ΕΜΦΡΑΓΜΑ ΚΑΤΩΤΕΡΟ

Σύντομη περιγραφή – ορισμός

Σημαίνει νέκρωση τμήματος του μυοκαρδίου που οφείλεται σε απόφραξη μίας ή περισσοτέρων στεφανιαίων αρτηριών. Συγκεκριμένα το κατώτερο έμφραγμα αναφέρεται στο κατώτερο τοίχωμα της καρδιάς και οφείλεται σε απόφραξη της περισπωμένης ή της δεξιάς στεφανιαίας αρτηρίας.

Παθογένεια

Το κατώτερο έμφραγμα συμβαίνει όταν αποφραχθεί το υπεύθυνο στεφανιαίο αγγείο δηλαδή η περισπωμένη ή δεξιά στεφανιαία αρτηρία για χρονική διάρκεια τέτοια (περισσότερο των 20 λεπτών) ώστε να προκληθεί μή αναστρέψιμη ισχαιμία, δηλαδή νέκρωση σε κάποιο κομμάτι του κατώτερου τοιχώματος της καρδιάς. Η απόφραξη αυτή γίνεται όταν στην περισπωμένη ή στη δεξιά στεφανιά αρτηρία υπάρχει στένωση πάνω στην οποία δημιουργείται θρόμβος που αποφράσσει πλήρως το αγγείο.

ΕΠΙΔΗΜΙΟΛΟΓΙΑ

Το έμφραγμα είναι ίσως η συχνότερη αιτία θανάτου (ανεξαρτήτως εντόπισης του εμφράγματος) ο δε θάνατος συμβαίνει στο 50% των θανατηφόρων εμφραγμάτων μέσα σε 1 ώρα από την εκδήλωση της νόσου. Στην Αμερική περίπου 1,5 εκατομμύρια άνθρωποι παθαίνουν έμφραγμα κάθε χρόνο δηλαδή περίπου ένας άνθρωπος ανά 20 δευτερόλεπτα !!

Πρόληψη

Το κατώτερο έμφραγμα είναι μία σοβαρή εκδήλωση της στεφανιαίας νόσου και ως εκ τούτου πρόληψη μπορεί να γίνει μόνο προς την κατεύθυνση της εξαφάνισης ή τον μετριασμό των προδιαθεσικών παραγόντων κινδύνου δηλαδή διακοπή καπνίσματος, απώλεια σωματικού βάρους, σωματική άσκηση, ελάττωση χοληστερίνης, LDL – χοληστερίνης κλπ.

Κλινική εικόνα

Το κατώτερο έμφραγμα παρουσιάζεται με πόνο στο στήθος ή απλά δυσφορία, παρατεταμένα (>30 λεπτά) που ενίοτε αντανακλά στα χέρια, τους αγκώνες, την ωμοπλάτη, ή την κάτω γνάθο. Παράλληλα μπορεί να παρουσιαστεί δύσπνοια, ναυτία, εμετός, κρύος ιδρώτας και σπάνια διάρροια ή επείγουσα ανάγκη για αφόδευση. Αλλα συνοδά συμπτώματα είναι αδυναμία, ζάλη, αίσθημα παλμών ή ακόμη και αίσθημα επικείμενου θανάτου. Στο κατώτερο έμφραγμα πολύ συνηθισμένες εκδηλώσεις είναι η ναυτία, ο εμετός και η ζάλη με έντονη βραδυκαρδία που καμιά φορά για να αντιμετωπιστεί χρειάζεται βηματοδότη.

Διάγνωση

Η διάγνωση μπαίνει από την κλινική εικόνα, την κλινική εξέταση, το ηλεκτροκαρδιογράφημα καθώς και αιματολογικές εξετάσεις. Συγκεκριμένα υπάρχουν ουσίες, τα ένζυμα, που απελευθερώνονται από το μυοκάρδιο όταν αυτό νεκρώνεται και βρίσκοντάς τες στο αίμα επιβεβαιώνεται η διάγνωση του εμφράγματος.

Αντιμετώπιση

Χρειάζεται εισαγωγή σε μονάδα εντατικής θεραπείας και χορήγηση όσο το δυνατόν γρηγορότερα της θρομβόλυσης. Αυτή είναι μία ειδική ενδοφλέβια αγωγή που έχει σκοπό να διαλύσει τον θρόμβο που αποφράση το αγγείο. Τελευταία στην οξεία φάση του εμφράγματος και κάτω από ορισμένες προϋποθέσεις γίνεται και αγγειοπλαστική, διάνοιξη δηλαδή του αποφραγμένου αγγείου με μπαλονάκι. Με την εισαγωγή σε ΜΕΘ η νοσοκομειακή θνησιμότητα είναι πλέον μικρότερη από 15%.

ΕΠΙΠΛΟΚΕΣ-ΠΡΟΓΝΩΣΗ

Αρρυθμίες (κοιλιακές έκτακτες συστολές, κοιλιακή ταχυκαρδία ,κοιλιακή μαρμαρυγή, υπερκοιλιακές ταχυκαρδίες, φλεβοκομβική βραδυκαρδία (<60 σφύξεις/λεπτό), κολποκοιλιακός αποκλεισμός 3ου βαθμού, αποκλεισμός αριστερού (LBBB), ή δεξιού σκέλους (RBBB).
Αριστερή καρδιακή ανεπάρκεια (εκδηλώνεται με δύσπνοια, πνευμονικό οίδημα, ή καρδιογενές shock)
Υπόταση λόγω ελάττωσης του κυκλοφορούντος όγκου αίματος.
Μηχανικές επιπλοκές (ρήξη καρδιάς, ρήξη μεσοκοιλιακού διαφράγματος, ρήξη θηλοειδούς μυός).
Μετεμφραγμική στηθάγχη.
Περικαρδίτιδα.
Ανεύρυσμα αριστερής κοιλίας.
Περιφερική και πνευμονική εμβολή.

Το κατώτερο έμφραγμα είναι συνήθως μικρότερης έκτασης από το πρόσθιο και με λιγότερες επιπλοκές.

Διαβάστε επίσης