Πολύς λόγος γίνεται σήμερα για τα θέματα της υγείας. Όλοι μας λίγο έως πολύ ασχολούμαστε με αυτό το θέμα, είτε κατ’ αρχήν σαν πρόληψη (πώς δηλαδή ΔΕΝ θα αρρωστήσουμε), είτε αναζητώντας τη σωστή θεραπεία για τα προβλήματα που πιθανώς ήδη παρουσιάζουμε.

Το ερώτημα όμως παραμένει: Πότε είναι κάποιος πραγματικά υγιής; Ποιός είναι ο ορισμός της Υγείας; Εδώ υπάρχουν θα λέγαμε πολλοί “ορισμοί” σήμερα, και ο καθένας από αυτούς προσεγγίζει την Υγεία από κάποια συγκεκριμένη σκοπιά.

Αξίζει πραγματικά τον κόπο, να εξετάσουμε όχι μόνο μία, αλλά τρεις σημαντικές απόψεις για το θέμα αυτό. Είναι θα λέγαμε η πλευρά της συμβατικής ιατρικής από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (Π.Ο.Υ), η σκοπιά της ομοιοπαθητικής ιατρικής και τέλος η ολιστική πλευρά του Αγιουρβεδικού ιατρικού συστήματος.

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΥΓΕΙΑΣ

Υπάρχει κατ´ αρχήν ο ορισμός της Υγείας από την Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας (World Health Organisation) του O.H.E., ο οποίος θα λέγαμε ότι σήμερα εκφράζει με μεγάλη σαφήνεια την κλασσική ιατρική προσέγγιση:

Υγεία είναι η κατάσταση πλήρους σωματικής, ψυχικής και κοινωνικής ευεξίας και όχι απλώς η απουσία νόσου ή αναπηρίας.

Για τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας ως “καλή υγεία” νοείται η σωματική, συναισθηματική, πνευματική αλλά και η κοινωνική ικανότητα του ατόμου να αντιμετωπίζει ικανοποιητικά το συνηθισμένο του περιβάλλον.

Έτσι η έννοια της καλής υγείας για έναν υπάλληλο εμπορικού καταστήματος ή έναν καλλιτέχνη, είναι τελείως διαφορετική από την έννοια της καλής υγείας ενός ξυλοκόπου ή ενός εργάτη ορυχείων.

Στην πραγματικότητα υπάρχει μία ευρέως μεταβλητή περιοχή μεταξύ υγείας και νόσου και έτσι, αντίθετα από τη νόσο η οποία μπορεί τις περισσότερες τουλάχιστον φορές να “διαγνωστεί” (εννοείται σε υλικό – χημικό επίπεδο και μόνο) και να προσδιοριστεί, η υγεία είναι μία κάπως ασαφής, δυσκολοπροσδιόριστη και ποτέ τέλεια κατάσταση.

ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΙΑΤΡΙΚΗ

Βεβαίως υπάρχει ο ορισμός της Υγείας στα τρία επίπεδα του ανθρώπου από τον Γιώργο Βυθούλκα, που εκφράζει την ευρύτερη προσέγγιση στο θέμα, από τη σκοπιά της ομοιοπαθητικής ιατρικής, η οποία βλέπει πιό “ολιστικά” τον άνθρωπο:

1. Υγεία στό σωματικό επίπεδο είναι η ελευθερία από τον πόνο. Το σώμα τότε έχει ένα γενικό αίσθημα ευεξίας (well being).
2. Υγεία στο συναισθηματικό επίπεδο είναι η ελευθερία από το πάθος. Στο συναισθηματικό πεδίο τότε υπάρχει μία δυναμική κατάσταση ηρεμίας.
3. Υγεία στο νοητικό επίπεδο είναι η ελευθερία από τον εγωισμό. Τότε υπάρχει ένωση με την Αλήθεια.

Το μέτρο της υγείας κατά τον Βυθούλκα, είναι η δυνατότητα που έχει ο άνθρωπος να είναι δημιουργικός στη ζωή του.

