Ayurveda και πρόληψη των ασθενειών

Υπάρχει ένα πενταπλό σύστημα πρόληψης που αναφέρει ο Ayurveda και το οποίο έχει εφαρμογή σε κάθε τόπο και χρόνο και βοηθάει τους ανθρώπους στο να μην αρρωστήσουν.
Ισχύει βέβαια έως και σήμερα και ο καθένας από εμάς μπορεί να ωφεληθεί εάν κατανοήσει τις βασικές του αρχές και τις θέσει σε πρακτική εφαρμογή.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

Για μερικούς ανθρώπους η λέξη “πρόγραμμα”, τους δημιουργεί αυτόματα μία απέχθεια και μία αίσθηση ότι εάν ακολουθήσουν κάποιο πρόγραμμα στη ζωή τους θα νιώθουν καταπίεση και μιζέρια. Είναι βέβαια γεγονός ότι σήμερα με την “τρελή καθημερινότητα” μέσα στις μεγάλες πόλεις, υπάρχει μία τάση πολλών ανθρώπων να “ξεφεύγουν” στις ελεύθερες ώρες τους, κάνοντας πράγματα που τους “ευχαριστούν” και τους “χαλαρώνουν”.

Βέβαια όταν οι ίδιοι άνθρωποι παρουσιάζουν διάφορα προβλήματα υγείας (από τα “απλά” έως τα “δύσκολα”), απαιτούν από τη μοντέρνα ιατρική στην οποία έχουν εναποθέσει τις ελπίδες τους, να τους θεραπεύσει (ουσιαστικά να τους αφαιρέσει τα συμπτώματα), χωρίς ίσως να τους περνάει καν από το μυαλό ότι ένα σημαντικό κομμάτι από τις αιτίες αυτών των ασθενειών βρίσκεται στον τρόπο που ζούν, εργάζονται, αλλά και …διασκεδάζουν επί αρκετά χρόνια.

Όταν κάποιος άνθρωπος απομακρυνθεί για λίγο από τη μεγάλη πόλη, τότε είναι πιό εύκολο να παρατηρήσει τους ρυθμούς της φύσης και το ότι η όλη Δημιουργία “έχει κάποιο πρόγραμμα”.

Tο πρώτο λοιπόν αυτό μέρος της “πρόληψης” αναφέρει όλες τις διάφορες καθημερινές μας ασχολίες (ξύπνημα, λήψη πρωινού, καθαριότητα σώματος, δραστηριότητες μέσα στην ημέρα, συνθήκες εργασίας, στοιχεία διατροφής, τρόποι χαλάρωσης, ερωτική ζωή, κλπ) και πώς όλα αυτά μπορούν να γίνονται με τρόπο που να συμφωνεί με τους φυσικούς ρυθμούς και να είναι ταιριαστά με την ιδιοσυγκρασία μας.

ΑΝΑΠΝΟΗ

Το δεύτερο μέρος ασχολείται με την αναπνοή και εξετάζει την όλη λειτουργία της εισπνοής και εκπνοής και το πώς η υγεία μας επηρεάζεται από τη σωστή (ή μή…) λειτουργία της αναπνοής.

Είναι αυταπόδεικτο γεγονός το ότι κανείς δεν μπορεί να ζήσει περισσότερο από μερικά λεπτά χωρίς το οξυγόνο του αέρα που εισπνέει. Και όμως, ελάχιστοι άνθρωποι σήμερα ασχολούνται με το πώς ακριβώς αναπνέουμε, το τι ακριβώς συμβαίνει κατά τη διάρκεια της εισπνοής και εκπνοής, πώς γίνεται η περίφημη “ανταλλαγή” των αερίων (η πρόσληψη του οξυγόνου και η αποβολή του διοξειδίου του άνθρακα), κλπ. Πολλές ασθένειες που σήμερα συναντώνται σε ολοένα και περισσότερους ανθρώπους, έχουν τις ρίζες τους ή επηρεάζονται σε μικρό ή και μεγάλο βαθμό από την αναπνοή.

Η αναπνοή παίζει το ρόλο ενός συνδετικού κρίκου μεταξύ του Σώματος και του Νού του Ανθρώπου, ενός κρίκου τον οποίο η σύγχρονη ιατρική δείχνει να αγνοεί, θεωρώντας την όλη διαδικασία της αναπνοής μία απλή μηχανική διεργασία εισροής και εκροής του αέρα από το αναπνευστικό σύστημα και μίας απλής ανταλλαγής αερίων στις κυψελίδες.

