Με αίτημα να σταματήσει η παραγωγή ουσιών που απειλούν το κλίμα και καταστρέφουν το όζον, ακτιβιστές της διεθνούς περιβαλλοντικής οργάνωσης Greenpeace κατέλαβαν τις εγκαταστάσεις της Βιομηχανίας Φωσφορικών Λιπασμάτων στη Θεσσαλονίκη. Οι ακτιβιστές απέκλεισαν τις μονάδες όπου παράγονται χημικές ουσίες, οι οποίες ευθύνονται για την αποσταθεροποίηση του κλίματος αλλά και για την τρύπα του όζοντος.

Σύμφωνα με την ανακοίνωση της Greenpeace, η επιχείρηση ξεκίνησε νωρίς το πρωί, όταν 20 ακτιβιστές της οργάνωσης από την Ελλάδα, τη Γερμανία και τη Σλοβακία, εισχώρησαν στις εγκαταστάσεις της εταιρείας Βιομηχανία Φωσφορικών Λιπασμάτων (Β.Φ.Λ, γνωστής και ως ΣΙΝΓΚ), στη Θεσσαλονίκη, σκαρφάλωσαν στους χώρους παραγωγής των καταστροφικών ουσιών και ανάρτησαν πανό, με το σύνθημα ‘Εδώ Καταστρέφουν Κλίμα και Όζον – Stop Climate-Ozone Killers’.

‘Η μονάδα αυτή ευθύνεται για το 3% των συνολικών εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου στην χώρα μας και συγχρόνως είναι η μόνη που συνεχίζει να παράγει ουσίες που καταστρέφουν το στρώμα του όζοντος’, δήλωσε η Μάχη Σιδερίδου, από το ελληνικό γραφείο της Greenpeace. ‘Βρισκόμαστε εδώ για να εμποδίσουμε την εγκληματική αυτή λειτουργία και για να απαιτήσουμε το άμεσο σταμάτημα της παραγωγής των επικίνδυνων ουσιών’.

Κατά την παραγωγή ψυκτικών ουσιών (HCFC-22) στην Β.Φ.Λ εκλύονται ως παραπροϊόντα υδροφθοράνθρακες (HFC-23), οι οποίοι αποτελούν ισχυρότατα αέρια του θερμοκηπίου. Οι ρύποι αυτοί είναι 11.700 πιο καταστροφικοί για το κλίμα από το διοξείδιο του άνθρακα. Η ποσότητα HFC-23 που εκλύεται στην ατμόσφαιρα ετησίως ισοδυναμεί με 3,75 εκατ. τόνους διοξειδίου του άνθρακα!

Το ίδιο το τελικό προϊόν, το HCFC-22, πέραν του ότι συμβάλλει στην αποσταθεροποίηση του κλίματος, καταστρέφει επιπλέον και το όζον της στρατόσφαιρας. Η Βιομηχανία Φωσφορικών Λιπασμάτων παράγει επίσης χλωροφθοράνθρακες (CFCs) που ευθύνονται, όπως και τα HCFCs, για την τρύπα του όζοντος και την αλλαγή του κλίματος.

Κι όλα αυτά την ώρα που έχουν βρεθεί επαρκείς εναλλακτικές λύσεις για όλες τις χρήσεις των ουσιών αυτών, ενώ η χώρα μας έχει αποτύχει να συγκρατήσει τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου, οι οποίες έχουν αυξηθεί κατά 18% την περίοδο 1990-98.

Οι ανθρώπινες δραστηριότητες έχουν ήδη αποσταθεροποιήσει την ατμόσφαιρα της Γης, αλλάζοντας το κλίμα και αραιώνοντας το στρώμα του όζοντος. Τα δύο αυτά φαινόμενα συνδέονται μεταξύ τους, καθώς το ένα ενισχύει το άλλο. Η Διακυβερνητική Επιτροπή για τις Κλιματικές Αλλαγές (IPCC, ένα σώμα χιλιάδων επιστημόνων που έχει συσταθεί από τα Ηνωμένα Έθνη και τον Παγκόσμιο Μετεωρολογικό Οργανισμό) προβλέπει αύξηση στη μέση θερμοκρασία της επιφάνειας του πλανήτη από 1,5 έως 6 βαθμούς Κελσίου ως το 2100.

Τέτοιος ρυθμός υπερθέρμανσης δεν έχει προηγούμενο τα τελευταία 10.000 χρόνια. Συγχρόνως, την τελευταία εικοσαετία, το στρατοσφαιρικό όζον πάνω από την Ελλάδα μειώθηκε κατά 10% περίπου (4-5% ανά δεκαετία), ενώ η επικίνδυνη υπεριώδης ακτινοβολία αυξήθηκε κατά 20% (10% περίπου ανά δεκαετία).

Η Greenpeace ζητά να κλείσουν οι μονάδες που παράγουν τις καταστροφικές για το κλίμα και το όζον ουσίες. Να σημειώσουμε ότι μια αντίστοιχη μείωση των αερίων του θερμοκηπίου κατά 3% με παρεμβάσεις στον ενεργειακό τομέα, για παράδειγμα, θα απαιτούσε επενδύσεις εκατοντάδων δισεκατομμυρίων. Αντίθετα, μια παρέμβαση στη Βιομηχανία Φωσφορικών Λιπασμάτων (η οποία σημειωτέον αποτελεί πλέον τμήμα ευρύτερου ομίλου εταιρειών) δεν θα επηρεάσει τη βιωσιμότητα της επιχείρησης, οι δε λιγοστοί εργαζόμενοι στις μονάδες αυτές μπορούν να απορροφηθούν σε άλλες δραστηριότητες της εταιρείας.

