ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΑΠΟΦΡΑΚΤΙΚΩΝ ΑΠΝΟΙΩΝ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΥΠΝΟ

Σύντομη περιγραφή – ορισμός

Με τον όρο αυτό ονομάζεται το σύνδρομο που χαρακτηρίζεται από συχνά επεισόδια αποφρακτικών απνοιών κατά τη διάρκεια του ύπνου και από την παρουσία έκδηλης υπνηλίας κατά τη διάρκεια της ημέρας.

Παθοφυσιολογία

Το σύνδρομο απνοιών κατά των ύπνο οφείλεται σε απόφραξη των ανώτερων αεροφόρων οδών λόγω παρεκτόπισης της μαλθακής υπερώας και της γλώσσας και της σύμπτωσής τους με το οπίσθιο φαρυγγικό τοίχωμα. Λόγω των απνοιών ελαττώνεται η μερική πίεση του οξυγόνου στο αίμα και αυξάνεται η μερική πίεση του διοξειδίου του άνθρακα. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα την αφύπνιση του ατόμου (την οποία συνήθως δεν συνειδητοποιεί). Η κακή ποιότητα του ύπνου έχει σαν αποτέλεσμα το άτομο να παρουσιάζει υπνηλία κατά τη διάρκεια της ημέρας και διαταραχές της συμπεριφοράς, ενώ συγχρόνως επιβαρύνεται το έργο της καρδιάς και αυξάνουν οι πνευμονικές αντιστάσεις.

Συμπτώματα

· Έντονο ροχαλητό κατά τη διάρκεια του ύπνου
· Συχνές αφυπνίσεις με αίσθημα ασφυξίας
· Υπνηλία κατά τη διάρκεια της ημέρας ιδιαίτερα κατά την ανάπαυση
· Κόπωση
· Απώλεια μνήμης
· Διαταραχές της προσωπικότητας και της συμπεριφοράς
· Κεφαλαλγία

Είναι δυνατό να συνυπάρχουν:
· Παχυσαρκία
· Αρτηριακή υπέρταση
· Εκδηλώσεις καρδιακής ανεπάρκειας

Κλινική εξέταση – εργαστηριακά ευρήματα

Η διάγνωση συνήθως είναι εύκολη όταν το σύνδρομο είναι εγκατεστημένο πλήρως. Επειδή οι αφυπνίσεις δεν γίνονται αντιληπτές από τον ίδιο τον ασθενή, είναι σημαντική η μαρτυρία των συγγενών που βεβαιώνουν τα επεισόδια άπνοιας. Σε κάθε περίπτωση απαιτείται λεπτομερής εξέταση του στοματοφάρυγγα ώστε να διαπιστωθούν τυχόν ανωμαλίες. Σήμερα υπάρχουν εργαστήρια που ειδικεύονται στη μελέτη του ύπνου και στα οποία είναι δυνατό να καταγράφονται συνεχώς κατά τη διάρκεια του ύπνου το ηλεκτροεγκεφαλογράφημα, το ηλεκτροκαρδιογράφημα, ο κορεσμός του αρτηριακού αίματος σε οξυγόνο, οι εκπνευστικές ροές και οι κινήσεις του θώρακα και της κοιλιάς.

Θεραπεία

Ο απώτερος σκοπός οποιασδήποτε θεραπείας είναι η διατήρηση ανοικτών των ανώτερων αεροφόρων οδών. Οι ελαφρές περιπτώσεις του συνδρόμου είναι δυνατό να αντιμετωπισθούν αποτελεσματικά με τη μείωση του σωματικού βάρους, την αποφυγή κατανάλωσης αλκοόλ και ηρεμιστικών φαρμάκων, την αποφυγή της ύπτιας θέσης κατά τη διάρκεια του ύπνου και τη θεραπεία καταστάσεων που περιορίζουν τη διάμετρο της μύτης και του φάρυγγα (υπερτροφικές αμυγδαλές, σκολίωση ρινικού διαφράγματος κ.λ.π). Αν αποτύχουν τα μέτρα αυτά, η εφαρμογή συνεχούς θετικής πίεσης με ειδική ρινική μάσκα (CPAP) αποτελεί εναλλακτική προσέγγιση. Σε βαριές περιπτώσεις είναι δυνατό να επιχειρηθούν διάφορες χειρουργικές τεχνικές που αποσκοπούν στην παρεμπόδιση της απόφραξης του φάρυγγα από τη γλώσσα. Τέλος στις σπάνιες περιπτώσεις ασθενών με βαριά καρδιακή και αναπνευστική ανεπάρκεια απαιτείται η εκτέλεση τραχειοστομίας.

Διαβάστε επίσης