Οταν κάθε λεπτό που περνά, δύο συνάνθρωποί μας χάνουν τη ζωή τους από κάποιο εργατικό ατύχημα ή κάποιο νόσημα που σχετίζεται άμεσα με τον εργασιακό χώρο, γίνεται φανερό γιατί η εξασφάλιση συνθηκών ασφαλούς εργασίας, αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα αιτήματα του εργατικού κινήματος. Η αυριανή γιορτή της Πρωτομαγιάς έρχεται να μας υπενθυμίσει ότι σε αυτό τον τόσο βασικό τομέα ελάχιστα πράγματα έχουν γίνει σε παγκόσμιο επίπεδο. Τα στοιχεία του ILO (Διεθνής Οργανισμός Απασχόλησης) είναι συγκλονιστικά: 250 εκατομμύρια εργατικά ατυχήματα κάθε χρόνο και 160 εκατομμύρια άνθρωποι αντιμέτωποι με τραυματισμούς και νοσήματα που σχετίζονται άμεσα με τη εργασία τους.

Κάθε χρόνο, περισσότεροι από 1,2 εκατομμύρια εργαζόμενοι χάνουν την ζωή τους από ατυχήματα ή νοσήματα που σχετίζονται άμεσα με την εργασία τους, αριθμός που αντιστοιχεί σε 100.000 θανάτους από εργατικά ατυχήματα το μήνα ή σε 3.300 την ημέρα.

Αν και στις ανεπτυγμένες οικονομικά χώρες της Ε.Ε. το ποσοστό δεν ξεπερνά τους πέντε περίπου θανάτους ανά 100.000 εργαζομένους, σε μεγάλες περιοχές στην Ασία, στην Αφρική ή στη Μέση Ανατολή, το ποσοστό υπερβαίνει τους 20 θανάτους.

Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 90, περίπου 500.000 θάνατοι το χρόνο από καρκίνο (ιδιαίτερα του ήπατος και του πνεύμονα) αποδόθηκαν στην εργασία. Οι παθήσεις του καρδιαγγειακού συστήματος, τα εγκεφαλικά επεισόδια, οι χρόνιες αναπνευστικές παθήσεις, οι παθήσεις των νεφρών ή του κεντρικού νευρικού συστήματος, συνέβαλαν στην εμφάνιση ενός εκατομμυρίου θανάτων το χρόνο.

Ωστόσο, δεν είναι μόνον οι άνθρωποι που χάνουν την ζωή τους από εργατικά ατυχήματα ή ασθένειες. Είναι πολύ δύσκολο να εκτιμηθεί, ο ακριβής αριθμός των αναπηριών ή των προσωρινών ανικανοτήτων που εμφανίζονται μετά από ένα εργατικό ατύχημα.

Το βρογχικό άσθμα και οι πνευμονοκονιώσεις (εναπόθεση σκόνης στους πνεύμονες – πχ., αλεύρι ή τσιμέντο – με αποτέλεσμα την αναπνευστική ανεπάρκεια), οι νευροπάθειες από τη χρήση χημικών λιπασμάτων και ζιζανιοκτόνων, οι νεφροπάθειες από την εργασία σε βιομηχανίες βαρέων μετάλλων, βρίσκονται στην πρώτη γραμμή.

Το πρόβλημα παραμένει. Μάλιστα, σήμερα η εργασία έχει γίνει πιο επικίνδυνη από ότι ήταν 10 χρόνια πιο πριν: η έλλειψη στοιχειώδους πρόληψης, ο ελαττωματικός εξοπλισμός, οι επικίνδυνες πρακτικές παραγωγής και μερικές φορές η έλλειψη πολιτικής θέλησης, ήταν από πάντα ανασταλτικοί παράγοντες στην πρόοδο για μια πιο ασφαλή εργασία.

Στις ημέρες μας, η παγκοσμιοποίηση και η απελευθέρωση της οικονομίας, η προσπάθεια για μαζική και οικονομική παραγωγή, δημιούργησε την ανάγκη για πολλά και φτηνά εργατικά χέρια και κατά συνέπεια στη ‘στρατολόγηση’ παιδιών και ανειδίκευτων εργατών. Εργάτες, που μπαίνουν στην πρώτη γραμμή, με στοιχειώδεις γνώσεις και σε συνθήκες οι οποίες δεν είναι και οι ασφαλέστερες.

Διαβάστε επίσης

• AIDS: Υπάρχουν Φάρμακα που παρατείνουν τη Ζωή, δεν είναι Δώρο, είναι Δικαίωμα!
• Καλά Χριστούγεννα με ασφαλή παιχνίδια
• Για πιο ασφαλή και ποιοτικά τρόφιμα στην Ευρώπη
• Για πιο ασφαλή τρόφιμα στην Ευρώπη
• Κόμβος πληροφόρησης για υγιεινή και ασφαλή χρήση του φυσικού αερίου