Ενα σημαντικό βήμα στη θεραπεία της υπογονιμότητας, που απασχολεί 1 στα 5 ζευγάρια αναπαραγωγικής ηλικίας στη χώρα μας, αποτελεί η κυκλοφορία του έτοιμου ενέσιμου διαλύματος φολλιτροπίνης στην Ελλάδα. Για πρώτη φορά στην ιστορία των γοναδοτροπινικών σκευασμάτων, τα οποία είναι απαραίτητα για τη θεραπεία της υπογονιμότητας, εισάγεται γοναδοτροπίνη σε μορφή έτοιμου ενέσιμου διαλύματος, που συνδυάζει την υψηλή αποτελεσματικότητα της φολλιτροπίνης Β (32% αυξημένα ποσοστά κύησεων που καταλήγουν σε τοκετό έναντι των γοναδοτροπινών που προέρχονται από ούρα) σε μια εύχρηστη και φιλική για την ασθενή μορφή. Η φολλιτροπίνη Β είναι ένα σκεύασμα που δίνεται με τη μορφή καθημερινών ενέσεων για την ανάπτυξη ωαρίων για την αντιμετώπιση της υπογονιμότητας. Αυτά ανέφερε ο κ. Β. Ταρλατζής, Αναπλ. Καθηγητής Μαιευτικής – Γυναικολογίας του Α.Π.Θ., σε Συνέντευξη Τύπου, που δόθηκε την Πέμπτη 9 Νοεμβρίου στα πλαίσια Επιστημονικού Συμποσίου.

Οπως επισήμανε ο κ. Ταρλατζής ‘το πρόβλημα της υπογονιμότητας αντανακλά σε πολλές πλευρές της ζωής των ζευγαριών με άσχημες επιδράσεις στο γάμο τους, τις σεξουαλικές σχέσεις τους, την καρριέρα και τις σχέσεις με την οικογένεια ή τον ευρύτερο κύκλο τους. Τα αίτια του προβλήματος μπορούμε να τα αναζητήσουμε εξ ίσου στον ένα ή στον άλλο σύντροφο. Στο δυτικό κόσμο υπολογίζεται ότι στο 1/3 των περιπτώσεων, το αίτιο εντοπίζεται στη γυναίκα, στο 1/3 στον άνδρα και το υπόλοιπο 1/3 και στους δύο συντρόφους’. Επιπλέον ΄εκτός από τα φυσικά αίτια, ένας βασικός λόγος ύπαρξης του προβλήματος αυτού, αποτελεί και ο μεγάλος αριθμός εκτρώσεων, που γίνονται στη χώρα μας (200.000 εκτρώσεις ετησίως), εξαιτίας των σοβαρών επιπλοκών που μπορεί να προκαλέσουν, όπως συμφύσεις της μήτρας και απόφραξη των σαλπίγγων΄.

Συνεχίζοντας ο κ. Ταρλατζής ανέφερε ότι ‘η έρευνα για την αντιμετώπιση του μεγάλου αυτού προβλήματος ξεκίνησε το 1932 και το 1963 και έγινε δυνατή η παραγωγή γοναδοτροπινών από ούρα μετεμμηνοπαυσιακών γυναικών, οι οποίες κυκλοφορούν μέχρι σήμερα. Και πάλι όμως, η περιορισμένη δυνατότητα παραγωγής τελικού προϊόντος για να καλυφθεί η μεγάλη ζήτηση, η χαμηλή καθαρότητα σε δραστική ουσία και η αδυναμία ελέγχου της ακριβούς ποσότητας δραστικής ουσίας στο τελικό προϊόν οδήγησαν στην ανάγκη εύρεσης ενός άλλου τρόπου παραγωγής. Η σημαντική εξέλιξη έρχεται το 1995, όταν έγινε δυνατή η χρησιμοποίηση στην καθημερινή κλινική πράξη της βιοτεχνολογικά παραγόμενης ανασυνδυασμένης γοναδοτροπίνης φολλιτροπίνης Β, η οποία προσφέρει υψηλότερη αποτελεσματικότητα, δηλαδή υψηλότερο ποσοστό κυήσεων που καταλήγουν σε τοκετό, καθαρότητα δραστικής ουσίας σχεδόν 100% και δυνατότητα να παραχθούν ποσότητες αντίστοιχες με τη ζήτηση. Σήμερα προχωράμε ένα ακόμη βήμα μπροστά στην αντιμετώπιση της υπογονιμότητας με την είσοδο του μοναδικού έτοιμου ενέσιμου διαλύματος φολλιτροπίνης Β. Το σκεύασμα αυτό προσφέρει απλούστερη για τη γυναίκα διαδικασία χορήγησης, με λιγότερο χρόνο προετοιμασίας, καλύτερη ανοχή, περιορισμό λαθών και απώλειας δραστικής ουσίας και αποφυγή τραυματισμών, με τελικό αποτέλεσμα η γυναίκα να νιώθει πιο σίγουρη ότι λαμβάνει σωστά τη θεραπεία της’

Η κ. J. Van Loon, σύμβουλος φαρμακοοικονομίας παρουσίασε φαρμακοοικονομική μελέτη από την οποία προέκυπτε ότι κατά την εφαρμογή μεθόδων εξωσωματικής γονιμοποίησης στην Ελλάδα, όταν χρησιμοποιείται η φολλιτροπίνη Β έναντι της γοναδοτροπίνης που προέρχεται από ούρα, εξοικονομούνται για την κοινωνία ένα εκατομμύριο δραχμές για κάθε κύηση που καταλήγει σε τοκετό. Η μελέτη διεξήχθη στην Ελλάδα με σκοπό να αξιολογηθεί η σχέση της αποτελεσματικότητας με το κόστος ανάμεσα στην ανασυνδυασμένη γοναδοτροπίνη (φολλιτροπίνη Β) και στη γοναδοτροπίνη που προέρχεται από ούρα.Το μοντέλο της μελέτης στηρίχθηκε σε γυναίκες οι οποίες υποβάλλονταν στη διαδικασία της εξωσωματικής το μέγιστο για τρεις κύκλους. Σύμφωνα τόσο με τα αποτελέσματα της μελέτης αυτής όσο και των αντίστοιχων μελετών που έγιναν στην Ολλανδία, την Ιταλία, Ουγγαρία και Μ. Βρετανία, αποδεικύεται πάντα η ίδια σχέση υπέρ της ανασυνδυασμένης γοναδοτροπίνης (φολλιτροπίνη Β), γεγονός σύμφωνο με το αποτέλεσμα που προέκυψε και στο Ελληνικό Σύστημα Υγείας. Συνεπώς, συμπληρώνει η κ. Van Loon, όταν στοχεύουμε σε αποδοτικό καταμερισμό των πόρων υγείας, η υψηλότερη σχέση αποτελεσματικότητας – κόστους θα πρέπει να λαμβάνεται υπ’ όψη.

Διαβάστε επίσης

• Είναι εφικτή η θεραπεία των αλλεργιών;
• Αισιόδοξα τα μηνύματα για τη θεραπεία της παιδικής λευχαιμίας
• Γονιδιακή θεραπεία εφαρμόστηκε με επιτυχία σε μικρό Βρετανό
• Ο χρήστης είναι πολίτης με δικαίωμα στη Θεραπεία
• Η θεραπεία του χρώματος