Ο έρπητας δεν πρέπει να μολύνει τη σχέση του ζευγαριού

Ο έρπητας των γεννητικών οργάνων είναι ένα πολύ συχνό νόσημα που μεταδίδεται με τη σεξουαλική επαφή. Είναι τόσο συχνό, ώστε στην Αμερική τουλάχιστον 1 στους 5 εφήβους ή ενήλικες έχει μολυνθεί. Στη χώρα μας δεν υπάρχουν ακόμα τόσο ακριβείς στατιστικές, αλλά φαίνεται οτι η συχνότητα του έρπητα είναι μεγάλη και παρουσιάζει αυξητικές τάσεις. Αν και σπάνια προκαλεί σοβαρά προβλήματα, σχεδόν πάντα έρχεται να ‘μολύνει’ την ωραιότερη ανθρώπινη σχέση, τον έρωτα. Safe sex σημαίνει απλά ‘ασφαλές sex’. Δεν θα ήταν υπερβολή να πεί κανείς ότι απόλυτα ασφαλές sex δε υπάρχει. Κανένα μέτρο προφύλαξης δεν παρέχει απόλυτη προστασία. Το ζευγάρι όμως πρέπει να γνωρίζει τα μέτρα που πρέπει να πάρει για να διαφυλάξει την ισορροπία στη σεξουαλική του ζωή.

Σχέσεις “ερπητικά” κλειστές

Όταν ο έρπης των γεννητικών οργάνων κάνει την εμφάνισή του, πέρα από το αμιγώς ιατρικό πρόβλημα, ανάμεσα στο ζευγάρι μπαίνει συχνά η αμφιβολία και τραυματίζεται η εμπιστοσύνη. Ωστόσο, θα πρέπει να γνωρίζετε ότι, αν ο σύντροφός σας εμφανίσει έρπη, δεν σημαίνει υποχρεωτικά οτι δεν σας είναι πιστός. Ο ιός μπορεί να παραμένει ‘ανενεργός’ ακόμα και για πολύ καιρό, από μια λοίμωξη που συνέβη πολλά χρόνια πρίν.

Τελικά, κάθε άτομο που έχει ενεργό σεξουαλική ζωή έχει πιθανότητες να κολλήσει έρπη. Τόσο γιατί η συχνότητα του έρπη είναι μεγάλη, όσο και γιατί η μετάδοσή του είναι σχετικά εύκολη.

Τι γνωρίζουμε για τον “ενοχλητικό επισκέπτη”

Ο ιός του απλoύ έρπητα (HSV herpes simplex virus) εμφανίζει δύο τύπους. Ο τύπος 1 ενοχοποιείται για τον έρπητα στα χείλη και ο τύπος 2 για τον έρπητα στα γεννητικά όργανα. Ωστόσο, οι παραλλαγές της σεξουαλικής πράξης που εκφράζει ο όρος στοματικός έρωτας ή στοματογεννητική επαφή, έχουν σαν αποτέλεσμα σε κάποιες περιπτώσεις την εμφάνιση του τύπου 1 στα γεννητικά όργανα και αντίστροφα.

Περίπου δύο εβδομάδες μετά την σεξουαλική επαφή κατά την οποία έγινε η μόλυνση εμφανίζεται χαρακτηριστικό κάψιμο (καύσος), πόνος και ενδεχομένως κνησμός στα γεννητικά όργανα. Στη συνέχεια εμφανίζονται μικρά εξογκώματα, που γίνονται φυσαλίδες. Η περιοχή γύρω απο αυτές γίνεται επώδυνη. Μετά απο μερικές ημέρες οι φυσαλίδες σπάνε και την θέση τους παίρνει ένα πλήθος απο επώδυνα έλκη. Τελικά μετά απο μία εβδομάδα ακολουθεί επούλωση των ελκών και ο έρπης εξαφανίζεται. Εκτός από τα εξωτερικά γεννητικά όργανα μπορεί να εντοπισθεί και στον κόλπο, τον τράχηλο και τον πρωκτό.

Ωστόσο, η γενική κατάσταση του οργανισμού, τόσο ή άμυνα του οργανισμού όσο και η γενικότερη ψυχολογική κατάσταση παίζουν καθοριστικό ρόλο. Αυτός είναι πιθανότατα ο λόγος, που ο έρπης εκδηλώνεται με διαφορετική ένταση από άτομο σε άτομο. Υπάρχουν περιπτώσεις που ένας άντρας ή μια γυναίκα έχουν έρπη (όπως αυτό αποδεικνύεται από κάποια εξέταση), αλλά δεν έχουν καθόλου ή έχουν ελάχιστα συμπτώματα. Βέβαια, Το κακό εδώ είναι οτι μπορούν να μεταδώσουν τον έρπητα και μάλιστα πιό εύκολα, αφού δεν το γνωρίζουν με συνέπεια να μην παίρνουν ανάλογες προφυλάξεις.

Οι συχνές υποτροπές

Το σημαντικότερο πρόβλημα με τον έρπη είναι οι συχνές επανεμφανίσεις (υποτροπές). Δεν συμβαίνουν σε όλους, ενώ αντίθετα κάποια άλλα άτομα φαίνεται να υποφέρουν από αυτές. Ο έρπητας μπορεί να υποτροπιάζει κάθε χρόνο, αλλά και σε μεγαλύτερα χρονικά διαστήματα. Σε κάποιες γυναίκες η έμμηνος ρύση (περίοδος) μοιάζει να αποτελεί τη στρεσσογόνο εκείνη κατάσταση που πυροδοτεί την εμφάνιση του έρπητα. Το πρόβλημα εδώ έχει μεγαλύτερες διαστάσεις, αφού ο πόνος στα γεννητικά όργανα και η εμφάνιση των συμπτωμάτων κάθε μήνα παρεμποδίζουν μια φυσιολογική σεξουαλική ζωή. Στις περιπτώσεις αυτές η φαρμακευτική αγωγή και γενικότερα η ιατρική παρέμβαση είναι επιθετικότερη.

