ΣΤΕΝΩΣΗ ΜΙΤΡΟΕΙΔΟΥΣ

Σύντομη περιγραφή – ορισμός

Χαρακτηρίζεται η βαλβιδοπάθεια κατά την οποία το στόμιο της μιτροειδούς βαλβίδος είναι κάτω από 1,5cm2. (φτ:4-6 cm2).

Παθογένεια

Η κυριώτερη (σχεδόν αποκλειστικά) αιτία της στένωσης μιτροειδούς είναι ο ρευματικός πυρετός, η προοδευτική μείωση της συχνότητας του οποίου έχει οδηγήσει και σε αντίστοιχη μείωση της συχνότητας της στένωσης μιτροειδούς. Λίαν σπάνιες αιτίες είναι : μυκοπολυσακχαριδώσεις, ινοελαστωση, καρκινοειδές.

Κλινική εικόνα

Για πολλά χρόνια μετά το επεισόδιο του ρευματικού πυρετού η νόσος είναι ασυμπτωματική. Οι πρώτες εκδηλώσεις είναι συνήθως δύσπνοια προσπαθείας, εύκολη κόπωση, αιμόπτυση, αίσθημα παλμών, εμβολικά φαινόμενα στα αγγεία του εγκεφάλου, των άκρων ή του εντέρου. Στις γυναίκες όχι σπάνια ανακαλύπτεται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης λόγω επίτασης της συνήθους συμπτωματολογίας της κύησης.

Διάγνωση

Η υποψία τίθεται με την ακρόαση της καρδιάς. Βοηθητικά είναι το ηλεκτροκαρδιογράφημα και η ακτινογραφία θώρακος όπου ανευρίσκονται έμμεσα στοιχεία, ενώ η τελική διάγνωση γίνεται με το υπερηχογράφημα καρδιάς. Σε μερικές περιπτώσεις που πρόκειται να εγχειρησθούν, αν κριθεί απαραίτητο, γίνεται και καθετηριασμός της καρδιάς.

Αντιμετώπιση

Συνιστάται η αποφυγή έντονης σωματικής κόπωσης και ο περιορισμός της πρόσληψης άλατος. Τα φάρμακα που κυρίως χρησιμοποιούνται είναι τα διουρητικά ενώ αν κριθεί απαραίτητο προστίθενται αντιπηκτικά, δακτυλίτιδα και άλλα αντιαρρυθμικα. Λόγω κινδύνου ενδοκαρδίτιδος σε οδοντιατρικές πράξεις ή χειρουργικές επεμβάσεις συνιστάται η λήψη χημειοπροφύλαξης δηλαδή προληπτικής αντιβιοτικής αγωγής. Σε προχωρημένα στάδια συνήθως χρειάζεται αντικατάσταση της βαλβίδος με προσθετική τοιαύτη, ενώ σε επιλεγμένες περιπτώσεις και σε εξειδικευμένα κέντρα ανακουφιστική θεραπεία (με σκοπό την αναβολή για το απώτερο μέλλον της εγχειρήσεως) είναι η βαλβιδοπλαστική με μπαλόνι.

ΕΠΙΠΛΟΚΕΣ

Οι επιπλοκές της ΜΣ είνα το πνευμονικό οίδημα, η εμφάνιση κολπικής μαρμαρυγής, τα εμβολικά φαινόμενα στις αρτηρίες του εγκεφάλου, του εντέρου και των άκρων καθώς και η δεξιά καρδιακή ανεπάρκεια λόγω πνευμονικής υπέρτασης. Αντιθέτως η ενδοκαρδίτιδα είναι σπανιότερη επιπλοκή σε σύγκριση με άλλες βαλβιδοπάθειες..

Διαβάστε επίσης