ΤΕΧΝΗΤΟΣ ΒΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣ

Σύντομη περιγραφή – ορισμός

Η καρδιά στην ουσία είναι μία αντλία που δέχεται και στέλνει αίμα στο σώμα με συχνότητα που καθορίζεται από τον φλεβοκόμβο, τον φυσιολογικό βηματοδότη της καρδιάς, ο οποίος παράγει το ηλεκτρικό ερέθισμα που στη συνέχεια μεταδίδεται σε όλα τα σημεία της καρδιάς με το σύστημα αγωγής. Η υπάρξη οποιουδήποτε προβλήματος είτε στην παραγωγή του ερεθίσματος στον φλεβοκόμβο είτε στην μετάδοσή του έχει σημαντικές επιπτώσεις στην καρδιακή λειτουργία.

Ο τεχνητός βηματοδότης είναι μία συσκευή που χρησιμοποείται όταν ακριβώς υπάρχει σημαντικό πρόβλημα παραγωγής ή μετάδοσης του ηλεκτρικού ερεθίσματος. Αποτελείται από μία μπαταρία παραγωγής ρεύματος (η οποία συνήθως εμφυτεύεται υποδορίως στην θωρακική χώρα) και ένα ή δύο (ανάλογα το μοντέλο) καλώδια-ηλεκτρόδια, που διαμέσου του φλεβικού συστήματος φθάνουν στις δεξιές καρδιακές κοιλότητες όπου και «εμφυτεύονται» χάρη στην ειδική διαμόρφωση των άκρων τους.

Ο τεχνητός βηματοδότης μπορεί να είναι προσωρινός, όταν το πρόβλημα αναμένεται να είναι αναστρέψιμο όπως π.χ. κατά την οξεία φάση εμφράγματος, μετά από καρδιοχειρουργικές επεμβάσεις ή μόνιμος. Ο μόνιμος Τ.Β. χρησιμοποιείται συνήθως σε έντονες βραδυκαρδίες λόγω νόσου φλεβοκόμβου, διαταραχών κολποκοιλιακής αγωγής, συνδρόμου καρωτιδικού κόλπου, στεφανιαίας νόσου. Ενίοτε τοποθετείται προληπτικά όταν για την αντιμετώπιση αρρυθμιών χρησιμοποιούνται φάρμακα που προκαλούν έντονη βραδυκαρδία. Τα τελευταία χρόνια η χρήση του βηματοδότη έχει επεκταθεί και σε άλλες περιπτώσεις, όπως η υπερτροφική μυοκαρδιοπάθεια, η πρόληψη της κολπικής μαρμαρυγής και η καρδιακή ανεπάρκεια. Η διάρκεια της μπαταρίας είναι ανάλογη της χρήσης και κυμαίνεται από 3-8 έτη, ο δέ έλεγχος της καλής λειτουργίας του βηματοδότη γίνεται σε τακτά χρονικά διαστήματα από καρδιολόγο εξειδικευμένο στους βηματοδότες.

Διαβάστε επίσης