Ο καρκίνος του ήπατος είναι ένα από τα συχνότερα νεοπλάσματα στη χώρα μας και αποτελεί σοβαρό πρόβλημα δημόσιας υγείας, λόγω της σχέσης του με τις χρόνιες ιογενείς ηπατίτιδες. Φορείς του ιού της ηπατίτιδας Β και C έχουν αυξημένες πιθανότητες να αναπτύξουν καρκίνο του ήπατος.

Η εξάπλωση της ηπατίτιδας τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα αύξησε σημαντικά τον αριθμό των κρουσμάτων καρκίνου του ήπατος, ο οποίος προκαλείται από κίρρωση στο συκώτι του ασθενή.

Οι διαπιστώσεις αυτές όπως τόνισαν ειδικοί επιστήμονες μιλώντας στο 7ο Πανελλήνιο Ηπατολογικό Συνέδριο, που έγινε στην Αθήνα με την προεδρία του καθηγητού παθολογίας-γαστρεντερολογίας στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων Επαμεινώνδα Τσιάνου, αναδεικνύουν και την καταλυτική σημασία της κίρρωσης ανεξαρτήτως προέλευσης στην ανάπτυξη του ηπατοκυτταρικού καρκίνου, ώστε αυτή να θεωρείται προκαρκινωματώδης κατάσταση.

Σύμφωνα με τις πρόσφατες διαπιστώσεις των επιστημόνων το 80% των περιπτώσεων καρκίνου του ήπατος στην Ελλάδα οφείλεται στην ηπατίτιδα Β, ενώ εκτιμάται ότι ένας στους δύο ασθενείς, που πάσχουν από ηπατίτιδα αυτής της μορφής διατρέχει κίνδυνο να εκδηλώσει στο άμεσο μέλλον καρκίνο στο συκώτι.

Ομως καρκίνο του ήπατος κινδυνεύουν να αναπτύξουν και όσοι πάσχουν από αλκοολική κίρρωση, που είναι το τελευταίο στάδιο της αλκοολικής ηπατοπάθειας. Ο χρόνιος όμως αλκοολισμός από κατάχρηση οινοπνευματωδών ποτών έχει βλαπτική επίδραση σε όλα σχεδόν τα συστήματα του ανθρώπινου οργανισμού και όχι μόνο στο ήπαρ.

Ετσι είναι φυσικό σε ασθενείς με αλκοολική ηπατοπάθεια να προέχουν συχνά κλινικά συμπτώματα από κάποιο άλλο σύστημα, όπως το κεντρικό ή το περιφερικό νευρικό σύστημα, το αιμοποιητικό, το καρδιαγγειακό και το μυοσκελετικό. Στις περιπτώσεις αυτές το μόνο εύρημα, που υποδηλώνει ηπατική βλάβη είναι η ψηλάφηση του ήπατος και η διάγνωση της αλκοολικής ηπατοπάθειας είναι κυρίως θέμα υποψίας εκ μέρους του κλινικού γιατρού.

Η μεταμόσχευση του ήπατος είναι θεωρητικά το καλύτερο μέτρο για την πρόληψη καρκίνου του ήπατος σε ασθενείς με κίρρωση, διότι απομακρύνει και τον όγκο και το μη καρκινικό ήπαρ, που νοσεί αποτελεί πηγή υποτροπής ηπατοκυτταρικού καρκίνου. Σε ασθενείς που υπέστησαν απλή εκτομή του όγκου, ο ετήσιος δείκτης υποτροπής, κυρίως στο να εμφανιστεί άλλος όγκος είναι περίπου 10-20%. Αντίθετα μεταμοσχευμένοι ασθενείς με μικρό όγκο έχουν πολύ μικρότερο κίνδυνο για πρώιμη επανεμφάνιση.

Μοιάζει λοιπόν δελεαστικό το να θεωρηθεί η μεταμόσχευση προληπτικό μέτρο σε ασθενείς πολύ υψηλού κινδύνου. Το πολύ μεγάλο κόστος, η έλλειψη μοσχευμάτων, οι εγχειρητικοί και μετεγχειρητικοί κίνδυνοι καθιστούν προς το παρόν ανεφάρμοστη την ιδέα να προταθεί η μεταμόσχευση ως μέθοδος πρόληψης του καρκίνου του ήπατος σε ασθενείς με κίρρωση.

Διαβάστε επίσης

• Τα αμύγδαλα προστατεύουν από τον καρκίνο;
• Σκόρδο: υγιεινό και… δύσκολο
• Καρκίνος του μαστού και πρόληψη
• Σταυρανθή και καρκίνος
• Η αυτοεξέταση ως προληπτική εξέταση κατά του καρκίνου του μαστού