Σύντομη περιγραφή – ορισμός

Είναι καλοήθεις ή κακοήθεις όγκοι που βρίσκονται στο λεπτό έντερο (δωδεκαδάκτυλο, νήστιδα, ειλεός).

Παθογένεια

Είναι γενικά σπάνιοι όγκοι (1-2% όλων των όγκων του γαστρεντερικού συστήματος). Το 75% είναι καλοήθεις και το 25% κακοήθεις.

Οι πιο συχνοί καλοήθεις όγκοι είναι: αδενωματώδεις πολύποδες, θηλώδη αδενώματα, λιπώματα, λειομυώματα.

Οι πιο συχνοί κακοήθεις όγκοι είναι: αδενοκαρκινώματα, καρκινοειδείς όγκοι, λεμφώματα, σαρκώματα.

Οι αδενωματώδεις πολύποδες είναι δυνατόν να μετραπούν από καλοήθεις σε κακοήθεις όγκους και χρειάζονται συχνό έλεγχο.

Πρόληψη

Δεν υπάρχει σαφής τρόπος πρόληψης των όγκων του λεπτού εντέρου. Η έγκαιρη ιατρική συμβουλή για κάθε ύποπτο ενόχλημα συμβάλλει στην έγκαιρη διάγνωση και αποτελεσματική θεραπεία.

Κλινική εικόνα

Συνήθως δεν προκαλούν συμπτώματα. Αν αυτό γίνει τα πιο συχνά είναι:

– οξεία αιμορραγία με αιματοχεσία ή μέλαινα κένωση
– κόπωση και αδυναμία λόγω χρόνιας αιμορραγίαςκαι αναιμίας
– συμπτώματα πλήρους ή ατελούς απόφραξης του λεπτού εντέρου (ειλεός), δηλαδή, κοιλιακό άλγος, διάταση της κοιλιάς, αδυναμία αποβολής αερίων και κοπράνων, εμέτους, κ.λ.π.

Διάγνωση

Γίνεται συνήθως με ακτινολογικό έλεγχο του λεπτού εντέρου (διάβαση λεπτού εντέρου, εντερόκλυση). Τελευταία χρησιμοποιείται και η ενδοσκόπηση του λεπτού εντέρου με εύκαμπτα μακριά εντεροσκόπια και η λήψη βιοψών.

Ο αιματολογικός έλεγχος μπορεί να δείξει σιδηροπενική αναιμία λόγω απώλειας αίματος.

Αντιμετώπιση

Καλοήθεις όγκοι
Στην πλειοψηφία τους αντιμετωπίζονται συνήθως με χειρουργική αφαίρεση, ιδιαίτερα αν προκαλούν αποφρακτικά φαινόμενα.

Κακοήθεις όγκοι
Αντιμετωπίζοναι και αυτοί χειρουργικά συνήθως, ενώ συμπληρωματικά και ανάλογα με το είδος, το στάδιο και την έκταση του όγκου χρησιμοποιούνται η ακτινοθεραπεία και η χημειοθεραπεία.

Καρκινοειδείς όγκοι

Είναι κακοήθεις όγκοι ιδιαίτερου χαρακτήρα, που αποτελούν το 30-40% των όγκων του λεπτού εντέρου. Μπορεί να συναντηθούν και σε άλλα σημεία του γαστρεντερικού σωλήνα (ορθό, σκωληκοειδής απόφυση).
Οι όγκοι με μέγεθος μεγαλύτερο από 2 cm μπορεί να επεκταθούν στούς γύρω ιστούς-όργανα.

Εκτός από τα γενικά χαρακτηριστικάτων όγκων του λεπτού εντέρου, οι όγκοι αυτοί παρουσιάζουν μια ιδιαίτερη κλινική εικόνα που ονομάζεται καρκινοειδές σύνδρομο με τα παρακάτω συμπτώματα:
– κρίσεις έξαψης, κοκκινίσματος (flushing) του δέρματος που μπορεί να προκληθεί από ψυχικό ή σωματικό stress, αλκοόλ, ή κάποια τροφή
– διάρροια από υπερέκκριση σεροτονίνης
– άσθμα ή κρίσεις άσθματος
– συσπάσεις της κοιλιάς με κοιλακό πόνο
– δεξιά καρδιακή ανεπάρκεια (δύσπνοια, οίδημα-πρήξιμο των ποδιών, κ.λ.π)

Η ιδιαίτερη αυτή εικόνα οφείλεται στη παραγωγή από τον όγκο και απελευθέρωση στην κυκλοφορία μιας ουσίας, πού λέγεται σεροτονίνη.
Εκτός από τα συνήθη διαγνωστικά μεσα που αναφέρθηκαν για τους όγκους του λεπτού εντέρου, η επιβεβαίωση του καρκινοειδούς όγκου γίνεται με την ανεύρεση:
– αύξησης της σεροτονίνης του αίματος
– αύξηση της ουσίας: 5-υδροξυ-ινδολοξεικό οξύ στα ούρα 24ώρου, που μαζεύει ο ασθενής μετά από ειδικη δίαιτα

Το υπερηχογράφημα, η αξονική τομογραφία και το ειδικό σπινθηρογράφημα μπορούν να δείξουν την έκταση της νόσου.

Η αντιμετώπιση σε αρχικά στάδια πρέπει να έχει στόχο τη χειρουργική αφαίρεση του όγκου. Συμπληρωματικά χρησιμοποιούνται: η οκτρεοτίδη, ιδιαίτερα για την αντιμετώπιση της διάρροιας και διάφορα χημειοθεραπευτικά φάρμακα.

Διαβάστε επίσης

• Το φυλλικό οξύ προστατεύει από τον καρκίνο του παχέος εντέρου
• Ενας μικρός Ναυτίλος για τον έλεγχο του λεπτού εντέρου
• Λιγότερες θερμίδες και μεσογειακή δίαιτα προστατεύουν από τον καρκίνο του παχέος εντέρου
• Ασβέστιο κατά του καρκίνου του παχέος εντέρου
• Μείωση των θανάτων από καρκίνο του παχέος εντέρου