Ενα στα έξι παιδιά στις Ηνωμένες Πολιτείες ζει σε συνθήκες φτώχειας και οι οικογένειες με μικρό ή μεσαίο εισόδημα δυσκολεύονται ολοένα και περισσότερο να τα βγάλουν πέρα, σύμφωνα με μια έκθεση που δόθηκε στη δημοσιότητα.

Η ετήσια “πράσινη βίβλος” του Ταμείου Υπεράσπισης των Παιδιών, με θέμα την κατάσταση των παιδιών στις ΗΠΑ, αναφέρει οτι τα στοιχεία της κυβέρνησης για το 1999 έδειξαν πως 12 εκατομμύρια ανήλικοι ζούσαν κάτω από το ομοσπονδιακό όριο της φτώχειας που έχει οριστεί στα 13.290 δολάρια κάθε χρόνο για μια τριμελή οικογένεια.

“Είναι καιρός να οικοδομήσουμε ένα δυνατό κίνημα για τα παιδιά στην πλουσιότερη και ισχυρότερη χώρα της Γης” υποστήριξε η ιδρυτής του μη κερδοσκοπικού ιδρύματος, κ. Μ. Ράιτ Εντελμαν. Το ποσοστό παιδικής φτώχειας στις ΗΠΑ είναι σχεδόν το διπλάσιο σε σχέση με τον Καναδά και τη Γερμανία και τουλάχιστον έξι φορές υψηλότερο από το αντίστοιχο ποσοστό στη Γαλλία, το Βέλγιο και την Αυστρία.

Το ίδρυμα υποστηρίζει ότι σε αυτήν την εποχή ανεπανάληπτης ευμάρειας τα παιδιά ζουν στη φτώχεια επειδή οι γονείς τους αμοίβονται με χαμηλούς μισθούς, έχουν αυξηθεί οι μονογονεϊκές οικογένειες και ταυτόχρονα υπάρχει έλλειψη ισχυρής κυβερνητικής υποστήριξης για τις οικογένειες με χαμηλό και μεσαίο εισόδημα.

Τα παιδιά των οποίων οι γονείς είναι παντρεμένοι διατρέχουν μικρότερο κίνδυνο: το 1999 το 8,4% των παιδιών που ζούσαν και με τους δύο γονείς τους θεωρούνταν φτωχά, έναντι 42% των παιδιών που ζούσαν με την ανύπαντρη μητέρα τους.

Σύμφωνα με την έρευνα, τον Μάρτιο του 2000 δύο στις τρεις μητέρες εργάζονταν έξω από το σπίτι ενώ πριν από μια εικοσαετία εργαζόταν μόλις μία στις δύο. Η μεγαλύτερη αύξηση στην απασχόληση παρατηρήθηκε μεταξύ των ανύπαντρων μητέρων με χαμηλό εισόδημα οι οποίες ξοδεύουν όλο και περισσότερα χρήματα για τη φροντίδα των παιδιών τους, χωρίς όμως και να κερδίζουν καλύτερους μισθούς.

Οι φτωχές οικογένειες ξοδεύουν το 35% του εισοδήματος τους για τη φροντίδα των παιδιών, έναντι μόλις 7% των πλούσιων οικογενειών. Πάντως σχεδόν 7 εκατομμύρια παιδιά ηλικίας 5-14 ετών μένουν καθημερινά μόνα τους στο σπίτι, χωρίς επίβλεψη από κάποιον μεγαλύτερο, ενώ οι γονείς τους εργάζονται.

Οσον αφορά τον τομέα της ασφάλειας υγείας, ένα στα έξι μαύρα παιδιά και ένα στα τέσσερα ισπανόφωνα είναι ανασφάλιστα. Στους λευκούς η αντιστοιχία είναι ένα στα έντεκα παιδιά. Βελτίωση παρουσιάζεται στη διάδοση του εμβολιασμού. Σήμερα το 80% των νηπίων ηλικίας μέχρι 2 ετών έχει εμβολιαστεί πλήρως ενώ το 1992 το ποσοστό αυτό ανερχόταν μόλις στο 55%.

Θετική είναι και η μείωση στην εγκληματικότητα των ανηλίκων τα τελευταία 15 χρόνια μολονότι έχει αυξηθεί το ποσοστό των κοριτσιών που συλλαμβάνονται. Περίπου 3 εκατομμύρια παιδιά κακοποιούνται ή παραμελούνται κάθε χρόνο και το 40-80% από αυτά κάνει χρήση αλκοόλ ή άλλων ουσιών αλλά μόνο ένα στα τέσσερα ακολουθεί κάποια θεραπεία για να ξεπεράσει το πρόβλημα αυτό.

Ασχημα ήταν τα νέα και από τον τομέα της εκπαίδευσης: μόνο το 31% των παιδιών που φτάνουν στην τετάρτη τάξη καταφέρνουν και διαβάζουν με άνεση ενώ χρειάζεται να προσληφθούν 2,2 εκατομμύρια νέοι δάσκαλοι. “Στείλαμε ανθρώπους στο φεγγάρι, διαστημόπλοια στον Αρη, σπάσαμε το γενετικό κώδικα. Γιατί δεν μπορούμε να διδάξουμε σε όλα τα παιδιά να διαβάζουν μέχρι την τετάρτη;” διερωτήθηκε η Εντελμαν.

Διαβάστε επίσης

• Τι είναι η νυχτερινή ενούρηση;
• Η τηλεόραση… παχαίνει τα παιδιά;
• Πιπέρι στη γλώσσα!
• Πύργος Ηλείας: Οκταμελής οικογένεια στο κρύο!
• Ευριπίδου 17, τα λουτρά των αστέγων