Η θεραπεία του πνευμοθώρακα είναι συνάρτηση της βαρύτητάς του.

Σύντομη περιγραφή – ορισμός

Ως πνευμοθώρακας ορίζεται η παρουσία αέρα μεταξύ των δύο πετάλων του υπεζωκότα. Ο αέρας που αθροίζεται στην υπεζωκοτική κοιλότητα προκαλεί σύμπτωση του πνευμονικού παρεγχύματος, διαταράσσοντας την διαδικασία της ανταλλαγής των αερίων και μειώνοντας της οξυγόνωση του αίματος.

Αίτια

Ανάλογας με την αιτία που προκαλεί τον πνευμοθώρακα, διακρίνονται δύο κατηγορίες: ο αυτόματος και ο τραυματικός.

Ο αυτόματος πνευμοθώρακας διακρίνεται στον πρωτοπαθή που παρατηρείται συνήθως σε νεαρά υγιή κατά τα άλλα άτομα και οφείλεται σε ρήξη αερωδών φυσαλίδων και το δευτεροπαθή που παρατηρείται σε άτομα που πάσχουν από χρόνια αναπνευστική νόσο (βρογχικό άσθμα, χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια).

Ο τραυματικός πνευμοθώρακας είναι το αποτέλεσμα θωρακικής κάκωσης κλειστής ή ανοικτής. Στην κατηγορία αυτή εντάσσεται και ο ιατρογενής πνευμοθώρακας που προκαλείται κατά τη διάρκεια ιατρικών επεμβατικών πράξεων (θωρακοκέντηση, τοποθέτηση κεντρικών φλεβικών γραμμών κ.λ.π).

Ο πνευμοθώρακας υπό τάση οφείλεται στη παρουσία αέρα στην υπεζωκοτική κοιλότητα που εισέρχεται κατά τη διάρκεια της εισπνοής και αδυνατεί να εξέλθει κατά την εκπνοή, με αποτέλεσμα η ενδοϋπεζωκοτική πίεση συνεχώς να αυξάνει προκαλώντας πλήρη σύμπτωση του σύστοιχου πνεύμονα, μετατόπιση του μεσοθωρακίου στην υγιή πλευρά και τελικά σύμπτυξη και του άλλου πνεύμονα.

Συμπτώματα

Τα κυριότερα συμπτώματα του πνευμοθώρακα είναι:
· Οξύς θωρακικός πόνος που επιδεινώνεται με τις αναπνευστικές κινήσεις
· Δύσπνοια
· Συσφιγκτικό άλγος στο θώρακα
· Ταχυκαρδία
· Εύκολη κόπωση
· Κυάνωση, εργώδη αναπνοή και εφίδρωση σε σοβαρό πνευμοθώρακα που θέτει σε κίνδυνο τη ζωή του ασθενή

Κλινική εξέταση – εργαστηριακά ευρήματα

Κατά την επισκόπηση του θώρακα διαπιστώνεται διάταση και ελάττωση της κινητικότητας του πάσχοντος ημιθωρακίου. Στην ψηλάφηση οι φωνητικές δονήσεις είναι ελαττωμένες, και στην επίκρουση παράγεται υπερσαφής τυμπανικό ήχος. Στην ακρόαση των πνευμόνων διαπιστώνεται ελάττωση ή κατάργηση του αναπνευστικού ψιθυρίσματος. Στην ακτινογραφία θώρακα παρατηρείται έντονη υπερδιαφάνεια (παρουσία αέρα) στην περιφέρεια του πνεύμονα και εξαφάνιση των πνευμονικών αγγείων. Η ακτινογραφία είναι σε θέση να αποκαλύψει μικρότερους πνευμοθώρακες αν ληφθεί σε βαθιά εκπνοή.

Θεραπεία

Η θεραπεία του πνευμοθώρακα είναι συνάρτηση της βαρύτητάς του. Όταν καταλαμβάνει λιγότερο από το 15% του ημιθωρακίου συστήνεται απλά η παρακολούθηση του ασθενή. Στην περίπτωση αυτή ο αέρας απορροφάται αυτόματα σε ένα διάστημα 5-7 ημερών. Όταν ο πνευμοθώρακας καταλαμβάνει περισσότερο από το 15% του ημιθωρακίου, τοποθετείται στην υπεζωκοτική κοιλότητα σωλήνας, το περιφερικό άκρο του οποίου εμβαπτίζεται σε δοχείο με νερό. Για την πρόληψη των υποτροπών είναι δυνατό να εφαρμοσθεί έγχυση ερεθιστικών ουσιών (μπλεομυκίνη, τάλκη) στην κοιλότητα του υπεζωκότα, με σκοπό την επίτευξη συμφύσεων μεταξύ των δύο πετάλων (χημική πλευροδεσία). Όταν τα συντηρητικά μέτρα αποτύχουν διενεργείται χειρουργική θωρακοτομή.

Πρόγνωση

Ένα ποσοστό 30-50% των ασθενών με αυτόματο πνευμοθώρακα συνήθως υποτροπιάζει χωρίς όμως να παρατηρηθούν μακροχρόνιες επιπλοκές ή μόνιμη αναπηρία. Προκειμένου να μειωθεί η πιθανότητα υποτροπής στα άτομα με αυτόματο πνευμοθώρακα, συστήνεται η διακοπή του καπνίσματος, η άνοδος σε μεγάλο υψόμετρο (ορειβασία, αλεξιπτωτισμός) και οι καταδύσεις.

Διαβάστε επίσης

• Παπαδόπουλος για απογευματινά ιατρεία, επείγοντα και ιατρικά λάθη
• Προβληματισμός στα επείγοντα περιστατικά στις ΗΠΑ
• Μήλα και τομάτες για υγιείς πνεύμονες
• Το μονοξείδιο του άνθρακα και οι πνεύμονες
• ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΠΟΛΥΤΡΑΥΜΑΤΙΑ