Με τον όρο καρδιακή συχνότητα, εννοούμε την συχνότητα με την οποία συσπώνται οι κοιλίες της καρδιάς. Υπο φυσιολογικές συνθήκες το ερέθισμα που παράγεται στον φυσιολογικό βηματοδότη της καρδιάς – τον φλεβοκόμβο- ο οποίος βρίσκεται στο άνω τμήμα του δεξιού κόλπου, μεταδίδεται ανεμπόδιστα αρχικά στους κόλπους και στην συνέχεια στις κοιλίες με αποτέλεσμα την διαδοχική σύσπαση των κόλπων και των κοιλίων με την συχνότητα που καθορίζει ο φλεβοκόμβος.

Σε ορισμένες παθολογικές καταστάσεις υπάρχει διαταραχή της αγωγής σε κάποιο επίπεδο με αποτέλεσμα η καρδιακή συχνότητα (όπως αυτή ορίζεται από την συχνότητα των κοιλιών) να είναι μικρότερη από την συχνότητα του φλεβοκόμβου και των κόλπων (block).

Ενίοτε σε μερικές υπερκοιλιακές ταχυκαρδίες με λίαν αυξημένη κολπική συχνότητα (>200 σφ/λεπτό) υπάρχει ένα «φυσιολογικό» block – ο κολποκοιλιακός κόμβος – που επιτρέπει την κάθοδο προς τις κοιλίες ενός ερεθίσματος κάθε 2,3,4 ή και παραπάνω, ούτως ώστε η καρδιακή συχνότητα να κυμαίνεται εντός πιο λογικών ορίων (2:1, 3:1, 4:1 κ.ο.κ. κολποκοιλιακό blocker).

Σημειούται ότι οι αρρυθμίες παίρνουν το όνομά τους από την “πηγή” παραγωγής του ερεθίσματος(φλεβόκομβος>φλεβοκομβική,κόλποι>κολπική κοκ).

Διαβάστε επίσης

• Άγχος και Καρδιά
• Τα ω-3 λιπαρά οξέα μειώνουν και τον κίνδυνο από αρρυθμίες
• Η ωτορινολαρυγγολογία γενικά
• Καρδιακές Αρρυθμίες
• Μάλαξης χειρισμοί – γενικά