ΔΙΑΤΡΟΦΗ

Ένα τεράστιο θέμα, ίσως το σημαντικότερο πεδίο στο οποίο μπορεί ο καθένας να κάνει αποφασιστικές αλλαγές που να έχουν άμεση σχέση με τη βελτίωση της υγείας του, είναι το θέμα της διατροφής.

Σήμερα δεν υπάρχει σχεδόν συζήτηση στην οποία να μήν τίθεται κάποια στιγμή και το πρόβλημα της διατροφής, καθώς όλοι αναγνωρίζουν το ότι υπάρχει μία (επιεικώς) άναρχη κατάσταση στο χώρο αυτό. Οι σύγχρονοι διαιτολόγοι είναι πελαγωμένοι μέσα σε μία θάλασσα από νούμερα που τους πνίγουν (αριθμός θερμίδων, περιεκτικότητα σε φυτικές ίνες, επί τοις εκατό αναλογία λευκωμάτων, λιπών και υδατανθράκων, συντηρητικές ουσίες, χρωστικές, αριθμοί Ε, κλπ) και παράλληλα η σύγχρονη παραγωγή τροφίμων (ειδικά με τις επεμβάσεις σε επίπεδο γενετικού υλικού) δείχνει να ξεφεύγει τελείως από όλα όσα γνωρίζαμε σαν “φυσικά”, μέχρι πρίν από μόλις δέκα με δεκαπέντε χρόνια.
Οι εντατικές μέθοδοι για την επίτευξη όλο και μεγαλύτερης γεωργικής παραγωγής (υπερεντατικές καλλιέργειες, ειδικά λιπάσματα, ορμόνες στο πότισμα ή και στο ψέκασμα των φυτών, φυτοφάρμακα, ζιζανιοκτόνα και όλα τα συναφή) και η αναζήτηση μεθόδων για γρηγορότερη και φθηνότερη απόδοση στον τομέα της κτηνοτροφίας, μπορεί να αρχίζει να παραβιάζει πλέον τις ανοχές της φύσης.

Στο κεφάλαιο βέβαια της διατροφής μπορεί να ενταχθεί και η χρήση των λεγομένων “συμπληρωμάτων διατροφής”, (πρόκειται για βιταμίνες, μέταλλα, ιχνοστοιχεία ή άλλες ουσίες), που τον τελευταίο καιρό δέχονται -συνήθως- κακόπιστη κριτική από την Ιατρική Κοινότητα. Η απλή αλήθεια είναι ότι δυστυχώς οι βιταμίνες και τα ιχνοστοιχεία δεν έχουν υψηλά ιστάμενους “σπόνσορες” σε κυβερνητικά ή άλλα κλιμάκια, δεν έχουν τους κατάλληλους ανθρώπους στις κατάλληλες θέσεις των εμπορικών κυκλωμάτων, και σαφώς δεν έχουν μεγάλα περιθώρια κέρδους καθώς οι πρώτες ύλες είναι “φυσικές” και χαμηλού κόστους, δεν συντίθενται σε κανένα χημικό εργαστήριο το οποίο στη συνέχεια θα εκμεταλλεύεται την “πατέντα” για αρκετά χρόνια, κλπ.

Υπάρχουν σήμερα πολλές εταιρίες παραγωγής βιταμινών και ιχνοστοιχείων που έχουν αναπτύξει ειδικά κέντρα έρευνας και πιστοποίησης, αφιερώνουν χιλιάδες “ανθρωπο-ώρες” στην αναζήτηση φυσικών πηγών και οργανικών μεθόδων παραγωγής, έχουν βραβευθεί από οργανισμούς παγκοσμίους κύρους όπως η UNESCO, και τα προϊόντα τους ελέγχονται από ινστιτούτα διεθνώς γνωστά. Δεν μπορούν όμως να διαθέσουν από 200 έως 400 εκατομμύρια δολλάρια και μία περίοδο τουλάχιστον επτά ετών για να πείσουν το F.D.A. των Η.Π.Α. για την αποτελεσματικότητα μίας …φυσικής ουσίας όπως για παράδειγμα το χαμομήλι, την οποία στη συνέχεια δεν μπορεί κανείς να “πατεντάρει” και να έχει την αποκλειστικότητα της χρήσης της…

Υπάρχουν παράλληλα πολλοί ιατροί ερευνητές οι οποίοι αναζητούν λύσεις σε δρόμους μακριά από τα προϊόντα των χημικών εργαστηρίων των φαρμακευτικών εταιριών, σε πείσμα των μεγάλων οικονομικών συμφερόντων που κρύβονται πίσω από το “κύκλωμα του φαρμάκου”. Και βέβαια είναι από πολλά χρόνια γνωστές αρκετές περιπτώσεις διωγμού ιατρών από το επίσημο ιατρικό lobby με την κατηγορία του τσαρλατανισμού και των αιρετικών θέσεων και αντιλήψεων, οι οποίες όμως αργότερα αποδεικνύονται ορθές.

