Ομοιοπαθητικοί τύποι ανθρώπων: Ένας γάμος της υψηλής κοινωνίας

Η βάση της σωστής εφαρμογής της Ομοιοπαθητικής Ιατρικής είναι η προσεκτική λήψη του ιστορικού του ασθενούς από τον Ομοιοπαθητικό Ιατρό.

Το ιστορικό αυτό δεν επικεντρώνεται μόνο στο βασικό πρόβλημα που απασχολεί τον ασθενή, αλλά η έρευνα επεκτείνεται σε πάρα πολλά άλλα θέματα που αφορούν τη γενικότερη υγεία του.

Γίνεται πάντα μια λεπτομερής συζήτηση για τις πιθανές σωματικές ενοχλήσεις, τα ψυχολογικά προβλήματα, τις συνήθεις ύπνου, διατροφής, κλπ. Με τον τρόπο αυτό μπορεί να γίνει η ακριβής διάγνωση της ιδιοσυγκρασίας που χαρακτηρίζει τον ασθενή και η αναγνώριση του “τύπου” στον οποίο ανήκει, έτσι ώστε να του χορηγηθεί το κατάλληλο ομοιοπαθητικό φάρμακο.

Τον περασμένο αιώνα στην Αγγλία εμφανίστηκε μιά γλαφυρή περιγραφή αυτών των ομοιοπαθητικών τύπων σε ένα άρθρο της ιατρού F. Gladwin η οποία περιγράφει έναν φανταστικό γάμο στον οποίο παίρνουν μέρος όλοι αυτοί οι Ανθρώπινοι – Ομοιοπαθητικοί τύποι, με τα λατινικά τους ονόματα όπως από παράδοση πλέον αναφέρονται στην Ομοιοπαθητική Ιατρική. Ας απολαύσουμε μια ελεύθερη απόδοση αυτού του άρθρου.

Τα προεόρτια του γάμου

Η είδηση έκανε πάταγο στη γειτονιά: Ο Κος Phosphorus θα παντρευόταν την εκλεκτή της καρδιάς του την Δίδα Calcarea Carbonica. Όλοι είχαν εκπλαγεί αλλά και ευχαριστηθεί ταυτόχρονα και όλοι την ημέρα εκείνη χαμογελούσαν, εκτός από τον γκρινιάρη Κο Causticum ο οποίος δεν μπορούσε να καταλάβει τι το άξιο θαυμασμού έβρισκε η Δις Calcarea στον Κο Phosphorus.

Ο γαμπρός ήταν ψηλός και αδύνατος με σκούρα καστανά μαλλιά και μάτια, ενώ η νύφη ήταν πιό κοντή με γαλανά μάτια και ανοιχτόχρωμα μαλλιά και ήταν λιγάκι γεματούλα, ειδικά στους γοφούς. Οι γείτονες, μετά από την πρώτη έκπληξη παραδέχτηκαν πως το ζευγάρι ήταν πολύ ταιριαστό και απόρησαν για το ότι δεν το είχαν καταλάβει νωρίτερα.

Οι ετοιμασίες για τη Γαμήλια Δεξίωση

Ας μιλήσουμε τώρα όμως και για τον γάμο, στον οποίο η Δις Calcarea κάλεσε όλη τη γειτονιά, καθώς ο Phosphorus συμφώνησε ότι η αντιζηλία τους με τον Κο Causticum δεν θα έπρεπε να σκιάσει την όλη τελετή.

Η νύφη με την ευγένεια που την διέκρινε είχε προσεκτικά μελετήσει τα γούστα και τις προτιμήσεις κάθε καλεσμένου και είχε κανονίσει τα της δεξίωσης κατάλληλα. Στην μεγάλη τραπεζαρία του σπιτιού είχε προστεθεί μιά προσωρινή προέκταση που έμοιαζε με θερμοκήπιο και οδηγούσε στον μεγάλο κήπο, έχοντας πολλά μεγάλα κρυστάλλινα παράθυρα που άνοιγαν στην πλευρά του κήπου. Η άλλη πλευρά της μεγάλης αίθουσας, κατέληγε στο μεγάλο τζάκι όπου λαμπάδιαζε μια μεγάλη φωτιά.

Ένα μακρύ τραπέζι ξεκινούσε από το τζάκι και κατέληγε στην άλλη άκρη της αίθουσας, στα παράθυρα προς τον κήπο, και στο κέντρο του κάθησαν οι νιόπαντροι.

Απέναντί τους και πίσω από φτέρες και λουλούδια έπαιζε μιά μεγάλη ορχήστρα. Μπροστά στην ορχήστρα και τα λουλούδια χόρευαν συνεχώς οι αδελφές Tarentula οι οποίες προτιμούσαν σαφώς τον χορό από το πλουσιοπάροχο γεύμα και δεν μπορούσαν να μείνουν ακίνητες ακούγοντας τον ρυθμό της μουσικής.

Στο ένα άκρο του τραπεζιού (προς τον κήπο και μάλιστα δίπλα στο ανοιχτό παράθυρο) κάθησε ο Κος Apis Mellifica ενώ στην άλλη άκρη μπροστά στο τζάκι κάθησε ο παππούς Psorinum που είχε συνεχώς παράπονα για τον κρύο καιρό και φορούσε σκούφο και μάλλινη κάπα.

