομή και βιοψία).

Αντιμετώπιση

Οι πολύποδες πρέπει να αφαιρούνται για τα συμπτώματα που προκαλούν και για την πιθανότητα εξαλλαγής τους σε κακοήθεια. Οι μικροί πολύποδες, ή μισχωτοί αφαιρούνται ενδοσκοπικά με ηλεκτροκαυτηρίαση. Μεγαλύτεροι ή επίπεδοι πολύποδες αφαιρούνται χειρουργικά.

Ενα χρόνο αρχικά και μετά κάθε τρία χρόνια από την αφαίρεση των πολυπόδων, πρέπει να ακουλουθεί κολοσκόπηση για παρακολούθηση, (τυχόν υποτροπή ή δημιουργία νέων).

Διαβάστε επίσης

• Το φυλλικό οξύ προστατεύει από τον καρκίνο του παχέος εντέρου
• Ενας μικρός Ναυτίλος για τον έλεγχο του λεπτού εντέρου
• Λιγότερες θερμίδες και μεσογειακή δίαιτα προστατεύουν από τον καρκίνο του παχέος εντέρου
• Ασβέστιο κατά του καρκίνου του παχέος εντέρου
• Μείωση των θανάτων από καρκίνο του παχέος εντέρου