Υπάρχουν τέλος σήμερα πολλές εξειδικευμένες κλινικές και ερευνητικά και θεραπευτικά κέντρα που προσφέρουν στους ασθενείς (με πλήρη πάντα ιατρική κάλυψη και χωρίς να παραγνωρίζονται τα επιτεύγματα της σύγχρονης ιατρικής στον τομέα της διάγνωσης και της θεραπείας), εναλλακτικά προγράμματα για την αντιμετώπιση των ασθενειών τους, ασθενειών που καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα παθήσεων από τις αλλεργικές, μέχρι τις πλέον σοβαρές όπως οι νόσοι του κολλαγόνου, η σκλήρυνση κατά πλάκας και ο καρκίνος.

ΥΠΝΟΣ

Ο οργανισμός μας στη διάρκεια του ύπνου αναζωογονείται και σωματικά αλλά και νοητικά. Είναι αναμφισβήτητο γεγονός ότι ένας “καλός” ύπνος είναι ίσως ο ακρογωνιαίος λίθος της ψυχικής και σωματικής υγείας ενός ανθρώπου. Είναι γνωστές πολλές περιπτώσεις ασθενειών οι οποίες ξεκινούν από προβλήματα ύπνου.

Στο τελευταίο συνέδριο ψυχιατρικής, αναφέρθησαν τα επίσημα νούμερα της κατανάλωσης ψυχοφαρμάκων στη χώρα μας, για το 1997. Με τρόμο λοιπόν κανείς διαπιστώνει ότι στην Ελλάδα των 10 (και κάτι) εκατομμυρίων κατοίκων καταναλώθηκαν 32 εκατομμύρια δόσεις αντικαταθλιπτικών φαρμάκων, 85 εκατομμύρια δόσεις αγχολυτικών και άλλα 45 εκατομμύρια υπνωτικών χαπιών. Είναι προφανές ότι εάν αφήσουμε έξω τα περίπου 4 εκατομμύρια ατόμων που είναι βρέφη, παιδιά και έφηβοι, η στατιστική για τους υπόλοιπους (ενήλικους) Έλληνες είναι απογοητευτική.

Υπάρχουν πανάρχαιες συνταγές οι οποίες μπορούν να ανακουφίσουν από την υπερένταση που φέρνει το άγχος, μπορούν να δυναμώσουν ψυχικά και σωματικά τον άνθρωπο, να φέρουν ένα φυσιολογικό και ξεκούραστο ύπνο, κλπ

ΣΩΜΑΤΙΚΗ ΑΣΚΗΣΗ

Πολλοί συμβατικοί παθολόγοι θεωρούν τη σωματική άσκηση σαν κάτι τόσο απαραίτητο όσο και η αναπνοή και φυσικά όλοι θα συμφωνήσουμε μαζί τους. Όπως ισχύει και στο θέμα της διατροφής, με την ίδια ακριβώς αναλογία, θα πρέπει και η σωματική άσκηση των ανθρώπων να είναι αρμονική και ταιριαστή με την ιδιοσυγκρασία τους.

Γενικά μιλώντας, κάποια άτομα μπορούν να αντέξουν σημαντική σωματική καταπόνηση, και είναι επίσης αλήθεια ότι θα ωφεληθούν πολύ εάν ασκούνται τακτικά και έντονα με αεροβικές ασκήσεις, ποδήλατο, τρέξιμο, κλπ. Κάποια άλλα χρειάζονται μέτριας έντασης άσκηση, όπως το περπάτημα, το κολύμπι, κλπ. ενώ τέλος υπάρχοι άλλα που, λόγω της γενικής υπερευαισθησίας που τα διακρίνει, θα πρέπει να ασχολούνται με κάποια πιό ήπια άσκηση, όπως hatha yoga, tai chi, κλπ.

Η Ολιστική Αγιουρβεδική προσέγγιση συστήνει να ασκείται κανείς μέχρι να καλύψει το μισό περίπου της αντοχής του και στη συνέχεια να σταματάει για ανάπαυση. Δεν πρέπει ποτέ κανείς να πιέζεται για “επιδόσεις”, διότι με τον τρόπο αυτό μπορεί να βάζει “ναρκες” στα θεμέλια της υγείας του. Αυτό το μέτρο γυμναστικής είναι ιδανικό για την κινητοποιήση του σώματος και την εξασφάλιση καλής γενικά υγείας.

Διαβάστε επίσης