Σύντομη περιγραφή – ορισμός

Είναι ο συχνότερος από τους καλοήθεις όγκους της καρδιάς.

Παθογένεια

Υπάρχουν δύο θεωρίες ως προς την προέλευση των μυξωμάτων. Η μία υποστηρίζει την προέλευση των μυξωμάτων από θρόμβους ενώ η άλλη θεωρεί τα μυξώματα ως πραγματικούς όγκους της καρδιάς.

ΕΠΙΔΗΜΙΟΛΟΓΙΑ

Γενικά οι όγκοι της καρδιάς είναι εξαιρετικά σπάνιοι. Αποτελούν το 0,001 έως το 0,5% του συνόλου των όγκων ενώ το 50% αυτών αποτελούν τα μυξώματα. Το 75% των μυξωμάτων εντοπίζονται στον αριστερό κόλπο, το 20% στον δεξιό ενώ το υπόλοιπο 5% στις δύο κοιλίες.

Κλινική εικόνα

Αυτή εξαρτάται από την θέση του μυξώματος. Ετσι για τα μυξώματα του αριστερού κόλπου προεξάρχουν συμπτώματα στενώσεως της μιτροειδούς (δύσπνοια, ορθόπνοια, πνευμονική υπέρταση κ.α.) καθώς και περιφερικές εμβολές λόγω απόσπασης κομματιού του μυξώματος ή θρόμβου. Αντίστοιχα τα μυξώματα του δεξιού κόλπου προεξάρχουν συμπτώματα στενώσεως της τριγλώχινος. Ακροαστικά υπάρχει ένα χαρακτηριστικό εύρημα το «πλαταγιασμα» του όγκου (tumour plop) που είναι ο ήχος που παράγεται από την πρόσκρουση του όγκου στο τοίχωμα της κοιλίας και την διάταση του μίσχου του.

Τα μυξώματα των κοιλιών πάλι δίνουν συμπτωματολογία λόγω της διαλείπουσας απόφραξης του χώρου εκροής της κοιλίας (προς την αορτή από την αρ. κοιλία και προς την πνευμονική αρτηρία αντίστοιχα από την δεξιά κοιλία). Ετσι τα μυξώματα της αριστεράς κοιλίας εκδηλώνονται με συγκοπτικά επεισόδια, θωρακικό άλγος και συμπτώματα στένωσης της αορτικής ενώ τα μυξώματα της δεξιάς κοιλίας προκαλούν δύσπνοια ή συγκοπτικά επεισόδια. Υπάρχουν όμως και συμπτώματα ανεξαρτήτως εντόπισης του μυξώματος όπως απώλεια βάρους, κόπωση, πυρετός, αρθραλγίες κ.α. ενώ εργαστηριακά διαπιστώνεται αναιμία, αύξηση της ταχύτητας καθίζησης (ΤΚΕ) και των λευκών αιμοσφαιρίων και μείωση των αιμοπεταλίων (θρομβοπενία).

Διάγνωση

Αυτή σήμερα γίνεται εύκολα και αναίμακτα με το υπερηχοκαρδιογράφημα και την μαγνητική τομογραφία.

Αντιμετώπιση

Η μόνη λύση είναι η χειρουργική αφαίρεση αμέσως μόλις γίνει η διάγνωση και μάλιστα με πολύ καλά αποτελέσματα λόγω της καλοήθους φύσης του όγκου.