Έρπης και εγκυμοσύνη

Εδώ θα πρέπει να διευκρινίσουμε το εξής: το πρόβλημα με τον έρπητα δεν αφορά τόσο την περίοδο της εγκυμοσύνης, αλλά την ώρα του τοκετού. Σπάνια προκαλούνται προβλήματα κατά την εγκυμοσύνη, κι αυτό γιατί ο ιός δεν περνάει από τον πλακούντα για να μολύνει το έμβρυο.

Μπορεί όμως να μολύνει το έμβρυο την ώρα που γεννιέται, την ώρα που διέρχεται μέσα από το γεννητικό σωλήνα της μητέρας του. Με την προϋπόθεση βέβαια οτι η μητέρα έχει έρπητα σε ενεργό μορφή τη στιγμή αυτή. Στην περίπτωση αυτή οι κίνδυνοι είναι μεγάλοι για το παιδί. Ετσι συχνά, ο μαιευτήρας μπορεί να αποφασίσει καισαρική τομή. Ετσι αποφεύγεται η επαφή του νεογέννητου με τον ιό.

Τι πρέπει να προσέχει το ζευγάρι

Ο έρπητας είναι ιδιαίτερα μεταδοτικός κυρίως όταν έχουν εμφανιστεί οι επώδυνες βλάβες στα χείλη ή τα γεννητικά όργανα. Πιθανότητες μετάδοσης (μικρότερες, αλλά υπαρκτές) υπάρχουν και πρίν ή μετά από το διάστημα αυτό. Σ΄ αυτό το χρονικό διάστημα λοιπόν θα πρέπει να τηρούνται με αυστηρότητα οι προφυλάξεις.

Θα πρέπει λοιπόν να γνωρίζει κανείς πότε ο σύντροφός του είναι μεταδοτικός. Αυτό το χρονικό διάστημα μπορεί να αποφεύγεται η σεξουαλική επαφή ή να γίνεται χρήση προφυλακτικού σε όλη (το τονίζουμε) τη διάρκεια της σεξουαλικής επαφής. Ο στοματικός έρωτας προφανώς δεν εξαιρείται από τις παραπάνω προφυλάξεις.

Θεωρείται οτι ο ιός δεν μεταδίδεται με καθημερινές λειτουργίες, όπως χειραψία, ποτήρια, πετσέτες και τα καθίσματα της τουαλέτας.

Κάποιες πιθανότητες μετάδοσης υπάρχουν και στο διάστημα που δεν υπάρχουν βλάβες. Εδώ το ζευγάρι σε συνεννόηση με το γιατρό του θα λάβει τις τελικές αποφάσεις. Πάντα το ζητούμενο είναι να προστατέψουμε τη σχέση. Και κάποιες φορές οι υπερβολικές προφυλάξεις έχουν το αντίθετο αποτέλεσμα.

Ποιά φάρμακα είναι διαθέσιμα

Απόλυτα αποτελεσματική θεραπεία και εκρίζωση του ιού δεν υπάρχει. Εδώ θα πρέπει να καταλάβουμε ότι ο ιός δεν απομακρύνεται ποτέ από τον οργανισμό μας. Παραμένει μέσα στα νευρικά κύτταρα και είναι ενδεχόμενο να επανεμφανιστεί κάποια φορά (ή συχνότερα) στη ζωή μας. Το ζητούμενο είναι να μειωθούν όσο το δυνατό λιγότερο οι υποτροπές.

Aντιικά φάρμακα που μπορεί να χορηγηθούν από το γιατρό σας είναι η ακυκλοβίρη, η βαλασυκλοβίρη και ενδεχομένως η φαμσυκλοβίρη.

Το πόσο διάστημα θα διαρκέσει η θεραπεία εξαρτάται από πολλούς παράγοντες. Διακρίνουμε τρείς βασικές περιπτώσεις, τη θεραπεία της πρωτολοίμωξης (1η εμφάνιση), την αντιμετώπιση της υποτροπής και την λεγόμενη “κατασταλτική” θεραπεία.

Όχι στα “αδιέξοδα”

Ο έρπητας είναι ένα πρόβλημα με ποικίλες διαστάσεις. Πέρα όμως από τις καθαρά ιατρικές, συχνά η σημασία του μεγαλοποιείται, καθώς περιβάλλεται από την άγνοια και το φόβο. Οπως όλα τα σεξουαλικά μεταδιδόμενα νοσήματα, μπορεί να προκαλέσει αυτό που λέμε αφροδισιοφοβία. Στην περίπτωσή αυτή ταιριάζει η κλασσική φράση: “ο φόβος της αρρώστιας γεννάει την αρρώστια του φόβου”. Ο γιατρός σας έχει να προτείνει λύσεις. Μα πάνω από όλα, η ανοιχτή και ειλικρινής επικοινωνία με το σύντροφό σας θα τις κάνει πιό αποδοτικές.

Διαβάστε επίσης

• Θυμόμαστε το προφυλακτικό όλο το χρόνο κι όχι μόνο στις 13 Φεβρουαρίου
• Τι σχέση έχουν η ανεμοευλογιά και ο έρπης ζωστήρας;
• Αν μάθετε οτι ο σύντροφός σας έχει ηπατίτιδα Β
• Μπορούμε να προστατευθούμε από τον Ιό των Ανθρωπίνων Θηλωμάτων (HPV);
• Αφροδίσια Νοσήματα