Χρησιμοποιώντας δηλαδή αυτόν τον απλό κανόνα, διαπιστώνουμε το κατά πόσον ο ασθενής μας “βελτιώνεται” ή “χειροτερεύει”, σε σχέση με το άν έχει την ελευθερία και το αν μπορεί τελικά να είναι πιό δημιουργικός ή όχι μέσα στην καθημερινότητά του.

ΥΓΕΙΑ ΣΤΟΝ AYURVEDA

Εξετάζοντας όμως την άποψη από το Αγιουρβεδικό σύστημα, αυτό είναι ξεκάθαρο όταν αναφέρεται στα κριτήρια περί “τελειότητας”, τα οποία όταν πληρούνται τότε και μόνον τότε μπορεί κανείς να μιλάει για “Υγεία”.

Τα κριτήρια αυτά αποτελούν μία επτάδα και είναι τα εξής:

1. Τέλεια ισορροπία των τριών Ενεργειών που κυβερνούν τον ανθρώπινο οργανισμό, της Tridosha: Vata – Αέρινη, Pitta – Πύρινη και Kapha – Υδάτινη. Η ισορροπία του νερού, των πρωτεϊνών, λιπών και υδατανθράκων στο σώμα σχετίζεται με την υγεία του Kapha. Αντίστοιχα η ισορροπία των ορμονών, των ενζύμων, του ανοσοποιητικού συστήματος και των μεταβολικών διαδικασιών σχετίζεται με το Pitta. Τέλος η ισορροπία των αερίων του αίματος (οξυγόνου, διοξειδίου του άνθρακα) καθώς και του νευρικού συστήματος, σχετίζεται με την υγεία του Vata.

2. Τέλεια λειτουργία των επτά Ιστών Dhatus που σχηματίζουν το ανθρώπινο σώμα: Rasa – Χυλός, Rakta – Αίμα, Mamsa – Μυικός, Medas – Λιπώδης, Asthi – Οστίτης, Majja – Νευρικός ιστός και μυελός των οστών, Sukra – Σπέρμα. Η όλη διαδικασία προϋποθέτει αρμονική διαδοχή των επτά αυτών ιστών μέσα στην οκτάβα της τροφής.

3. Τέλεια αποβολή των τριών κυρίων Αποβλήτων του οργανισμού, δηλαδή των Malas: Purisha – κόπρανα, Sveda – ιδρώτας, Mutra – ούρα, εξασφαλίζοντας έτσι ένα περιβάλλον απαλλαγμένο από τις διάφορες τοξίνες.

4. Τέλεια λειτουργία των διαφόρων Καναλιών επικοινωνίας των περιοχών και οργάνων του σώματος: Srotas. Αυτό συντελεί στη γρήγορη και αποτελεσματική μεταφορά των υλικών ουσιών, αλλά και των λεπτότερων μηνυμάτων μεταξύ όλων των κυττάρων του σώματος.

5. Τέλεια λειτουργία της Πεπτικής Φωτιάς: Agni, άρα και της πέψης των διαφόρων τροφών. Με τον τρόπο αυτό θα υπάρχει πάντα σωστή θρέψη και του τελευταίου κυττάρου του οργανισμού και παράλληλα θα δημιουργείται καλής ποιότητας Ojas.

6. Τέλεια λειτουργία των πέντε Αισθήσεων (Indriyas) που συνδέουν τον Νού (μέσω των πέντε οργάνων των αισθήσεων του σώματος), με το περιβάλλον του.

7. Τέλεια αρμονία τελικά μεταξύ του Σώματος, του Νού αλλά και της Ψυχής του Ανθρώπου, των τριών δηλαδή επιπέδων της ύπαρξής του.

Διαβάστε επίσης

• Μανιτάρι Βολφιπόρια κόκος (Wolfiporia cocos)
• Κόρντισεπς και Διαβήτης: Αποτελέσματα από μία τυχαιοποιημένη μελέτη
• Κόρντισεπς: επιδράσεις στην αντιγήρανση και στην καταπολέμηση των ελεύθερων ριζών
• Φαρμακευτικό Μανιτάρι Κόρντισεπς και Χρόνια Βρογχίτιδα
• Φαρμακευτικό Μανιτάρι Κόρντισεπς και Άσθμα