‘Είμαστε προετοιμασμένοι να μείνουμε εδώ όσο χρειαστεί. Θα απομακρυνθούμε μόνο όταν η Βιομηχανία Φωσφορικών Λιπασμάτων δεσμευτεί δημοσίως ότι θα σταματήσει την παραγωγή των επικίνδυνων χημικών ουσιών. Είμαστε αποφασισμένοι να πετύχουμε το στόχο μας, στο όνομα της προστασίας του περιβάλλοντος και της δημόσιας υγείας’, τόνισε η Μάχη Σιδερίδου.

Σημειωτέον ότι στις 2-12-94, μετά από τετραήμερη κατάληψη των εγκαταστάσεων της Βιομηχανίας Φωσφορικών Λιπασμάτων (Β.Φ.Λ) στη Θεσσαλονίκη (τότε Χημικές Βιομηχανίες Βορείου Ελλάδος – Χ.Β.Β.Ε’, γνωστές και ως ΣΙΝΓΚ) από την Greenpeace, αποφασίστηκε σε κοινή σύσκεψη εκπροσώπων του ΥΠΕΧΩΔΕ, του υπουργείου Βιομηχανίας και της Εθνικής Τράπεζας (η οποία ήλεγχε τότε την πλειοψηφία των μετοχών των Χ.Β.Β.Ε) να πάψει οριστικά η παραγωγή χλωροφθορανθράκων (CFCs) από την εν λόγω εταιρεία στα τέλη του 1995. Το σχετικό δελτίο τύπου που απέστειλε το ΥΠΕΧΩΔΕ στις 2-12-94 ανέφερε επί λέξει:

‘Μέσα στα πλαίσια της πολιτικής για αποτελεσματικότερη προστασία της στιβάδας του όζοντος, συμφωνήθηκε με εκπροσώπους της εταιρείας περαιτέρω μείωση της παραγωγής κατά 50% σε σχέση με το ανωτέρω δικαίωμά της (ήτοι η παραγωγή για το 1995 θα είναι 1.051 τόνοι). Από δε 1.1.96 η παραγωγή της σε CFCs θα μηδενιστεί’

Όσον αφορά ειδικότερα τη δυνατότητα παραγωγής ενός 10% (της παραγωγής του 1986) για την κάλυψη των αναγκών των αναπτυσσομένων χωρών ενδεχόμενο αίτημα της εταιρείας θα εξεταστεί από τις ελληνικές αρχές, συνυπολογιζομένης της διεθνούς κατάστασης και της κοινοτικής πρακτικής. Έχει επισημανθεί από το ΥΠΕΧΩΔΕ προκαταβολικά ότι η θέση του θα είναι αρνητική σε σχετικό αίτημα’.

Αυτά έλεγε το ΥΠΕΧΩΔΕ το 1994. Η εταιρεία όμως βρήκε τον τρόπο της και συνέχισε την παραγωγή για εξαγωγές προς τις αναπτυσσόμενες χώρες, παρόλο που και για τις χώρες αυτές παρέχονται ασφαλή υποκατάστατα των επικίνδυνων ουσιών. Εδώ και μια εικοσαετία, η Β.Φ.Λ παράγει στη Θεσσαλονίκη CFCs (και από το 1988 και HCFCs).

Ποιές είναι οι επικίνδυνες ουσίες

CFC-11 και CFC-12 Καταστρέφουν το όζον, απειλούν το κλίμα
HCFC-22 Καταστρέφει το όζον, απειλεί το κλίμα
HFC-23 (παραπροϊόν της παραγωγής HCFC-22) Απειλεί το κλίμα

Τι προβλέπει η νομοθεσία

Η παραγωγή CFCs απαγορεύεται σύμφωνα με τον Ευρωπαϊκό Κανονισμό 3093/94. Ο Κανονισμός αυτός έχει ένα ‘παραθυράκι’, χρήση του οποίου κάνει η Β.Φ.Λ, προκειμένου να συνεχίσει την παραγωγή CFC-11 και CFC-12. Σύμφωνα με τον νεώτερο Ευρωπαϊκό Κανονισμό 2037/2000 για τις ουσίες που καταστρέφουν τη στιβάδα του όζοντος, ‘κανένας παραγωγός ή εισαγωγέας δεν διαθέτει στην αγορά ούτε χρησιμοποιεί για ίδιο λογαριασμό υδροχλωροφθοράνθρακες (HCFC) μετά τις 31 Δεκεμβρίου 2009’. Η παραγωγή των ουσιών αυτών είναι λοιπόν νόμιμη, πλην όμως εξαιρετικά καταστροφική για το περιβάλλον.

Διαβάστε επίσης

• Σώσε τις μέλισσες
• Greenpeace: Οχι στην πρόταση Τρακατέλλη για τα μεταλλαγμένα
• Greenpeace: Ανεμιστήρες οροφής, όχι άλλα κλιματιστικά
• Η Greenpeace για το μεταλλαγμένο ρύζι
• Greenpeace: Εκστρατεία για την εξοικονόμηση ενέργειας