Κανένας δεν τόλμησε να του ζητήσει να βγάλει τον σκούφο του, ούτε καν ο γιός του ο Κος Sulphur ο οποίος μην αντέχοντας τη ζέστη του τζακιού είχε καθίσει δίπλα στη νύφη αλλά από την έξω μεριά, αυτή του κήπου. Ο γιός του ο Nux Vomica, είχε πάρει θέση δίπλα στον παππού του στο τζάκι.

Από τη μέσα μεριά και κοντά στο τζάκι έκατσαν κοντά στον παππού Psorinum οι Κύριοι Arsenicum Album, Nitric Acid, Rhus Toxicodendron και οι Κυρίες Silicea, Hepar και Rumex μαζί με τα πιτσιρίκια Chamomilla και Aconite.

Η Δις Ignatia έκατσε από τη μεριά της προέκτασης και όσο μπορούσε μακρύτερα από την Nux Vomica με την οποίο τσακωνόταν συχνά. Επίσης ο Κος Rhus θα ήθελε να είναι από αυτή τη μεριά, αλλά επειδή δεν είχαν καλές σχέσεις με τον Κο Apis δέχτηκε τελικά να καθήσει κοντά στον παππού Psorinum.

Την ώρα που καλεσμένοι έπαιρναν τις θέσεις τους παραλίγο να γίνει μεγάλη φασαρία μεταξύ του Mercury και της Κυρίας Silicea, αλλά την τελευταία στιγμή ο πράος Κος Hepar Sulphur κάθησε ανάμεσά τους και η όλη ιστορία τελείωσε εκεί.

Το επίσημο γεύμα

Το γαμήλιο γεύμα ήταν αποτέλεσμα μεγάλης και προσεκτικής μελέτης της νύφης. Στην αρχή είχε σκεφτεί να κάνει ένα καθιστό δείπνο με μιά καθορισμένη σειρά από πιάτα, αλλά μετά σκέφτηκε ότι ο σχεδόν κάθε καλεσμένος είχε διαφορετικές προτιμήσεις και έτσι κανείς δεν θα έμενε απόλυτα ικανοποιημένος.

Ο ίδιος ο γαμπρός μάλιστα είχε (όπως και πολλοί από τους καλεσμένους) μια απέχθεια στα ζεστά φαγητά και ούτως ή άλλως θα περίμενε πολύ για να κρυώσει η σούπα του. Τον Κο Phosphorus μάλιστα δεν τον ένοιαζε τι θα έτρωγε, αρκεί να μην ήταν ζεστό ή πολύ γλυκό.

Το menu λοιπόν καθορίστηκε με μεγάλη λεπτομέρεια και έτσι στους κ.κ. Apis, Psorinum και Hepar σερβιρίστηκαν για ορεκτικά μιά ποικιλία από τουρσιά μαζί με φρεσκοστιμμένη λεμονάδα, ψωμί σίκαλης για την Ignatia, στρείδια και θαλασσινά για τους Lachesis και Rhus, σαρδέλλες για τους Nitric Acid και Veratrum, χοιρινό για την Nux Vomica, φρέσκο ψωμί με βούτυρο για τον Mercury, και τέλος βραστά αυγά για τη νύφη.

Υπήρξαν μόνο ένα – δύο προβλήματα στη διάρκεια της δεξίωσης και ένα από αυτά ήταν το συνεχές κλάμα της Κυρίας Pulsatilla, η οποία δεν είχε ιδέα γιατί έκλαιγε, αλλά όπως ξέρετε σε κάθε γάμο υπάρχει και κάποιος που κλαίει.

Επίσης ο Κύριος Arsenicum ήταν λίγο λαίμαργος με το παγωτό του και το έφαγε πολύ γρήγορα, με αποτέλεσμα να τον πονέσει το στομάχι του. Στο τέλος όμως όλα ήταν εντάξει.

Επίλογος

Στην ιστορία αυτή δίνεται με γλαφυρό τρόπο μιά περιγραφή των ομοιοπαθητικών τύπων της ανθρώπινης ιδιοσυγκρασίας και σίγουρα όλοι αναγνωρίζουν κάποιες ομοιότητες με άτομα από το συγγενικό ή φιλικό τους περιβάλλον.

Ο κάθε άνθρωπος έχει μιά ιδιαίτερη ιδιοσυγκρασία η οποία χαρακτηρίζεται από τους δικούς της τρόπους έκφρασης των σωματικών και ψυχοδιανοητικών του χαρακτηριστικών και προσωπικών προτιμήσεων σε θέματα διατροφής, συνηθειών ζωής, κλπ.

Το σωστά επιλεγμένο ομοιοπαθητικό φάρμακο θα βοηθήσει τον ασθενή να απαλλαγεί όχι μόνο από το συγκεκριμένο πρόβλημα υγείας το οποίο τον οδήγησε στον Ομοιοπαθητικό Ιατρό, αλλά θα τον οδηγήσει σε μια γενικότερη εξισορρόπηση της υγείας του και στα τρία επίπεδα της ύπαρξής του, σωματικό, νοητικό και ψυχικό.

Διαβάστε επίσης