ΣΠΙΝΘΗΡΟΓΡΑΦΗΜΑ ΜΕ ΘΑΛΛΙΟ

Σύντομη περιγραφή – ορισμός

Το σπινθηρογράφημα με θάλλιο 201 είναι μία ειδική διαγνωστική μέθοδος που χρησιμοποιείται στην διάγνωση της στεφανιαίας νόσου σε ειδικές περιπτώσεις όπου η απλή δοκιμασία κόπωσης αδυνατεί να δώσει πληροφορίες ή δίνει ελλιπή στοιχεία.

Το σπινθηρογράφημα γίνεται περίπου όπως και η απλή δοκιμασία κόπωσης με τη διαφορά ότι κοντά στο χρονικό σημείο που ο εξεταζόμενος ολοκληρώνει την κόπωση στον κυλιόμενο τάπητα γίνεται ενδοφλεβίως μία ένεση με το ραδιενεργό ισότοπο θάλλιο 201. Το συγκεκριμένο ισότοπο έχει την ιδιότητα να «κάθεται» στην καρδιά σε ποσότητα ανάλογη με την αιματική ροή. Ετσι σε όποιο τμήμα της καρδιάς η αιματική ροή είναι καλή θα έχουμε υψηλή συγκέντρωση του θαλλίου, ενώ στα τμήματα όπου λόγω στένωσης ή απόφραξης των στεφανιαίων αγγείων η αιματική ροή είναι μικρή τότε η συγκέντρωση του θαλλίου θα είναι χαμηλή. Αυτό απεικονίζεται με μία ειδική camera (γ-camera) σε εικόνες όπου η υψηλή συγκέντρωση θαλίου φαίνεται κόκκινη ενώ η χαμηλή άσπρη. Ετσι μπορεί να γίνει “φωτογραφική” απεικόνιση των περιοχών της καρδιάς που πάσχουν από ισχαιμία (όπου υπάρχει στεφανιαία νόσος δηλαδή) η ακόμη και των περιοχών που έχουν υποστεί έμφραγμα και ας μην φαίνεται αυτό στο ηλεκτροκαρδιογράφημα. Τέλος μπορούμε “φωτογραφίζοντας” την καρδιά και 3-4 ώρες αργότερα να δούμε σε ποιές από τις “άσπρες περιοχές” τελικά πήγε θάλλιο που σημαίνει πρακτικά ότι αυτές οι περιοχές είναι βιώσιμες, δεν είναι δηλαδή τελείως νεκρωμένες και άρα υπάρχει ελπίδα διάσωσής τους με τους κατάλληλους θεραπευτικούς χειρισμούς (φάρμακα, μπαλονάκι, by-pass).
Συνοψίζοντας το σπινθηρογράφημα με θάλλιο 201 είναι ιδιαίτερα χρήσιμο γιατί εντός από πληροφορίες διαγνωστικές για στεφανιαία νόσο (όπου αδυνατεί το απλό test κοπώσεως) δίνει και πληροφορίες σχετικές με την πρόγνωση του εξεταζόμενου.

Διαβάστε επίσης