Το προηγούμενο ρεκόρ της τρύπας του όζοντος που είχε μέγεθος 27,2 εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα και σημειώθηκε πριν δύο χρόνια, έμελλε να καταρριφθεί φέτος, όταν οι μετρήσεις της NASA έδειξαν ότι το μέγεθός της είναι πλέον 28,3 εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα, έχοντας τρεις φορές το μέγεθος των ΗΠΑ. Σύμφωνα με τον Dr Michael Kurylo, επικεφαλής του ερευνητικού προγράμματος της NASA, για τα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας, οι πρόσφατες παρατηρήσεις ενισχύουν τις ανησυχίες για την αστάθεια του στρώματος του όζοντος που περικλείει τη γη.

Οι μετρήσεις της ποσότητας του όζοντος και του μεγέθους της τρύπας στο στρώμα του, πραγματοποιούνται με επίγειους και δορυφορικούς σταθμούς. Ετσι, επίγειες μετρήσεις του σταθμού Dumont d’Urville (Γαλλία), καταγράφουν μείωση κατά 20%, του σταθμού Mirny (Ρωσσία) μείωση 35%, του σταθμού Syowa (Ιαπωνία) και του σταθμού Vernadsky (Ουκρανία) μείωση 25%. Οι μετρήσεις από επίγειους σταθμούς, ανακάλυψαν για πρώτη φορά, την τρύπα του όζοντος πάνω από την Ανταρκτική, το 1985.

Οι δορυφορικές μετρήσεις του Παγκόσμιου Μετεωρολογικού Οργανισμού (WMO), ο οποίος αποτελεί τμήμα των Ηνωμένων Εθνών, που έγιναν πάνω από το φωτισμένο τμήμα της Ανταρκτικής στο τέλος του Αυγούστου, ήταν το ίδιο, αν όχι περισσότερο, ανησυχητικές. Σύμφωνα, λοιπόν, με τον εκπρόσωπο του WMO, Taysir al-Ghanem, φαίνεται ότι η συνολική ποσότητα του όζοντος έχει μειωθεί κατά 30% την τελευταία 25ετία, σε σχέση με την περίοδο 1964-76, η οποία χρησιμοποιείται ως ορόσημο, αφού μέχρι τότε δεν είχε αναφερθεί η τρύπα στο προστατευτικό στρώμα του όζοντος.

Οι επιστήμονες που μελετούσαν το στρώμα του όζοντος, σοκαρίστηκαν από το μέγεθος της τρύπας, στις αρχές τις δεκαετίας του 70. Η λήψη διαφόρων μέτρων, με σημαντικότερο το πρωτόκολλο του Μόντρεαλ το 1987, το οποίο απαγόρευσε την απελευθέρωση στην ατμόσφαιρα χημικών τα οποία καταστρέφουν το όζον, με κυριότερους εκπροσώπους τους χλωροφθοράνθρακες (CFCs), είχε προκαλέσει την ελπίδα ότι το στρώμα του όζοντος θα έχει αποκατασταθεί μέχρι το 2050. Ωστόσο, οι πρόσφατες έρευνες, δείχνουν ότι το πρόβλημα είναι πολύ μεγαλύτερο, αφού παρά τις περικοπές στην παραγωγή αερίων που καταστρέφουν το όζον, ύστερα από διεθνείς συμφωνίες, η συγκέντρωση αυτών των αερίων στη στρατόσφαιρα, τώρα φθάνει στη μέγιστη τιμή της.

Το όζον, είναι ένα ερεθιστικό, τοξικό και εύφλεκτο αέριο, με ελαφρό γαλάζιο χρώμα, που σχηματίζεται σε μικρά ποσά, με φυσικό τρόπο, στην στρατόσφαιρα. Πρόκειται για τριατομική αλλότροπη μορφή ογυγόνου, σύμφωνα με το επιστημονικό του όνομα, το οποίο απορροφά την επιζήμια για τους ανθρώπους, τα ζώα και τα φυτά υπεριώδη ηλιακή ακτινοβολία. Η ποσότητα του όζοντος που περιβάλλει τη γη, συνήθως, αρχίζει να μειώνεται στο τέλος του Αυγούστου, φθάνοντας στο χαμηλότερο σημείο τον Οκτώβριο, ενώ στη συνέχεια αποκαθίσταται το Νοέμβριο ή στις αρχές του Δεκεμβρίου.

Σύμφωνα με τον Michael Proffitt, υπεύθυνο της επιστημονικής ομάδας του Παγκόσμιου Μετεωρολογικού Οργανισμού, ο οποίος θεωρείται ειδικός σε ότι αφορά θέματα για το όζον, μπορεί κάθε χρόνο να καταγράφεται ένα νέο ρεκόρ, τα πράγματα όμως μπορούν να αλλάξουν, αφού το θαυμάσιο με τη φύση, είναι ότι μπορούμε να έχουμε μετεωρολογικές συνθήκες οι οποίες μπορούν να αλλάξουν την εικόνα…

Διαβάστε επίσης

• Το στρώμα και η τρύπα του όζοντος
• Αμεση απειλή για την υγεία, ρύπανση και τρύπα του όζοντος