ΙΟΓΕΝΗΣ ΠΝΕΥΜΟΝΙΑ

Σύντομη περιγραφή – ορισμός

Με τον όρο αυτό εννοείται η λοίμωξη του πνευμονικού παρεγχύματος που προκαλείται από ιούς.

Αίτια

Τα κυριότερα αίτια της ιογενούς πνευμονίας είναι οι αδενοϊοί, οι ιοί της ομάδας του έρπητα (κυτταρομεγαλοϊός, ιός του απλού έρπητα), ο ιός της γρίπης τύπου Α και Β, οι ιοί της παραϊνφλουέντζας και ο ιός του αναπνευστικού συγκυτίου. Η λοίμωξη είναι συνήθως το αποτέλεσμα εισπνοής αναπνευστικών εκκρίσεων μολυσμένου ατόμου, από ευπαθές άτομο.

Συμπτώματα

Οι ιογενείς πνευμονίες συνήθως εισβάλλουν απότομα. Στην κλινική εικόνα προέχουν τα γενικά συστηματικά συμπτώματα όπως:
· Πυρετός
· Κακουχία
· Μυαλγία
· Κεφαλαλγία
· Έμετος

Παράλληλα εμφανίζονται τα συμπτώματα από το αναπνευστικό όπως:
· Βήχας
· Φαρυγγοδυνία
· Ρινική συμφόρηση
· Ρινική καταρροή

Σε σοβαρές μορφές της νόσου είναι δυνατό να παρατηρηθεί:
· Αιμόπτυση
· Δύσπνοια
· Κυάνωση
· Σοβαρή αναπνευστική δυσχέρεια

Κλινική εξέταση – εργαστηριακά ευρήματα

Η κλινική εξέταση είναι δυνατό να καταδείξει ελάχιστα παθολογικά ευρήματα από τους πνεύμονες ή και να είναι φυσιολογική. Στη γενική εξέταση αίματος διαπιστώνεται στα αρχικά στάδια της νόσου αύξηση του αριθμού των λευκών αιμοσφαιρίων (μέχρι 15000), που από τη 2η – 3η ημέρα πέφτουν ακόμη και κάτω από τα φυσιολογικά επίπεδα (3000-5000). Οι συνηθισμένες καλλιέργειες αίματος και πτυέλων δεν είναι σε θέση να απομονώσουν τον παθογόνο ιό. Στην ακτινογραφία θώρακα διαπιστώνεται ανομοιογενής πύκνωση ή επίταση του διάμεσου δικτύου, που αρχίζει από τις πύλες των πνευμόνων και συνήθως δεν καταλαμβάνει την περιφέρεια του πνεύμονα.

Επιπλοκές

Οι επιπλοκές μιας ιογενούς πνευμονίας και ιδιαίτερα αυτής που οφείλεται σε ιό της γρίπης είναι το σύνδρομο Reye, η μυοσίτιδα, το σύνδρομο Guillain-Barret, η μυοκαρδίτιδα και η περικαρδίτιδα.

Θεραπεία

Οι ιογενείς πνευμονίες συνήθως είναι αυτοπεριοριζόμενες νόσοι που δεν απαιτούν ιδιαίτερη θεραπευτική αντιμετώπιση. Ειδική ιοστατική θεραπεία χορηγείται μόνο σε πνευμονία από ιό της γρίπης τύπου Α. Φάρμακα εκλογής στην περίπτωση αυτή αποτελούν η αμανταδίνη και η ριμανταδίνη που χορηγούνται από το στόμα, δύο φορές την ημέρα για 5 ημέρες. Η θεραπεία είναι αποτελεσματική εφόσον χορηγηθεί το πρώτο 48ωρο από την εισβολή της νόσου. Πρόσφατα έχει χρησιμοποιηθεί τόσο στην πρόληψη, όσο και στη θεραπεία της λοίμωξης από ιό της γρίπης τύπου Α και Β η ριμπαβιρίνη, που λαμβάνεται με τη μορφή εισπνοών. Στην αντιμετώπιση της πνευμονίας από κυταρομεγαλοϊο (η οποία εμφανίζεται σε ανοσοκατασταλμένους ασθενείς και ιδιαίτερα μετά από μεταμόσχευση μυελού των οστών) χορηγείται η γανκικλοβίρη και η ιντερφερόνη.

Διαβάστε επίσης